สวัสดีค่ะ วันนี้แม่จ่าแมคจะมาแชร์ประสบการณ์แผลเล็กๆทีไม่เล็กซะแล้ว
หลังจากที่จ่าแมคโดนแมวเจ้าถิ่น ทำร้าย จากกระทู้ที่แล้ว
http://pantip.com/topic/31120744
เนื่องจากเป็นแค่รอยข่วนนิดหน่อย และแผลก็ไม่ลึก คุณหมอเลยไม่ได้พันแผล แต่ใส่ยาและให้ยาฆ่าเชื้อมากินปกติค่ะ
ผ่านมาหนึ่งอาทิตย์คุณหมอนัดมาดูแผลอีกครั้ง แผลแห้งและตกสะเก็ดแล้ว มองภายนอกปกติทุกอย่าง คุณหมอบอกว่าแผลหายแล้ว ซึ่งมันก็น่าจะเป็นอย่างนั้น เพราะกินได้ เล่นได้ปกติ แต่พักหลังๆเขาไม่ชอบให้จับที่หาง ซึ่งคุณแม่ก็เข้าใจว่าเขายังกลัวอยู่และคงจะเข็ด
ภาพนี้เป็นภาพที่ขนเริ่มขึ้นแล้วค่ะ
หลายวันผ่านมา คุณแม่กลับจากที่ทำงานและพบว่า จ่าแมคไม่ออกมารับเหมือนเช่นทุกครั้ง ไขกุญแจเข้าบ้าน เรียกก็ไม่มีเสียงตอบรับ วินาทีนั้น ใจหวิวๆมาก เขาไปไหน อาหารและน้ำก็ไม่พร่อง เดินขึ้นไปหาบนบ้านเจอเขานอนขดตัวอยู่ เขานอนอยู่ตรงนั้นตั้งแต่เราออกไปทำงานจนกลับมาก็ยังไม่ลุกไปไหนค่ะ พอจับตัวเขาก็ร้องและก็ขู่เราตลอดค่ะ
วินาทีนั้นตกใจมากๆ รีบพาไปพบคุณหมออีกครั้ง คุณหมอจับหางจะวัดไข้ เขาร้องและขู่เสียงดังมาก คุณหมอต้องช่วยกันจับไว้สามคนค่ะ ปรากฏว่าไข้สูง คุณหมอโกนขนที่หางเขาร้องทรมานมากจนเราทนดูไม่ไหวค่ะ คุณหมอบอกว่าต้องผ่าเพราะข้างในมีหนอง ต้องวางยาซึมให้เราเซ็นต์เอกสารอนุญาต
ตอนผ่าตัดคุณหมออนุญาตให้เข้าไปดูได้ค่ะ แต่เราไม่กล้า ให้แฟนไปดู เขาเล่าให้ฟังว่าตอนผ่าหนองทะลักออกมาเยอะมาก และมีกลิ่นเหม็นมากด้วย
อันนี้เป็นภาพตอนผ่าค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ตอนออกจากห้องผ่าตัด คุณหมอบอกห้ามนอนคอพับเด็ดขาด เพราะเขายังไม่ฟื้นจะหายใจไม่สะดวก
ตอนเอาเขากลับมาบ้าน คืนนั้นเรานอนไม่หลับเลยค่ะ กลัวเขาจะไม่ฟื้น สะดุ้งตื่นขึ้นมาก็ต้องลุกมาดูเขาว่ายังหายใจอยู่รึเปล่า คืนนั้นเป็นอะไรที่ทรมานใจคุณแม่มากๆค่ะ พอฟื้นขึ้นมาแล้วก็ล้ม ล้มแล้วก็พยายามลุก ลุกแล้วก็เจ็บแผล แล้วก็ร้องอยู่อย่างนั้นทั้งคืน
อีกวันเราก็อยู่เฝ้าเขาที่บ้านค่ะ ลางานนานไม่ได้ก็เลยต้องเอาเขาไปที่ทำงานด้วยตลอด
ตอนเย็นก็ต้องพาไปล้างแผลทุกวัน น่าสงสารเขามากๆค่ะ ร้องตลอด
คุณหมอบอกต้องมาล้างแผลจนกว่าเนื้อจะเต็มค่ะ
ตอนนี้ก็เลยกลายเป็นแมวหางแหว่งอีกแล้ว
หมดหล่อเลย
สุดท้ายนี้ คุณแม่รู้ซึ้งแล้วว่า แมวเป็นสัตว์ที่อดทนมากๆ ถ้าไม่อาการหนักจริงๆ ก็จะไม่แสดงอาการออกมาให้เห็น ครั้งนี้ถือเป็นอุทาหรณ์สำหรับเรามากๆค่ะ แผลเล็กๆก็ไม่ควรมองข้าม
ขอบคุณค่ะ
บันทึกของแม่จ่าแมค ตอน “อย่ามองข้ามแผลเล็กๆ”
หลังจากที่จ่าแมคโดนแมวเจ้าถิ่น ทำร้าย จากกระทู้ที่แล้ว http://pantip.com/topic/31120744
เนื่องจากเป็นแค่รอยข่วนนิดหน่อย และแผลก็ไม่ลึก คุณหมอเลยไม่ได้พันแผล แต่ใส่ยาและให้ยาฆ่าเชื้อมากินปกติค่ะ
ผ่านมาหนึ่งอาทิตย์คุณหมอนัดมาดูแผลอีกครั้ง แผลแห้งและตกสะเก็ดแล้ว มองภายนอกปกติทุกอย่าง คุณหมอบอกว่าแผลหายแล้ว ซึ่งมันก็น่าจะเป็นอย่างนั้น เพราะกินได้ เล่นได้ปกติ แต่พักหลังๆเขาไม่ชอบให้จับที่หาง ซึ่งคุณแม่ก็เข้าใจว่าเขายังกลัวอยู่และคงจะเข็ด
ภาพนี้เป็นภาพที่ขนเริ่มขึ้นแล้วค่ะ
หลายวันผ่านมา คุณแม่กลับจากที่ทำงานและพบว่า จ่าแมคไม่ออกมารับเหมือนเช่นทุกครั้ง ไขกุญแจเข้าบ้าน เรียกก็ไม่มีเสียงตอบรับ วินาทีนั้น ใจหวิวๆมาก เขาไปไหน อาหารและน้ำก็ไม่พร่อง เดินขึ้นไปหาบนบ้านเจอเขานอนขดตัวอยู่ เขานอนอยู่ตรงนั้นตั้งแต่เราออกไปทำงานจนกลับมาก็ยังไม่ลุกไปไหนค่ะ พอจับตัวเขาก็ร้องและก็ขู่เราตลอดค่ะ
วินาทีนั้นตกใจมากๆ รีบพาไปพบคุณหมออีกครั้ง คุณหมอจับหางจะวัดไข้ เขาร้องและขู่เสียงดังมาก คุณหมอต้องช่วยกันจับไว้สามคนค่ะ ปรากฏว่าไข้สูง คุณหมอโกนขนที่หางเขาร้องทรมานมากจนเราทนดูไม่ไหวค่ะ คุณหมอบอกว่าต้องผ่าเพราะข้างในมีหนอง ต้องวางยาซึมให้เราเซ็นต์เอกสารอนุญาต
ตอนผ่าตัดคุณหมออนุญาตให้เข้าไปดูได้ค่ะ แต่เราไม่กล้า ให้แฟนไปดู เขาเล่าให้ฟังว่าตอนผ่าหนองทะลักออกมาเยอะมาก และมีกลิ่นเหม็นมากด้วย
อันนี้เป็นภาพตอนผ่าค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ตอนออกจากห้องผ่าตัด คุณหมอบอกห้ามนอนคอพับเด็ดขาด เพราะเขายังไม่ฟื้นจะหายใจไม่สะดวก
ตอนเอาเขากลับมาบ้าน คืนนั้นเรานอนไม่หลับเลยค่ะ กลัวเขาจะไม่ฟื้น สะดุ้งตื่นขึ้นมาก็ต้องลุกมาดูเขาว่ายังหายใจอยู่รึเปล่า คืนนั้นเป็นอะไรที่ทรมานใจคุณแม่มากๆค่ะ พอฟื้นขึ้นมาแล้วก็ล้ม ล้มแล้วก็พยายามลุก ลุกแล้วก็เจ็บแผล แล้วก็ร้องอยู่อย่างนั้นทั้งคืน
อีกวันเราก็อยู่เฝ้าเขาที่บ้านค่ะ ลางานนานไม่ได้ก็เลยต้องเอาเขาไปที่ทำงานด้วยตลอด
ตอนเย็นก็ต้องพาไปล้างแผลทุกวัน น่าสงสารเขามากๆค่ะ ร้องตลอด
คุณหมอบอกต้องมาล้างแผลจนกว่าเนื้อจะเต็มค่ะ
ตอนนี้ก็เลยกลายเป็นแมวหางแหว่งอีกแล้ว
หมดหล่อเลย
สุดท้ายนี้ คุณแม่รู้ซึ้งแล้วว่า แมวเป็นสัตว์ที่อดทนมากๆ ถ้าไม่อาการหนักจริงๆ ก็จะไม่แสดงอาการออกมาให้เห็น ครั้งนี้ถือเป็นอุทาหรณ์สำหรับเรามากๆค่ะ แผลเล็กๆก็ไม่ควรมองข้าม
ขอบคุณค่ะ