ตอนนี้เราตั้งครรภ์ได้ 38 สัปดาห์กว่าๆ
เครียดเรื่องสามีกับที่บ้านมากค่ะ
เราเคยโพสปรึกษาไว้ตอนที่ตั้งครรภ์ใหม่ๆ ก็ตัดสินใจให้โอกาสสามี
ตอนนี้มาอยู่บ้านแม่เรา แม่เป็นคนดูแลเรา ส่วนใหญ่ค่าใช้จ่ายอะไรแม่ก็ออก
ทั้งเคลียร์หนี้ ค่ากับข้าว ซื้อของใช้ให้ลูก หาหมอ
เรามีรายได้จากการสอนพิเศษนิดหน่อย
สามีไม่ยอมไปหางานประจำทำค่ะ เค้าคิดแต่จะทำธุรกิจ เพราะหนี้เยอะ
โดนฟ้องเรื่องบ้านที่เค้ากู้สร้างให้พ่อแม่เค้าอยู่
เรารู้สึกว่า เค้าจมลงไปทุกที
เราอยากอยู่อย่างพอเพียง หางานทำ สอนพิเศษเสริม ได้อยู่กับลูก
แต่เค้าไม่คิดอย่างนั้น เค้าคิดแต่ว่ามันไม่พอ
แต่ตลอดเวลาที่เค้าไปทำธุรกิจกับเพื่อน ไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอันกลับมาเลย
คิดแต่กำไรสูงสุด แต่ก็ไม่เคยได้ จนหนี้ที่แม่เราเคลียร์ให้เป็นปกติ เริ่มจะผิดนัดจ่ายอีกแล้ว
เราจะคลอดอยู่แล้วแต่กลับไม่มีเงินซักบาท เราไม่อยากรบกวนบ้านเรานัก
ส่วนทางบ้านเค้า ไม่เคยยื่นมือมาช่วยเราเลย ปัญหาเยอะมาก
จริงๆ ทางเค้าสัญญากับทางบ้านเราว่าจะมาหมั้นไว้ตั้งแต่ พค
แต่สุดท้ายก็เงียบไปเลย เคยโทรมาถามข่าวหลานแค่ครั้งเดียว
ทำให้แม่เราไม่พอใจมาก เราเองก็ไม่ค่อยพอใจ
แต่ก็ได้แต่เฉยๆ ไว้ ไม่พูดถึง สามีเราเค้าก็ไม่พูดถึง
ทุกวันนี้ แม่เองก็ไม่พอใจสามีเราเท่าไหร่
ตามบ้านนอก ผู้ชายจะขยัน ตื่นเช้า มากวาดบ้าน ทำนู่นทำนี่ช่วย
แล้วสามีเรา กลับมาบ้านก็นอนดึก ตื่นสาย ไม่ค่อยทำอะไรช่วยถ้าไม่บอก
อยู่แต่ในห้อง ทำงานธุรกิจของเค้าไป เราก็ทำงานไป
แม่เราเลยไม่พอใจ ว่าเห็นคนแก่ เห็นคนท้องทำนู่นทำนี่ก็ไม่เคยมาช่วย
เราจะพูดกับเค้ายังไงให้เค้าเปลี่ยนแปลง
เราเป็นคนกลาง ลำบากใจมาก เวลาโดนบ่น เอาไปเปรียบเทียบกับลูกเขยบ้านนู้นบ้านนี้
เข้าใจว่าเราสร้างความอับอายให้ครอบครัวมาก
แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว
เหมือนทำอะไรมันก็ผิดไปหมด มันผิดตั้งแต่ที่เราทำงานไม่มั่นคง
ท้องก่อนแต่ง แถมไม่ได้แต่ง
เราเองก็ยังมีหวัง ให้เค้าได้เงินมาซักก้อน แล้วจะได้มาเปิดสอนพิเศษในตัวอำเภอ
แล้วเราก็จะหางานประจำทำ แต่เค้าไม่ยอมทำงานประจำ
ทั้งๆที่เรียนก็สูง จบจากมหาวิทยาลัยชื่อดังของประเทศ
เค้าอีโก้สูงไปไหม
เรากลัวเราไม่มีอะไรให้ลูกกิน
แต่เค้าก็ดูรักลูกดี เจอกันก็หอมท้อง คุยกับลูก กอดลูก
อาบน้ำให้เรา เราเลยสับสนว่าจะแก้ปัญหายังไง
เฮ้ออออ
จะเอายังไงกับชีวิตดี
เครียดเรื่องสามีกับที่บ้านมากค่ะ
เราเคยโพสปรึกษาไว้ตอนที่ตั้งครรภ์ใหม่ๆ ก็ตัดสินใจให้โอกาสสามี
ตอนนี้มาอยู่บ้านแม่เรา แม่เป็นคนดูแลเรา ส่วนใหญ่ค่าใช้จ่ายอะไรแม่ก็ออก
ทั้งเคลียร์หนี้ ค่ากับข้าว ซื้อของใช้ให้ลูก หาหมอ
เรามีรายได้จากการสอนพิเศษนิดหน่อย
สามีไม่ยอมไปหางานประจำทำค่ะ เค้าคิดแต่จะทำธุรกิจ เพราะหนี้เยอะ
โดนฟ้องเรื่องบ้านที่เค้ากู้สร้างให้พ่อแม่เค้าอยู่
เรารู้สึกว่า เค้าจมลงไปทุกที
เราอยากอยู่อย่างพอเพียง หางานทำ สอนพิเศษเสริม ได้อยู่กับลูก
แต่เค้าไม่คิดอย่างนั้น เค้าคิดแต่ว่ามันไม่พอ
แต่ตลอดเวลาที่เค้าไปทำธุรกิจกับเพื่อน ไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอันกลับมาเลย
คิดแต่กำไรสูงสุด แต่ก็ไม่เคยได้ จนหนี้ที่แม่เราเคลียร์ให้เป็นปกติ เริ่มจะผิดนัดจ่ายอีกแล้ว
เราจะคลอดอยู่แล้วแต่กลับไม่มีเงินซักบาท เราไม่อยากรบกวนบ้านเรานัก
ส่วนทางบ้านเค้า ไม่เคยยื่นมือมาช่วยเราเลย ปัญหาเยอะมาก
จริงๆ ทางเค้าสัญญากับทางบ้านเราว่าจะมาหมั้นไว้ตั้งแต่ พค
แต่สุดท้ายก็เงียบไปเลย เคยโทรมาถามข่าวหลานแค่ครั้งเดียว
ทำให้แม่เราไม่พอใจมาก เราเองก็ไม่ค่อยพอใจ
แต่ก็ได้แต่เฉยๆ ไว้ ไม่พูดถึง สามีเราเค้าก็ไม่พูดถึง
ทุกวันนี้ แม่เองก็ไม่พอใจสามีเราเท่าไหร่
ตามบ้านนอก ผู้ชายจะขยัน ตื่นเช้า มากวาดบ้าน ทำนู่นทำนี่ช่วย
แล้วสามีเรา กลับมาบ้านก็นอนดึก ตื่นสาย ไม่ค่อยทำอะไรช่วยถ้าไม่บอก
อยู่แต่ในห้อง ทำงานธุรกิจของเค้าไป เราก็ทำงานไป
แม่เราเลยไม่พอใจ ว่าเห็นคนแก่ เห็นคนท้องทำนู่นทำนี่ก็ไม่เคยมาช่วย
เราจะพูดกับเค้ายังไงให้เค้าเปลี่ยนแปลง
เราเป็นคนกลาง ลำบากใจมาก เวลาโดนบ่น เอาไปเปรียบเทียบกับลูกเขยบ้านนู้นบ้านนี้
เข้าใจว่าเราสร้างความอับอายให้ครอบครัวมาก
แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว
เหมือนทำอะไรมันก็ผิดไปหมด มันผิดตั้งแต่ที่เราทำงานไม่มั่นคง
ท้องก่อนแต่ง แถมไม่ได้แต่ง
เราเองก็ยังมีหวัง ให้เค้าได้เงินมาซักก้อน แล้วจะได้มาเปิดสอนพิเศษในตัวอำเภอ
แล้วเราก็จะหางานประจำทำ แต่เค้าไม่ยอมทำงานประจำ
ทั้งๆที่เรียนก็สูง จบจากมหาวิทยาลัยชื่อดังของประเทศ
เค้าอีโก้สูงไปไหม
เรากลัวเราไม่มีอะไรให้ลูกกิน
แต่เค้าก็ดูรักลูกดี เจอกันก็หอมท้อง คุยกับลูก กอดลูก
อาบน้ำให้เรา เราเลยสับสนว่าจะแก้ปัญหายังไง
เฮ้ออออ