ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่า แต่อ่านดูแล้วเหมือนเจ้าของกระทู้ไม่พยายามเข้าใจความรู้สึกของคนที่ได้เกียรติหนึ่งเท่าไหร่
ซึ่งก็มีคนบอกเหตุผลของความภาคภูมิใจไว้ในนี้มากมายแล้ว ถ้าผมเข้าใจผิดขอโทษด้วยนะครับ

ส่วนตัวได้ผมเกียรติหนึ่งเช่นกัน ถามว่าตอนเรียนอยากได้ หรือตั้งหน้าตั้งตาจะเอาเกียรติหนึ่งให้ได้มั้ย...ตอบว่าไม่เลยครับ
แต่ก็เต็มที่กับการเรียน ไม่ปล่อยปะละเลย ผลการเรียนมันออกมาดีเอง ถึงจะไม่ค่อยใส่ใจเกรดที่จะได้เท่าไหร่ก็เถอะ
เรียนเอาสนุก เอาประสบการณ์ เอาความรู้ ไม่ได้เรียนเอาเกรด อันนี้พูดตรงๆ เป็นจุดยืนตั้งแต่ตอนเรียนมหาลัยแล้ว
เกียรตินิยมที่ได้มา ผมจึงรู้สึกเฉยๆ ครับ ไม่บอกใครด้วยซ้ำว่าตัวเอง ใครถามก็แค่ยิ้มๆ ไม่ตอบ

ผมอยากภูมิใจกับความสำเร็จในชีวิต ที่การงานดี ชีวิตมีความสุข ครอบครัวอบอุ่นมากกว่า
เกียรตินิยมยังไม่ทำให้ผมรู้สึกฟินได้ แต่ก็ยืนยันหนักแน่นว่า เกียรตินิยมมันมีคุณค่าในตัวของมันครับ