เวลาเลี้ยงสัตว์เผื่อใจกันบ้างไหมคะ

เรากำลังหาข้อมูลทำรายงานค่ะ
อาจจะฟังดูแปลกๆหน่อยนะคะ เรียนทางศิลปะน่ะค่ะ ^^
เราถามคนใกล้ๆตัวเรา มันก็ไม่ค่อยได้ข้อมูลเท่าไหร่ คือได้คำตอบคล้ายๆกันหมด
(ส่วนใหญ่เป็นครอบครัวน่ะค่ะ)
เลยลองมาถามในนี้ดูน่ะค่ะ เห็นว่าน่าจะได้ข้อมูลกว้างๆกว่า มุมม้องที่กว้างๆกว่า

คือเราเลี้ยง หนู(มินิ)แฮม มาสามสี่ตัวแล้วค่ะ เลี้ยงมาตั้งแต่เด็กๆ (ตอนนี้เรียนมหาวิทยาลัยแล้วค่ะ ^^)
ตอนที่เลี้ยงตัวแรก เรารักมากๆ แต่พอมันตาย เราก็เสียใจมากๆเหมือนกันค่ะ
แต่ก็ยังเลี้ยงตัวต่อๆมานะคะ เพราะรู้สึกว่า อืม มันน่ารักดีออก ^^

ฟังดูโหดร้ายแต่ว่า
สำหรับเรา เราไม่กล้ารักมันมากค่ะ คือดูแลดี รักมันนะ แต่ไม่กล้ารักมากขนาดนั้นแล้ว เพราะกลัวเสียใจ
เลี้ยงไป ก็คิดไปว่า อืม.. มันจะตายวันนึงนะ อย่าไปผูกพันมาก (ละคือเลี้ยงทำไม อืม เราก็ไม่เข้าใจตัวเอง =_= ฮ่าๆ)


คนอื่นๆเป็นกันบ้างไหมคะ?
แล้วรับมือกับการตายของสัตว์เลี้ยงกันยังไงบ้าง

ปล.. ไม่ต้องเป็นแค่แฮมสเตอร์นะคะ อะไรก็ได้ค่ะ //คนเลี้ยงต้นไม้เราไม่รู้จะมีฟีลนี้ไหมอ่ะ เราเลยไม่กล้าแท็ค ^^"