ถามตามหัวกระทู้เลยครับ
29/10/2556 :
ขออภัยนิดนึงครับสำหรับทุกท่าน ตั้งหัวกระทู้ไม่ clear อีกแล้ว
เรื่องของเรื่อง คนส่วนใหญ่ในที่นี้น่าจะรู้แล้วแหละ แต่สำหรับคนที่ไม่รู้จริง ๆ หรือคนที่รู้ทั้งรู้ แต่ไม่ยอมรับความจริง ผมขอเล่าสรุปคร่าว ๆ ก็แล้วกัน
คือธัมมชโย วัดธรรมกึ๋ยเนี่ย ช่วงประมาณต้นทศวรรษ 2540 แกมีทั้งอธิกรณ์ทางสงฆ์ แล้วก็มีทั้งคดีทางศาล อธิกรณ์ทางสงฆ์ ก็เป็นเรื่องของคำสอนที่บิดเบี้ยวเป็นหลัก ทางมหาเถรสมาคมเองก็ตั้งศาลสงฆ์พิจารณา ซึ่งผลสรุปคือ บอกให้ไปส่งเสริมทางปริยัติให้ดีกว่านี้หน่อย ก็จบไป
ส่วนคดีทางศาล ก็เป็นเรื่องยักยอกทรัพย์ คือมีคนบริจาคที่ดินให้วัด ให่เป็นธรณีสงฆ์ แต่เมื่อบริจาคไปแล้ว ปรากฏว่าชื่อเจ้าของในโฉนดที่ว่า กลายเป็นชื่อของธัมมชโยตอนก่อนบวช เป็นนาย ... (คือถ้าธัมมชโยสึกตอนนั้น ก็เป็นสมบัติของแกทันที) อัยการก็ฟ้องศาลไป ประมาณว่าช่วงนี้แหละ ที่สมเด็จพระสังฆราช ก็มีพระลิขิตออกมา บอกให้ธัมมชโยคืนที่ดินที่ว่าให้เป็นของสงฆ์ทันที แต่ธัมมชโยตอนแรกยังไม่คืน ก็มีพระลิขิตออกมาอีกหลายฉบับ
แต่ตอนหลังธัมมชโยก็คืนแต่โดยดี ทำให้อัยการถอนฟ้องคดีไป ก็เจ๊ากันในทางศาลยุติธรรม
แต่ นั่นก็เท่ากับว่าธัมมชโยยอมรับแล้วว่ายักยอกไปจริง ๆ ซึ่งในพระวินัย ถือว่าพ้นสภาพพระภิกษุไปแล้วเรียบร้อยตั้งแต่มีการยักยอกเกิดขึ้น แต่ในทางปฏิบัติของมหาเถรสมาคมเอง ถ้าเจ้าตัวไม่สึกเอง ก็ต้องมีการเชิญให้สึก พูดง่าย ๆ คือจับสึกครับ แต่มหาเถรสมาคมในตอนนั้นปล่อยเกียร์ว่าง ไม่ทำอะไรทั้งนั้น อาจจะด้วยเหตุผลหรืออำนาจลึกลับบางประการ อธิบายเท่านี้ก็คงจะพอเข้าใจนะว่าเรื่องมันเป็นยังไง
ถ้ามหาเถรฯ จับธัมมชโยสึกตั้งแต่ตอนเกิดเรื่องใหม่ ๆ คิดว่าตอนนี้จะเป็นยังไงครับ ?
29/10/2556 :
ขออภัยนิดนึงครับสำหรับทุกท่าน ตั้งหัวกระทู้ไม่ clear อีกแล้ว
เรื่องของเรื่อง คนส่วนใหญ่ในที่นี้น่าจะรู้แล้วแหละ แต่สำหรับคนที่ไม่รู้จริง ๆ หรือคนที่รู้ทั้งรู้ แต่ไม่ยอมรับความจริง ผมขอเล่าสรุปคร่าว ๆ ก็แล้วกัน
คือธัมมชโย วัดธรรมกึ๋ยเนี่ย ช่วงประมาณต้นทศวรรษ 2540 แกมีทั้งอธิกรณ์ทางสงฆ์ แล้วก็มีทั้งคดีทางศาล อธิกรณ์ทางสงฆ์ ก็เป็นเรื่องของคำสอนที่บิดเบี้ยวเป็นหลัก ทางมหาเถรสมาคมเองก็ตั้งศาลสงฆ์พิจารณา ซึ่งผลสรุปคือ บอกให้ไปส่งเสริมทางปริยัติให้ดีกว่านี้หน่อย ก็จบไป
ส่วนคดีทางศาล ก็เป็นเรื่องยักยอกทรัพย์ คือมีคนบริจาคที่ดินให้วัด ให่เป็นธรณีสงฆ์ แต่เมื่อบริจาคไปแล้ว ปรากฏว่าชื่อเจ้าของในโฉนดที่ว่า กลายเป็นชื่อของธัมมชโยตอนก่อนบวช เป็นนาย ... (คือถ้าธัมมชโยสึกตอนนั้น ก็เป็นสมบัติของแกทันที) อัยการก็ฟ้องศาลไป ประมาณว่าช่วงนี้แหละ ที่สมเด็จพระสังฆราช ก็มีพระลิขิตออกมา บอกให้ธัมมชโยคืนที่ดินที่ว่าให้เป็นของสงฆ์ทันที แต่ธัมมชโยตอนแรกยังไม่คืน ก็มีพระลิขิตออกมาอีกหลายฉบับ
แต่ตอนหลังธัมมชโยก็คืนแต่โดยดี ทำให้อัยการถอนฟ้องคดีไป ก็เจ๊ากันในทางศาลยุติธรรม แต่ นั่นก็เท่ากับว่าธัมมชโยยอมรับแล้วว่ายักยอกไปจริง ๆ ซึ่งในพระวินัย ถือว่าพ้นสภาพพระภิกษุไปแล้วเรียบร้อยตั้งแต่มีการยักยอกเกิดขึ้น แต่ในทางปฏิบัติของมหาเถรสมาคมเอง ถ้าเจ้าตัวไม่สึกเอง ก็ต้องมีการเชิญให้สึก พูดง่าย ๆ คือจับสึกครับ แต่มหาเถรสมาคมในตอนนั้นปล่อยเกียร์ว่าง ไม่ทำอะไรทั้งนั้น อาจจะด้วยเหตุผลหรืออำนาจลึกลับบางประการ อธิบายเท่านี้ก็คงจะพอเข้าใจนะว่าเรื่องมันเป็นยังไง