กลับมาแล้วเจ้าค่าาาาาาาาาาาาาาาา เนื่องจากเรากำลังจะมีคอนเสิร์ตที่โรงเรียนในอีกไม่กี่วันนี้ ก็เลยซ้อมเยอะมากกก กลับบ้านก็แทบสลบแล้วค่ะ บวกกับมีดราม่าเล็กน้อยเพราะเพื่อนคนนึงที่สนิทมากพอสมควรเพิ่งหนีกลับประเทศไปโดยบอกกันล่วงหน้าแค่สองอาทิตย์ ไม่มีเวลาให้ทำใจเลยซักนิด!! (เสียงจากจิตใต้สำนึก : เค้าหนีหล่อนนั่นแหละ!!)
แต่เรากลับมาแล้วค่ะ ฮ่าๆๆๆ
จริงๆแล้วเราพยายามอัพกระทู้ตั้งแต่เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว แต่ไม่รู้เกิดอะไรขึ้น ทำให้ไม่สามารถอัพอะไรได้เลย อาจเพราะเน็ตกากก็เป็นได้ sวังว่าวันนี้จะรอดนะคะ ฮืออออออ
เอาล่ะ ตามสัญญาค่ะ เราจะมาเล่าถึงที่มาที่ไปของคลิปนั้นให้ฟัง ถ้าใครยังไม่ได้ดู ตามไปดูที่กระทู้ก่อนหน้าได้นะคะ ไม่กล้าโพสต์แล้วง่ะ อาย 5555
โรงเรียนของเราเป็นโรงเรียนอาร์ต ดังนั้นก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรที่จะจัดโชว์เคสของนักเรียนขึ้นเป็นระยะ เพื่อแสดงผลงาน ซึ่งประมาณ85%ก็เป็นการเต้น มูฟเม้นท์ต่างๆ แต่วันหนึ่ง ก็มีเพื่อนมายุเราว่า เธอร้องเพลงได้นี่ ร้องเพลงสิ ในโชว์เคสก็มีคนร้องเพลงกันนะ ซึ่งมันก็จุดประกายขึ้นในหัวสมองติงต๊องทันทีว่า เราต้องทำ!! เพราะเส้นทางสู่ทะเลสาบหงส์ขาวยังดูอีกยาวไกลนัก ถ้าวัดกันจริงๆ ตอนนี้เราก็ยังเป้นแค่ลูกเป็ดขี้เหร่ลอยคออยู่ในคลองที่เต็มไปด้วยดงผักตบชวาเท่านั้นเอง ฮือๆๆ ดังนั้นเราก็เลยตกลงใจว่าจะร้องเพลงแสดงค่ะ
แต่ถ้าจะร้องคนเดียวคงไปไม่รอด เพราะดูจากการที่เพื่อนๆแดนเซอร์เค้าซ้อมและเตรียมตัวกัน ทำอะไรแบบธรรมดาๆ คงจะไม่พอแน่ เพราะแต่ละชุดไม่มีใครยอมใครเลยจริงๆ ดังนั้น ทางที่ดีที่สุดคือ หาพาร์ทเนอร์ดีกว่า
และแล้วสวรรค์ก็ปราณี โดยการทำให้เราระลึกชาติได้ว่าเรามีเพื่อนเป้นหนุ่มญี่ปุ่น ชื่อฮิโรกิ ซึ่งร้องเพลงได้ดีทีเดียว ถึงแม้ว่าคาแรคเตอร์เราสองคนเมื่ออยู่ด้วยกันจะเหมือนทิโมนและพุมบ้า จากเรื่อง Lion King มากกกกก ก็ตาม แต่ไม่เป็นไร วันนี้เราจะมาจัดเพลงรักต่างไซส์กันดูซักตั้งค่ะ ฮ่าๆๆ (บ้าไปแล้ว)
เราเลือกเพลง The Point of No Return จากละครเพลงเรื่อง The Phantom of the Opera ซึ่งเป็นเพลงที่เราชอบที่สุดในเรื่องเลยค่ะ และโชคดีที่มันไม่ค่อยมีคนร้อง ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน เราก็เลยเลือกเพลงนี้ ซึ่งคุณพาร์ทเนอร์ที่รักก็เห็นชอบด้วยอย่างยิ่ง และยิ่งสนุกขึ้นไปอีกเมื่อฮีบอกว่า เรามาทำมันให้เป้นคอเมดี้กันเถอะ!! โดยที่เพลงนี้เป้นเพลงที่ซีเรียสจริงจังมากกกก เอ็กซ์แตกมากกก เราก็เลยมานั่งตีโจทย์กัน ว่าเราต้องการทำอะไร และก็โชคดีมากจริงๆที่ฮิโรกิเป็นคนชอบอะไรสนุกๆ ดังนั้นความคิดแลงๆของเราสองคนจึงเป้นรูปเป็นร่างขึ้นมาแบบฮาๆในที่สุด ซึ่งเราสองคนมั่นใจมากว่าถ้าเอามาแสดง ต้องมีรายการอ้าปากค้างกันแน่นอน
แต่แล้ว ความสุขก็อยู่กับเราได้ไม่นานจริงๆ เมื่อมีคำสั่งเปรี้ยงมาจากเบื้องบน(คนจัดคิว)ว่า เพลงเธอยาวเกินไป ปาเข้าไปตั้งเจ็ดนาที ไม่เอา ไปเปลี่ยนเพลง ไม่ก็ตัดบางท่อนออกซะ...แล้วมันจะไปทำได้ไงเล่า ในเมื่อวางแผน เริ่มซ้อมไปแล้ว และนี่ก็เหลือเวลาอีกแค่อาทิตย์เดียว!! เรากับฮิโรกิก็เลยมองหน้ากันตาปริบๆว่า งั้นไว้งานหน้าก็ได้ฟะ ไม่ง้อ เชอะ
แต่แล้ว...อีกครั้ง ก็เหมือนฟ้าจะยังเห็นใจลูกเป็ดน้อยลอยคอกลางดงผักตบอย่างเรา เพราะในอีกไม่กี่ชั่วโมงถัดมา โทโมเอะ หนึ่งในสาวๆที่โดนเราหลอกจนเชื่อว่าเราเป็นเลดี้บอย ที่เล่าไปแล้วเมื่อตอนนู้นนนนน ก็เดินมาถามเราว่า เราจะยังอยากร้องเพลงกับเค้าอยู่หรือเปล่า เราเลยนึกได้ว่า เออว่ะ ตอนนู้นเคยคุยกันไว้ว่าอยากร้องเพลงด้วยกัน ซึ่งพอปรึกษาฮิโรกิ ฮีก็เห็นด้วย ดังนั้นเราจึงกลับไปยัดเพลงใส่โปรแกรมแสดงอีกครั้ง แต่เพลงนี้มันยาวแค่สามนาที ก็เลยรอดไป
เมื่อจัดการกับตารางเสร็จ ก็มานั่งกุมขมับกันต่อ เพราะเหลือเวลาอีกแค่วีคเดียว และเพลงก็ไม่ใช่ง่ายเลยสักนิด นั่นคือเพลง What Is This Feeling? จาก Wicked ค่ะ เรากับโทโมเอะนั่งคิดว่าใครจะร้องพาร์ทไหน เป็นบทของกลินด้า แม่มดสาวสวยผมบลอนด์ ป๊อปมาก และแด๊ะแด๋ได้อีก กับเอลฟาบา แม่มดตัวเขียว หม่นๆ ทะมึนๆ ทึมๆ แต่ดันเป็นนางเอก แน่นอนว่าเราสองคนแทบจะตบกันแย่งบทเอลฟาบา สำหรับโทโมเอะ จะด้วยเหตุผลอะไรก็สุดรู้ เพราะสำหรับเรา มีเหตุผลเดียวค่ะ คือพาร์ทเอลฟาบามันต่ำกว่า แค่นั้นเลย
เมื่อตกลงกันไม่ได้ ก็เลยต้องงัดไม้ตายขั้นเด็ดขาดออกมาในที่สุด นั่นก็คือ...เป่ายิ้งฉุบ!!!!!!!!
ใครชนะเป็นเอลฟาบา
...............
..............................
...........................................
......................................................
...................................................................
.............................................................................
เราแพ้ค่ะ ฮืออออออออออออออออออออออออออออออ ร้องไม่ถึงง่า
สุดท้ายผู้แำพ้ก็ต้องหงอยไปตามระเบียบ
ตกลงกันว่า อีกสองวันเราจะมาเจอกันที่โรงเรียน ระหว่างนั้นต่างคนต่างไปฝึกพาร์ทตัวเองมาซะ มาเจอกันจะได้รวมกันได้เลย ก็ตามนั้น เราก็เดินคอตกกลับบ้านไปอย่างผู้แพ้
เย็นวันนั้น โทโมเอะส่งข้อความมาว่า แพนนนนนน ชั้นร้องไมไ่หวอะ จะเป็นไรมั้ยถ้าเราจะมาสลับพาร์ทกัน อันนี้มันต่ำเกิน ชั้นร้องแล้วไม่สบายเลย
หูยยยยยยยย ได้เลยค่า ยินดีมาก ขยับจะตอบ แน่แม่นางชิงส่งกลับมาอีกทีก่อน ไม่เป้นไร ชั้นจะพยายามทำมันให้ได้ เพราะชั้นเริ่มซ้อมไปแล้ว โอเคเนอะ
........................แต่ชั้นยังเว้ย!!!!! (ขืนบอกคงโดนนางตามมาตบถึงบ้านแน่)
สุดท้ายก็อดเปลี่ยน เราชอบคนมุ่งมั่น ทำอะไรจริงจัง และมีความพยายามนะคะ แต่วันนั้นแอบร้สึกว่า หมั่นไส้พวกพยายามเว้ย ช่วยยอมแพ้แล้วเปลี่ยนพาร์ทเหอะน่า แต่ในเมื่อสวรรค์ไม่เป้นใจ ก็ต้องก้มหน้าก้มตารับกรรมกันต่อไป
วันก่อนแสดง...
เราไม่เคยจิตตกขนาดนี้มาก่อนเลยค่ะ หลังจากรันทรู รันเทคนิค เราค้นบว่าเราจำไม่ได้ทั้งเนื้อเพลง บล๊อคกิ้ง คิว บลาๆๆๆๆ จนจิตตกแล้วตกอีก มานั่งหงอยอยู่ห้าสตูดิโอ โทโมเอะก็เดินมาตบบ่า แล้วบอกว่า ไม่เป็นไรน่า เราก็พยายามกันมาถึงขนาดนี้แล้ว สู้ต่ออีกวันเดียวเอง เธอทำได้ นะ เดี๋ยวเรามาซ้อมกันเพิ่ม
เท่านั้นล่ะค่ะ แทบจะกระโดดขี่คอนางด้วยความซึ้งใจทันที เธอช่างแสนดี T^T
และแล้ว วันแสดงก็มาถึง อิ้วๆ
เรานัดกับโทโมเอะตั้งกะบ่ายสามโมง เพื่อจะมาซ้อม ซ้อม และซ้อมอย่างบ้าคลั่ง จนนาทีสุดท้าย ก่อนจะเมคอัพอย่างรวดเร็ว และหอบแฮกๆไปซ้อมต่ออีกรอบสองรอบ เอาจนกะว่าเนียนได้แน่ๆถ้าพลาด (คิดถึงขั้นนั้น)
เมื่อโชว์ผ่านไป...ก็ตามที่เห้นในคลิปค่ะ ฮ่าๆๆๆ ถามว่าสนุกมั้ย สนุกมากๆ เป็นประสบการณ์ที่ดีมากเลยทีเดียว เพราะอยู่เมืองไทยคงไม่มีโอกาสได้ทำอะไรแบบนี้เป้นแน่แท้ อยากจะโพสต์รูปให้ดู แต่ก็แหม ออกสื่อไปนิด ฮ่าๆๆ หลายคนตามไปแอดเฟสบุคแล้วก็คงจะได้ดูไปเรียบร้อยแล้วนะคะ อิอิ
หลังจากโชว์ผ่านไป ตอนนี้ทุกอย่างก็ยังเหมือนเดิม เราก็ยืนเต้นเป็นลิงเกาเห็บอยู่ในคลาสเหมือนเดิม และได้แต่หวังว่า ซักวันจะมีปีกงอกออกมาแบบในหนัง Black Swan ซะที ถึงแม้ว่าตอนนี้จะยังเป็นลูกเป็ดอยู่เหมือนเดิมก็ตาม ฮาาาาา
ตอนหน้าจะมีเรื่องอะไรมาเล่าอีก รอติดตามกันนะเค้อออออ
ขอโทษด้วยระคะ ตอนนี้สั้นไปนิด พอดีเดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องตื่นมาซ้อม รีบไปนอนต่ออีกแล้ว ฮี่ๆ
กระทู้เก่านะคะ
ตอนแรก
http://pantip.com/topic/31125604
ตอนที่สอง
http://pantip.com/topic/31130377
ตอนที่สาม
http://pantip.com/topic/31132000
ตอนที่สี่
http://pantip.com/topic/31133020
ตอนที่ห้า
http://pantip.com/topic/31137337
ตอนที่หก
http://pantip.com/topic/31149128
ตอนที่เจ็ด
http://pantip.com/topic/31155227
ตามไปอ่านกันได้นะฮ้า สำหรับคืนนี้ ราตรีสวัสดิ์ค่า
เต้นบัลเล่ต์ออกไปแบบเนียนๆๆอีกครั้ง
กลับมาแล้วค่าาาา เรื่องเล่าจากสาวเอ๋อ :: จากหงส์ขาว สู่แม่มด
แต่เรากลับมาแล้วค่ะ ฮ่าๆๆๆ
จริงๆแล้วเราพยายามอัพกระทู้ตั้งแต่เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว แต่ไม่รู้เกิดอะไรขึ้น ทำให้ไม่สามารถอัพอะไรได้เลย อาจเพราะเน็ตกากก็เป็นได้ sวังว่าวันนี้จะรอดนะคะ ฮืออออออ
เอาล่ะ ตามสัญญาค่ะ เราจะมาเล่าถึงที่มาที่ไปของคลิปนั้นให้ฟัง ถ้าใครยังไม่ได้ดู ตามไปดูที่กระทู้ก่อนหน้าได้นะคะ ไม่กล้าโพสต์แล้วง่ะ อาย 5555
โรงเรียนของเราเป็นโรงเรียนอาร์ต ดังนั้นก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรที่จะจัดโชว์เคสของนักเรียนขึ้นเป็นระยะ เพื่อแสดงผลงาน ซึ่งประมาณ85%ก็เป็นการเต้น มูฟเม้นท์ต่างๆ แต่วันหนึ่ง ก็มีเพื่อนมายุเราว่า เธอร้องเพลงได้นี่ ร้องเพลงสิ ในโชว์เคสก็มีคนร้องเพลงกันนะ ซึ่งมันก็จุดประกายขึ้นในหัวสมองติงต๊องทันทีว่า เราต้องทำ!! เพราะเส้นทางสู่ทะเลสาบหงส์ขาวยังดูอีกยาวไกลนัก ถ้าวัดกันจริงๆ ตอนนี้เราก็ยังเป้นแค่ลูกเป็ดขี้เหร่ลอยคออยู่ในคลองที่เต็มไปด้วยดงผักตบชวาเท่านั้นเอง ฮือๆๆ ดังนั้นเราก็เลยตกลงใจว่าจะร้องเพลงแสดงค่ะ
แต่ถ้าจะร้องคนเดียวคงไปไม่รอด เพราะดูจากการที่เพื่อนๆแดนเซอร์เค้าซ้อมและเตรียมตัวกัน ทำอะไรแบบธรรมดาๆ คงจะไม่พอแน่ เพราะแต่ละชุดไม่มีใครยอมใครเลยจริงๆ ดังนั้น ทางที่ดีที่สุดคือ หาพาร์ทเนอร์ดีกว่า
และแล้วสวรรค์ก็ปราณี โดยการทำให้เราระลึกชาติได้ว่าเรามีเพื่อนเป้นหนุ่มญี่ปุ่น ชื่อฮิโรกิ ซึ่งร้องเพลงได้ดีทีเดียว ถึงแม้ว่าคาแรคเตอร์เราสองคนเมื่ออยู่ด้วยกันจะเหมือนทิโมนและพุมบ้า จากเรื่อง Lion King มากกกกก ก็ตาม แต่ไม่เป็นไร วันนี้เราจะมาจัดเพลงรักต่างไซส์กันดูซักตั้งค่ะ ฮ่าๆๆ (บ้าไปแล้ว)
เราเลือกเพลง The Point of No Return จากละครเพลงเรื่อง The Phantom of the Opera ซึ่งเป็นเพลงที่เราชอบที่สุดในเรื่องเลยค่ะ และโชคดีที่มันไม่ค่อยมีคนร้อง ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน เราก็เลยเลือกเพลงนี้ ซึ่งคุณพาร์ทเนอร์ที่รักก็เห็นชอบด้วยอย่างยิ่ง และยิ่งสนุกขึ้นไปอีกเมื่อฮีบอกว่า เรามาทำมันให้เป้นคอเมดี้กันเถอะ!! โดยที่เพลงนี้เป้นเพลงที่ซีเรียสจริงจังมากกกก เอ็กซ์แตกมากกก เราก็เลยมานั่งตีโจทย์กัน ว่าเราต้องการทำอะไร และก็โชคดีมากจริงๆที่ฮิโรกิเป็นคนชอบอะไรสนุกๆ ดังนั้นความคิดแลงๆของเราสองคนจึงเป้นรูปเป็นร่างขึ้นมาแบบฮาๆในที่สุด ซึ่งเราสองคนมั่นใจมากว่าถ้าเอามาแสดง ต้องมีรายการอ้าปากค้างกันแน่นอน
แต่แล้ว ความสุขก็อยู่กับเราได้ไม่นานจริงๆ เมื่อมีคำสั่งเปรี้ยงมาจากเบื้องบน(คนจัดคิว)ว่า เพลงเธอยาวเกินไป ปาเข้าไปตั้งเจ็ดนาที ไม่เอา ไปเปลี่ยนเพลง ไม่ก็ตัดบางท่อนออกซะ...แล้วมันจะไปทำได้ไงเล่า ในเมื่อวางแผน เริ่มซ้อมไปแล้ว และนี่ก็เหลือเวลาอีกแค่อาทิตย์เดียว!! เรากับฮิโรกิก็เลยมองหน้ากันตาปริบๆว่า งั้นไว้งานหน้าก็ได้ฟะ ไม่ง้อ เชอะ
แต่แล้ว...อีกครั้ง ก็เหมือนฟ้าจะยังเห็นใจลูกเป็ดน้อยลอยคอกลางดงผักตบอย่างเรา เพราะในอีกไม่กี่ชั่วโมงถัดมา โทโมเอะ หนึ่งในสาวๆที่โดนเราหลอกจนเชื่อว่าเราเป็นเลดี้บอย ที่เล่าไปแล้วเมื่อตอนนู้นนนนน ก็เดินมาถามเราว่า เราจะยังอยากร้องเพลงกับเค้าอยู่หรือเปล่า เราเลยนึกได้ว่า เออว่ะ ตอนนู้นเคยคุยกันไว้ว่าอยากร้องเพลงด้วยกัน ซึ่งพอปรึกษาฮิโรกิ ฮีก็เห็นด้วย ดังนั้นเราจึงกลับไปยัดเพลงใส่โปรแกรมแสดงอีกครั้ง แต่เพลงนี้มันยาวแค่สามนาที ก็เลยรอดไป
เมื่อจัดการกับตารางเสร็จ ก็มานั่งกุมขมับกันต่อ เพราะเหลือเวลาอีกแค่วีคเดียว และเพลงก็ไม่ใช่ง่ายเลยสักนิด นั่นคือเพลง What Is This Feeling? จาก Wicked ค่ะ เรากับโทโมเอะนั่งคิดว่าใครจะร้องพาร์ทไหน เป็นบทของกลินด้า แม่มดสาวสวยผมบลอนด์ ป๊อปมาก และแด๊ะแด๋ได้อีก กับเอลฟาบา แม่มดตัวเขียว หม่นๆ ทะมึนๆ ทึมๆ แต่ดันเป็นนางเอก แน่นอนว่าเราสองคนแทบจะตบกันแย่งบทเอลฟาบา สำหรับโทโมเอะ จะด้วยเหตุผลอะไรก็สุดรู้ เพราะสำหรับเรา มีเหตุผลเดียวค่ะ คือพาร์ทเอลฟาบามันต่ำกว่า แค่นั้นเลย
เมื่อตกลงกันไม่ได้ ก็เลยต้องงัดไม้ตายขั้นเด็ดขาดออกมาในที่สุด นั่นก็คือ...เป่ายิ้งฉุบ!!!!!!!!
ใครชนะเป็นเอลฟาบา
...............
..............................
...........................................
......................................................
...................................................................
.............................................................................
เราแพ้ค่ะ ฮืออออออออออออออออออออออออออออออ ร้องไม่ถึงง่า
สุดท้ายผู้แำพ้ก็ต้องหงอยไปตามระเบียบ
ตกลงกันว่า อีกสองวันเราจะมาเจอกันที่โรงเรียน ระหว่างนั้นต่างคนต่างไปฝึกพาร์ทตัวเองมาซะ มาเจอกันจะได้รวมกันได้เลย ก็ตามนั้น เราก็เดินคอตกกลับบ้านไปอย่างผู้แพ้
เย็นวันนั้น โทโมเอะส่งข้อความมาว่า แพนนนนนน ชั้นร้องไมไ่หวอะ จะเป็นไรมั้ยถ้าเราจะมาสลับพาร์ทกัน อันนี้มันต่ำเกิน ชั้นร้องแล้วไม่สบายเลย
หูยยยยยยยย ได้เลยค่า ยินดีมาก ขยับจะตอบ แน่แม่นางชิงส่งกลับมาอีกทีก่อน ไม่เป้นไร ชั้นจะพยายามทำมันให้ได้ เพราะชั้นเริ่มซ้อมไปแล้ว โอเคเนอะ
........................แต่ชั้นยังเว้ย!!!!! (ขืนบอกคงโดนนางตามมาตบถึงบ้านแน่)
สุดท้ายก็อดเปลี่ยน เราชอบคนมุ่งมั่น ทำอะไรจริงจัง และมีความพยายามนะคะ แต่วันนั้นแอบร้สึกว่า หมั่นไส้พวกพยายามเว้ย ช่วยยอมแพ้แล้วเปลี่ยนพาร์ทเหอะน่า แต่ในเมื่อสวรรค์ไม่เป้นใจ ก็ต้องก้มหน้าก้มตารับกรรมกันต่อไป
วันก่อนแสดง...
เราไม่เคยจิตตกขนาดนี้มาก่อนเลยค่ะ หลังจากรันทรู รันเทคนิค เราค้นบว่าเราจำไม่ได้ทั้งเนื้อเพลง บล๊อคกิ้ง คิว บลาๆๆๆๆ จนจิตตกแล้วตกอีก มานั่งหงอยอยู่ห้าสตูดิโอ โทโมเอะก็เดินมาตบบ่า แล้วบอกว่า ไม่เป็นไรน่า เราก็พยายามกันมาถึงขนาดนี้แล้ว สู้ต่ออีกวันเดียวเอง เธอทำได้ นะ เดี๋ยวเรามาซ้อมกันเพิ่ม
เท่านั้นล่ะค่ะ แทบจะกระโดดขี่คอนางด้วยความซึ้งใจทันที เธอช่างแสนดี T^T
และแล้ว วันแสดงก็มาถึง อิ้วๆ
เรานัดกับโทโมเอะตั้งกะบ่ายสามโมง เพื่อจะมาซ้อม ซ้อม และซ้อมอย่างบ้าคลั่ง จนนาทีสุดท้าย ก่อนจะเมคอัพอย่างรวดเร็ว และหอบแฮกๆไปซ้อมต่ออีกรอบสองรอบ เอาจนกะว่าเนียนได้แน่ๆถ้าพลาด (คิดถึงขั้นนั้น)
เมื่อโชว์ผ่านไป...ก็ตามที่เห้นในคลิปค่ะ ฮ่าๆๆๆ ถามว่าสนุกมั้ย สนุกมากๆ เป็นประสบการณ์ที่ดีมากเลยทีเดียว เพราะอยู่เมืองไทยคงไม่มีโอกาสได้ทำอะไรแบบนี้เป้นแน่แท้ อยากจะโพสต์รูปให้ดู แต่ก็แหม ออกสื่อไปนิด ฮ่าๆๆ หลายคนตามไปแอดเฟสบุคแล้วก็คงจะได้ดูไปเรียบร้อยแล้วนะคะ อิอิ
หลังจากโชว์ผ่านไป ตอนนี้ทุกอย่างก็ยังเหมือนเดิม เราก็ยืนเต้นเป็นลิงเกาเห็บอยู่ในคลาสเหมือนเดิม และได้แต่หวังว่า ซักวันจะมีปีกงอกออกมาแบบในหนัง Black Swan ซะที ถึงแม้ว่าตอนนี้จะยังเป็นลูกเป็ดอยู่เหมือนเดิมก็ตาม ฮาาาาา
ตอนหน้าจะมีเรื่องอะไรมาเล่าอีก รอติดตามกันนะเค้อออออ
ขอโทษด้วยระคะ ตอนนี้สั้นไปนิด พอดีเดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องตื่นมาซ้อม รีบไปนอนต่ออีกแล้ว ฮี่ๆ
กระทู้เก่านะคะ
ตอนแรก http://pantip.com/topic/31125604
ตอนที่สอง http://pantip.com/topic/31130377
ตอนที่สาม http://pantip.com/topic/31132000
ตอนที่สี่ http://pantip.com/topic/31133020
ตอนที่ห้า http://pantip.com/topic/31137337
ตอนที่หก http://pantip.com/topic/31149128
ตอนที่เจ็ด http://pantip.com/topic/31155227
ตามไปอ่านกันได้นะฮ้า สำหรับคืนนี้ ราตรีสวัสดิ์ค่า
เต้นบัลเล่ต์ออกไปแบบเนียนๆๆอีกครั้ง