ผมเป็นคนรูปร่าง เล็ก หน้าหวาน เหมือนผู้หญิง จะตัดผมทรงไหน มันก็ดูเหมือนทอม ไปไหนมาไหน ไม่มีใครเคยมองผมว่าเป็นผู้ชายเลย ทั้งที่ผมก็ไว้หนวดนิดนึงนะ
จนวันหนึ่งผมได้ เจอผู้หญิงคนหนึ่ง มันตรงสเปกผมเลย ผมเลยเข้าไปจีบ เธอก็ยอมคุยกับผม แล้วผมก็บอกไปว่าผมไม่ใช่ทอมนะ ที่ยอมคุยกับผมนี่เพราะเห็นผมเป็นทอมใช่มั๊ย เธอก็บอกว่าใช่ และช่วงนั้นเป็นช่วงที่เธอกับแฟนเก่าเธอเลิกกัน (แฟนเก่าเธอเป็นผู้ชายนะ) เราก็คุยๆกันไป แฟนเก่าเธอก็ตื้อ (ผมถามสาเหตุทำไม ถึงเลิกกับคนนั้น เธอบอกว่า เขาเป็นคนอารมณ์รุนแรง และเพิ่งคบกันได้ไม่ถึงเดือน ก็เลยขอเลิก แต่ผู้ชายคนนี้ชอบมาทำร้านอยู่บ่อยๆ ) ไอ้เราก็ไม่อยากให้ผู้หญิงต้องโดนทำร้าย เลยตัดสินใจ ชวนเธอมาพักอยู่ด้วยกัน ตอนนั้นผมกำลังจะขึ้นปี 3 แต่เธอก็บอกกับผมแล้วนะว่า เธอปลื้มทอม ผมก็บอกว่าไม่เป็นไร ผมจะพิสูจน์ให้เห็นว่า ผู้ชายไม่ได้เลวเหมือนกันไปซะหมด
เธอเป็นคนเอาแต่ใจ ชอบเหวี่ยง (เธอ อายุห่างกว่าผม 2 ปี เธอทำงานเกี่ยวกับ ผช.พยาบาล) วันไหนที่เธอเลิกงานดึก จะบ่นเมื่อยขา ปวดตรงนั้น ปวดตรงนี้ ผมก็ต้องนวดให้เธอ จนเธอหลับ ทุกคืน เธอเป็นคนนิสัยขี้เล่น ถึงแม้ว่าบางครั้งจะเล่นแรงก็ตาม แต่ผมก็ชอบที่เธอเป็นแบบนี้ น่ารักดี แล้วผมก็พาเธอไปรู้จักกับทางบ้านผม ทางบ้านรักเธอมาก ทั้งๆที่เธอเป็นคนหน้า หยิ่งๆ แต่ถ้าใครได้คุยกับเธอ จะรู้ว่าเธอ นิสัยไม่ตรงกับหน้า ผมก็ซักผ้า รีดผ้า ทำทุกอย่างให้เธอ เพื่อพิสูจน์ว่า เราสามารถดูแลเธอได้นะ เราก็คบกันมาเรื่อยๆ มีทะเลาะกันบ้าง แต่ผมจะเป็นคนยอมเธอเสมอ ถึงแม้ว่าเธอจะผิดก็ตาม เวลาก็ผ่านไป เกือบ 3 ปี เข้าสู่ช่วงที่ผมบังคับให้เธอเรียนต่อ ระดับปริญาตรี เพราะผมเห็นว่า อนาคตเราไม่หยุดอยู่แค่นี้ แต่เธอก็ไม่ยอมเรียน จนสุดท้ายผมตื้อให้เธอเรียนจนได้ เธอบอกว่า ถ้าอยากให้เรียน ก็จัดการให้เธอด้วย ผมก็จัดการทุกอย่าง ตั้งแต่สมัครเรียนยันวันรายงานตัว เธอก็เรียนได้ 1 เทอม ตอนนั้นไปทาานข้าวด้วยกันแล้วอยู่ดีผมก็ถามเธอว่า "ถ้าวันไหนไม่มีตัวแล้ว เค้าคงอยู่ไม่ได้" เธอก็บอกกับผมว่า "นั่นสิ เธอก็อยู่ไม่ได้เหมือนกันถ้าไม่มีผม ใครล่ะที่จะมาเอาใจ ทำให้เธอได้ทุกอย่างขนาดนี้ ไม่มีอีกแล้ว" ต่างคนต่างร้องไห้แล้วมองหน้ากัน (ช่วงนั้นรู้สึกรักเธอมากขึ้นอีกเท่าตัว)
แล้วมาช่วงนั้นผมก็อยู่ในช่วง ฝึกสอน ต้องใช้เงินเยอะ ทำสื่อการสอนต่างๆ ให้นักเรียน และทางบ้านผมก็ช๊อต เพราะ แม่ต้องส่งน้องที่กำลังเข้าเรียน ปี หนึ่ง ค่าใช้จ่ายเยอะ + กับการ ที่เห็นคนอื่น ใช้โทรศัพท์หรูๆ(เธอก็ชอบ) ผมก็ปรึกษาเธอว่า จะทำไงดี เธอก็บอกว่า เอา สร้อยคอ แหวน อะไรของเธอพวกนี้ไป จำไว้ก่อน ตอนนั้นผมก็ 2 จิต 2 ใจ สุดท้ายก็ตัดสินใจเอาไปจำ แต่ผมก็บอกเธอแล้วนะ ผมจะหางานทำเพิ่มช่วงเย็น เพื่อ เอาของออกมาคืนให้เธอ แต่พอไปสมัครงานที่ไหน ก็ไม่รับ ผมก็เลยได้แต่ฝึกสอนอย่างเดียว ค่าใช้จ่าย ก็เพิ่มมากขึ้น ต้องไปยืมนั่นยืมนี่มา พาเธอเป็นหนี้เยอะมาก แต่ผมก็บอกเธอนะว่า เด๋วอีกไม่กี่เดือน ผมก็จะจบแล้ว เด๋วเงินผมก็จะได้มีใช้แล้ว ครูอ่ะ เงินเดือน มันไม่ใช่น้อยๆ จนวันหนึ่งเธอไปเที่ยวกับเพื่อนสนิทกับเธอ หลังจากนั้นเธอก็มีท่าทีเปลี่ยนไป แล้วเป็นช่วงที่ปิดเทอม ผมกลับไปบ้าน 1 อาทิตย์ ในช่วงระหว่างที่กลับบ้าน ผมจะโทรหาเธอ แต่เธอไม่ค่อยจะว่างรับสาย บอกว่าทำงาน เดี๋ยวมีเวลาว่างจะโทรไป ในแต่ละวันจะโทรคุยกับเธอ ไม่ถึง 5 นาทีด้วยซ้ำ พอถึงวันที่ผมได้กลับหาเธอ ด้วยความที่เรารักแฟนเรา ห่างแฟนเราไปหลายวัน เราก็ดีใจที่จะได้เจอหน้าเธอ จะได้กอดเธอ หอมแก้มเธอ แต่ความเป็นจริงกลับกลายเป็นตรงกันข้าม
อยู่ๆเธอก็มาบอกว่าผมว่า เราเป็นเพื่อนกันดีกว่ามั๊ย เราคงไปด้วยกันไม่รอดแล้ว เธอบอกว่าที่ผ่านมา ผมไม่ใช่สำหรับเธอ // ผมก็อึ้งอยู่สักพัก แล้วก็พูดว่า ล้อเล่นกันใช่มั๊ย เค้าทำอะไรผิด เค้าขอโทด เธอก็บอกว่า เราไม่ได้ผิด คนที่ผิดคือเธอ เธอก็บอกว่า ก็เคยบอกแล้วไม่ใช่หรอ ว่าไม่ได้ชอบผู้ชาย ผมก็บอกกับเธอก็รู้ เค้าก็เลยทำดีกับตัวมาตลอด บวกกับหน้าตา ที่เหมือนทอม นี่ไม่ได้ช่วยให้เธอรักเค้าได้เลยหรอ แล้วที่ เกิอบ 3 ปีที่ผ่านมานี่ล่ะ ไม่ได้รักแล้วทำไมอยู่ด้วยกันมาได้ แล้วที่มีอะไรต่อมิอะไรกันล่ะ นี่หรอ ไม่หรอได้รัก เธอกลับบอกเธออยู่ด้วยก็เพราะความดีของผมที่ทำให้เธอมาตลอด ตัวเองอ่ะดีเกินไปสำหรับเค้า เค้าเลยจะปล่อยให้ตัวเองไปเจอคนที่ดีๆ เหมาะสมกับตัวไง ถ้าตัวเองรักเค้าจริงๆ ก็ปล่อยเค้าไปเถอะ เรายังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้ (ตอนนั้นผมไม่รู้จะทำไง ได้แต่ร้องไห้) ก็ถามเธอไปว่ามีคนใหม่ใช่มั๊ย เธอก็บอกว่า มีไม่มีไม่เกี่ยว ถึงยังไงก็จะเลิกอยู่ดี
และวันนั้นเธอก็ออกไปเที่ยว เธอก็ไม่กลับมานอนที่ห้อง จนเช้าเธอกลับมาเปลี่ยนชุดไปทำงาน เราก็ถามว่าไปไหนมา เธอบอกว่าไปนอนห้องเพื่อน จนสุดท้าย ผมก็รู้ความจริงว่าเธอคบคนใหม่แล้ว ซึ้งผมแอบเอาเบอร์ในโทรศัพท์ของเธอโทรไป ก็ได้รู้ความจริงว่า เมื่อคืนเธอไปนอนกับทอมคนนั้นมา ผมก็ถามทอมคนนั้นว่าคบกันนานยัง เขาบอกว่าก็ 2 อาทิตย์ได้ (ช่วงเวลาผมกลับบ้านพอดี) เขาบอกว่า เขาไม่รู้นิว่าเธอมีแฟนแล้ว เพราะเพื่อนของเธอที่ไปเที่ยวด้วยกันเป็นคนแนะนำให้เขารู้จักกับเธอแล้วก็บอกอีกด้วยว่า คนนี้โสด ผมก็ไม่ได้โทดใครนะ ถ้าจะผิดมันก็ผิดด้วยกันทั้งหมดนี่แหละ จนเธอรู้ว่าผมโทรไป เธอก็โกรธผมมากขึ้น จนเธอต้องไปอยู่กับทอมคนนั้น จะมาหาเราก็ต่อเมื่อมาเปลี่ยนชุดไปเรียนและทำงาน หลังๆมาผมก็อยู่ห้องคนเดียวไม่ได้ เพราะจะร้องไห้ตลอดเลยไปอยู่กับเพื่อน และจะแวะเข้าห้องมาเพื่อให้ อาหารน้องหมา ผมไม่รู้จะทำไง ผมได้แอบไปคุยกับทอมคนนั้น ทอมคนนั้นก็ขอโทดที่ทำให้เกิดเรื่องแบบนี้ แล้วบอกว่าให้ผมอยู่เฉยๆ เพราะช่วงนี้เธอคงจะหลงเขาอยู่ เดี๋ยวจะช่วยพูดให้ ไอ้เราก็ย้ำนักย้ำหนาละนะว่า อย่าให้เธอรู้ว่าเราผมมาหา แต่เขาไปคุยกันแบบไหนไม่รู้ ทำให้เธอรู้ว่าเราไปหาเขามา ทำให้เธอโกรธผมไปอีก จนผมไม่กล้าไว้ใจทอมคนนั้นแล้ว ผมได้ถามเธอว่า จะให้ผมทำยังไง เธอบอกว่า ให้หาของที่เธอเคยมีกลับมาให้เธอให้ได้ก่อน แล้วค่อยว่ากันอีกที ผมก็พยายามหาหนทางทุกอย่าง ผมบอกว่าได้สิ แต่เธอต้องกลับมาอยู่กับเค้าด้วยนะ เธอบอกว่าให้ทำให้ได้ก่อนแล้วค่อยว่ากันอีกที ช่วงนี้เขาจะอยู่กับทอมไปก่อน แล้วก็ไม่ต้องมาตื้อ ถ้าหากยังทำ แม้แต่ความเป็นเพื่อนก็จะไม่มี และจะไม่ได้เห็นหน้าเธออีกตลอดไป ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงก็เลยได้แต่อยู่เฉยๆ คอยสอดส่องถามข่าวคราวเธอ จากเพื่อนๆรอบข้างเธอตลอด และเพื่อนรอบข้างเธอก็สนับสนุนผมว่า เดี๋ยวเขาจะช่วยผมทุกหนทาง เพราะเห็นว่าผมดีกับติ๋วมาตลอดคงไม่มีใครทำได้เท่าผมอีกแล้ว เพราะเขาเป็นห่วงติ๋วกลัวไปเจอคนไม่ดี และแนะนำว่าให้ผม อยู่เฉยๆ อย่าตาม เพราะเดี๋ยวจะเตลิดไปกันใหญ่ และน้องสาวของเธอก็บอกว่า ทางบ้านไม่ชอบทอมเป็นเอามาก พี่อย่าหมดหวัง น้องจะอยู่ข้างพี่ น้องอยากได้พี่มาเป็นพี่เขย เพราะพี่ดีกับพี่ของน้องมาก หาที่ไหนไม่ได้อีกแล้วผู้ชายแบบนี้ที่จะยอมผู้หญิงทุกอย่าง
ที่เล่ามาข้างต้น ผมอยากจะถามว่าเพราะผมทำเธอ เป็นหนี้สิน ของที่เคยมีก็ไม่มีใช่มั๊ย เธอถึงไป แล้วถ้าผมจะรอเธอต่อไปมันผิดไหม เพราะคนนี้ผมรักมาก ยอมตายแทนเธอเลยก็ว่าได้ ไม่ใช่ว่าผมไม่เคยรักใคร ผมก็มีแฟนมาก็เยอะ แต่สำหรับคนนี้ คือคนที่ผมจะยอมแพ้ เพื่อให้เธอชนะคนเดียว
เสียแฟนให้ทอม และเราก็รักเขามาก จะทำไงดี ไม่อยากเสียเขาไป
จนวันหนึ่งผมได้ เจอผู้หญิงคนหนึ่ง มันตรงสเปกผมเลย ผมเลยเข้าไปจีบ เธอก็ยอมคุยกับผม แล้วผมก็บอกไปว่าผมไม่ใช่ทอมนะ ที่ยอมคุยกับผมนี่เพราะเห็นผมเป็นทอมใช่มั๊ย เธอก็บอกว่าใช่ และช่วงนั้นเป็นช่วงที่เธอกับแฟนเก่าเธอเลิกกัน (แฟนเก่าเธอเป็นผู้ชายนะ) เราก็คุยๆกันไป แฟนเก่าเธอก็ตื้อ (ผมถามสาเหตุทำไม ถึงเลิกกับคนนั้น เธอบอกว่า เขาเป็นคนอารมณ์รุนแรง และเพิ่งคบกันได้ไม่ถึงเดือน ก็เลยขอเลิก แต่ผู้ชายคนนี้ชอบมาทำร้านอยู่บ่อยๆ ) ไอ้เราก็ไม่อยากให้ผู้หญิงต้องโดนทำร้าย เลยตัดสินใจ ชวนเธอมาพักอยู่ด้วยกัน ตอนนั้นผมกำลังจะขึ้นปี 3 แต่เธอก็บอกกับผมแล้วนะว่า เธอปลื้มทอม ผมก็บอกว่าไม่เป็นไร ผมจะพิสูจน์ให้เห็นว่า ผู้ชายไม่ได้เลวเหมือนกันไปซะหมด
เธอเป็นคนเอาแต่ใจ ชอบเหวี่ยง (เธอ อายุห่างกว่าผม 2 ปี เธอทำงานเกี่ยวกับ ผช.พยาบาล) วันไหนที่เธอเลิกงานดึก จะบ่นเมื่อยขา ปวดตรงนั้น ปวดตรงนี้ ผมก็ต้องนวดให้เธอ จนเธอหลับ ทุกคืน เธอเป็นคนนิสัยขี้เล่น ถึงแม้ว่าบางครั้งจะเล่นแรงก็ตาม แต่ผมก็ชอบที่เธอเป็นแบบนี้ น่ารักดี แล้วผมก็พาเธอไปรู้จักกับทางบ้านผม ทางบ้านรักเธอมาก ทั้งๆที่เธอเป็นคนหน้า หยิ่งๆ แต่ถ้าใครได้คุยกับเธอ จะรู้ว่าเธอ นิสัยไม่ตรงกับหน้า ผมก็ซักผ้า รีดผ้า ทำทุกอย่างให้เธอ เพื่อพิสูจน์ว่า เราสามารถดูแลเธอได้นะ เราก็คบกันมาเรื่อยๆ มีทะเลาะกันบ้าง แต่ผมจะเป็นคนยอมเธอเสมอ ถึงแม้ว่าเธอจะผิดก็ตาม เวลาก็ผ่านไป เกือบ 3 ปี เข้าสู่ช่วงที่ผมบังคับให้เธอเรียนต่อ ระดับปริญาตรี เพราะผมเห็นว่า อนาคตเราไม่หยุดอยู่แค่นี้ แต่เธอก็ไม่ยอมเรียน จนสุดท้ายผมตื้อให้เธอเรียนจนได้ เธอบอกว่า ถ้าอยากให้เรียน ก็จัดการให้เธอด้วย ผมก็จัดการทุกอย่าง ตั้งแต่สมัครเรียนยันวันรายงานตัว เธอก็เรียนได้ 1 เทอม ตอนนั้นไปทาานข้าวด้วยกันแล้วอยู่ดีผมก็ถามเธอว่า "ถ้าวันไหนไม่มีตัวแล้ว เค้าคงอยู่ไม่ได้" เธอก็บอกกับผมว่า "นั่นสิ เธอก็อยู่ไม่ได้เหมือนกันถ้าไม่มีผม ใครล่ะที่จะมาเอาใจ ทำให้เธอได้ทุกอย่างขนาดนี้ ไม่มีอีกแล้ว" ต่างคนต่างร้องไห้แล้วมองหน้ากัน (ช่วงนั้นรู้สึกรักเธอมากขึ้นอีกเท่าตัว)
แล้วมาช่วงนั้นผมก็อยู่ในช่วง ฝึกสอน ต้องใช้เงินเยอะ ทำสื่อการสอนต่างๆ ให้นักเรียน และทางบ้านผมก็ช๊อต เพราะ แม่ต้องส่งน้องที่กำลังเข้าเรียน ปี หนึ่ง ค่าใช้จ่ายเยอะ + กับการ ที่เห็นคนอื่น ใช้โทรศัพท์หรูๆ(เธอก็ชอบ) ผมก็ปรึกษาเธอว่า จะทำไงดี เธอก็บอกว่า เอา สร้อยคอ แหวน อะไรของเธอพวกนี้ไป จำไว้ก่อน ตอนนั้นผมก็ 2 จิต 2 ใจ สุดท้ายก็ตัดสินใจเอาไปจำ แต่ผมก็บอกเธอแล้วนะ ผมจะหางานทำเพิ่มช่วงเย็น เพื่อ เอาของออกมาคืนให้เธอ แต่พอไปสมัครงานที่ไหน ก็ไม่รับ ผมก็เลยได้แต่ฝึกสอนอย่างเดียว ค่าใช้จ่าย ก็เพิ่มมากขึ้น ต้องไปยืมนั่นยืมนี่มา พาเธอเป็นหนี้เยอะมาก แต่ผมก็บอกเธอนะว่า เด๋วอีกไม่กี่เดือน ผมก็จะจบแล้ว เด๋วเงินผมก็จะได้มีใช้แล้ว ครูอ่ะ เงินเดือน มันไม่ใช่น้อยๆ จนวันหนึ่งเธอไปเที่ยวกับเพื่อนสนิทกับเธอ หลังจากนั้นเธอก็มีท่าทีเปลี่ยนไป แล้วเป็นช่วงที่ปิดเทอม ผมกลับไปบ้าน 1 อาทิตย์ ในช่วงระหว่างที่กลับบ้าน ผมจะโทรหาเธอ แต่เธอไม่ค่อยจะว่างรับสาย บอกว่าทำงาน เดี๋ยวมีเวลาว่างจะโทรไป ในแต่ละวันจะโทรคุยกับเธอ ไม่ถึง 5 นาทีด้วยซ้ำ พอถึงวันที่ผมได้กลับหาเธอ ด้วยความที่เรารักแฟนเรา ห่างแฟนเราไปหลายวัน เราก็ดีใจที่จะได้เจอหน้าเธอ จะได้กอดเธอ หอมแก้มเธอ แต่ความเป็นจริงกลับกลายเป็นตรงกันข้าม
อยู่ๆเธอก็มาบอกว่าผมว่า เราเป็นเพื่อนกันดีกว่ามั๊ย เราคงไปด้วยกันไม่รอดแล้ว เธอบอกว่าที่ผ่านมา ผมไม่ใช่สำหรับเธอ // ผมก็อึ้งอยู่สักพัก แล้วก็พูดว่า ล้อเล่นกันใช่มั๊ย เค้าทำอะไรผิด เค้าขอโทด เธอก็บอกว่า เราไม่ได้ผิด คนที่ผิดคือเธอ เธอก็บอกว่า ก็เคยบอกแล้วไม่ใช่หรอ ว่าไม่ได้ชอบผู้ชาย ผมก็บอกกับเธอก็รู้ เค้าก็เลยทำดีกับตัวมาตลอด บวกกับหน้าตา ที่เหมือนทอม นี่ไม่ได้ช่วยให้เธอรักเค้าได้เลยหรอ แล้วที่ เกิอบ 3 ปีที่ผ่านมานี่ล่ะ ไม่ได้รักแล้วทำไมอยู่ด้วยกันมาได้ แล้วที่มีอะไรต่อมิอะไรกันล่ะ นี่หรอ ไม่หรอได้รัก เธอกลับบอกเธออยู่ด้วยก็เพราะความดีของผมที่ทำให้เธอมาตลอด ตัวเองอ่ะดีเกินไปสำหรับเค้า เค้าเลยจะปล่อยให้ตัวเองไปเจอคนที่ดีๆ เหมาะสมกับตัวไง ถ้าตัวเองรักเค้าจริงๆ ก็ปล่อยเค้าไปเถอะ เรายังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้ (ตอนนั้นผมไม่รู้จะทำไง ได้แต่ร้องไห้) ก็ถามเธอไปว่ามีคนใหม่ใช่มั๊ย เธอก็บอกว่า มีไม่มีไม่เกี่ยว ถึงยังไงก็จะเลิกอยู่ดี
และวันนั้นเธอก็ออกไปเที่ยว เธอก็ไม่กลับมานอนที่ห้อง จนเช้าเธอกลับมาเปลี่ยนชุดไปทำงาน เราก็ถามว่าไปไหนมา เธอบอกว่าไปนอนห้องเพื่อน จนสุดท้าย ผมก็รู้ความจริงว่าเธอคบคนใหม่แล้ว ซึ้งผมแอบเอาเบอร์ในโทรศัพท์ของเธอโทรไป ก็ได้รู้ความจริงว่า เมื่อคืนเธอไปนอนกับทอมคนนั้นมา ผมก็ถามทอมคนนั้นว่าคบกันนานยัง เขาบอกว่าก็ 2 อาทิตย์ได้ (ช่วงเวลาผมกลับบ้านพอดี) เขาบอกว่า เขาไม่รู้นิว่าเธอมีแฟนแล้ว เพราะเพื่อนของเธอที่ไปเที่ยวด้วยกันเป็นคนแนะนำให้เขารู้จักกับเธอแล้วก็บอกอีกด้วยว่า คนนี้โสด ผมก็ไม่ได้โทดใครนะ ถ้าจะผิดมันก็ผิดด้วยกันทั้งหมดนี่แหละ จนเธอรู้ว่าผมโทรไป เธอก็โกรธผมมากขึ้น จนเธอต้องไปอยู่กับทอมคนนั้น จะมาหาเราก็ต่อเมื่อมาเปลี่ยนชุดไปเรียนและทำงาน หลังๆมาผมก็อยู่ห้องคนเดียวไม่ได้ เพราะจะร้องไห้ตลอดเลยไปอยู่กับเพื่อน และจะแวะเข้าห้องมาเพื่อให้ อาหารน้องหมา ผมไม่รู้จะทำไง ผมได้แอบไปคุยกับทอมคนนั้น ทอมคนนั้นก็ขอโทดที่ทำให้เกิดเรื่องแบบนี้ แล้วบอกว่าให้ผมอยู่เฉยๆ เพราะช่วงนี้เธอคงจะหลงเขาอยู่ เดี๋ยวจะช่วยพูดให้ ไอ้เราก็ย้ำนักย้ำหนาละนะว่า อย่าให้เธอรู้ว่าเราผมมาหา แต่เขาไปคุยกันแบบไหนไม่รู้ ทำให้เธอรู้ว่าเราไปหาเขามา ทำให้เธอโกรธผมไปอีก จนผมไม่กล้าไว้ใจทอมคนนั้นแล้ว ผมได้ถามเธอว่า จะให้ผมทำยังไง เธอบอกว่า ให้หาของที่เธอเคยมีกลับมาให้เธอให้ได้ก่อน แล้วค่อยว่ากันอีกที ผมก็พยายามหาหนทางทุกอย่าง ผมบอกว่าได้สิ แต่เธอต้องกลับมาอยู่กับเค้าด้วยนะ เธอบอกว่าให้ทำให้ได้ก่อนแล้วค่อยว่ากันอีกที ช่วงนี้เขาจะอยู่กับทอมไปก่อน แล้วก็ไม่ต้องมาตื้อ ถ้าหากยังทำ แม้แต่ความเป็นเพื่อนก็จะไม่มี และจะไม่ได้เห็นหน้าเธออีกตลอดไป ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงก็เลยได้แต่อยู่เฉยๆ คอยสอดส่องถามข่าวคราวเธอ จากเพื่อนๆรอบข้างเธอตลอด และเพื่อนรอบข้างเธอก็สนับสนุนผมว่า เดี๋ยวเขาจะช่วยผมทุกหนทาง เพราะเห็นว่าผมดีกับติ๋วมาตลอดคงไม่มีใครทำได้เท่าผมอีกแล้ว เพราะเขาเป็นห่วงติ๋วกลัวไปเจอคนไม่ดี และแนะนำว่าให้ผม อยู่เฉยๆ อย่าตาม เพราะเดี๋ยวจะเตลิดไปกันใหญ่ และน้องสาวของเธอก็บอกว่า ทางบ้านไม่ชอบทอมเป็นเอามาก พี่อย่าหมดหวัง น้องจะอยู่ข้างพี่ น้องอยากได้พี่มาเป็นพี่เขย เพราะพี่ดีกับพี่ของน้องมาก หาที่ไหนไม่ได้อีกแล้วผู้ชายแบบนี้ที่จะยอมผู้หญิงทุกอย่าง
ที่เล่ามาข้างต้น ผมอยากจะถามว่าเพราะผมทำเธอ เป็นหนี้สิน ของที่เคยมีก็ไม่มีใช่มั๊ย เธอถึงไป แล้วถ้าผมจะรอเธอต่อไปมันผิดไหม เพราะคนนี้ผมรักมาก ยอมตายแทนเธอเลยก็ว่าได้ ไม่ใช่ว่าผมไม่เคยรักใคร ผมก็มีแฟนมาก็เยอะ แต่สำหรับคนนี้ คือคนที่ผมจะยอมแพ้ เพื่อให้เธอชนะคนเดียว