มีเรื่องมาเล่าเจ้าค่ะ อิป้าเลยเอามาบ่น

กระทู้สนทนา
ตื่นมาเช้าๆในวันหยุดพักผ่อน กับอากาศสบายๆ นึกถึงเขาใหญ่จับใจ กับลมพัดเอื่อยเฉื่อย อ้อยอิ่ง

อิป้าบรรจงประคองถ้วยกาแฟร้อนหอมกรุ่นถ้วยโปรด ยกจรดจมูกสูดดมเอากลิ่นหอม ของกาแฟดีๆ

ไอร้อนพวยพุ่งเป็นควันจางๆ ถูกลมเย็นพัดเป็นสายออกจากถ้วยกาแฟ  ก่อนจะสลายหายไปผสมกับหมอกจางๆตอนเช้าตรู่

กำลังดื่มด่ำกับบรรยากาศเช้าๆ กำลังจิ้นว่าอยู่บนยอดดอยหนาวจัด แต่แล้วก็เกือบตกดอยเมื่อ......

"แต่ก่อนแต่ไรไม่เคยอุ่นใจ  โดดเดี่ยวเดียวดายข้างกายไม่มีใครซักคน..."

เปล่าร้องเพลงเจ้าค่ะนายท่าน เสียงริงโทนเพลงโปรดดังแว่วมา  อิป้าหยิบเอามือถือที่ซุกไว้ข้างๆหม้อต้มกาแฟ ก่อนจะทำหน้าฉงน

น้องคนนึงที่คุ้นเคยกันมานาน แต่ก็ไม่ได้เจอหน้ากันนาน มีแต่เสียงทางโทรศัพท์ ที่คอยไต่ถามสารทุกข์สุกดิบกัน

ว่าแล้วก็...ขอรับสายสักครู่เจ้าค่ะ

                                    
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่