คือ.. เราแค่อยากขอคำแนะนำจากเพื่อนๆหน่อยค่ะ ว่าเราควรทำตัวยังไงดีคะ เมื่อเพื่อนที่เราสนิทมากๆและแคร์มากๆคนนึงเปลี่ยนไป..
ตอนนี้ เรามาแลกเปลี่ยนอยู่นิวซีแลนด์1ปี ตอนนี้เหลืออีก6อาทิตย์ก็จะได้กลับแล้ว เพื่อนที่สนิทของเราคนนึง เราก็ทักอยู่เรื่อยๆปกติ ถามไถ่เรื่องสารทุกข์สุขดิบ เรื่องรอบข้างที่เมืองไทยว่าเป็นไงบ้าง ในช่วงแรกๆที่เราแลกเปลี่ยนที่นี่ เพื่อนคนนี้ก็ดีนะ โพสรูปลงในเฟสเรา เขียนข้อความที่ทำให้รู้ว่า คนนี้แหละคือคนที่จะไม่ลืมเรา เป็นเพื่อนที่คบกับเราเพื่อไม่หวังอะไรจริงๆ และก็คงจะเป็นเพื่อนของเราตลอดไป แต่เมื่อเวลาเปลี่ยน คนมันก็เปลี่ยน.. ระยะทางด้วยแหละที่ทำให้เราห่างกัน เวลาที่ต่างกัน.. ทำให้เราห่างกัน จนเรามีความรู้สึกว่าเพื่อนเราคนนี้ไปอยู่กับเพื่อนคนใหม่ แล้วเค้าก็คงจะเข้ากันได้ดี.. เมื่อสองสามวันทีผ่านมา เราก็ทักเหมือนอย่างเคย แต่ความรู้สึกที่คุยมันไม่เหมือนก่อน รู้สึกว่าเราถามคำก็ตอบคำ ซึ่งโดยปกติพอเราถามอะไรก็จะเล่าอะไรเสริมมาตลอด แต่นี่ไม่มีอีกแล้ว.. แล้วสุดท้ายเค้าคงรำคาญที่เราถามอะไรมากมาย เค้าเลยตัดบทโดยบอกว่าไปนอนก่อนนะ เราก็อืมๆโอเค แต่เราก็เห็นว่ายังออนค้างอยู่ประมาณสองชั่วโมงหลังจากที่บอกลาตัดบทเรา เราก็รู้ว่าคงจะคุยกับคนอื่นอยู่.. รู้สึกน้อยใจเอามากมาก แต่เราก็เป็นคนที่แคร์เพื่อนมากนะจริงๆ เราก็พยายามไม่งี่เง่า ไม่อะไรเพราะกลัวเค้าจะรำคาญ ก็ได้แต่หวังว่าพอเรากลับไปความสัมพันธ์ของเราทั้งคู่จะยังคงสนิทกันเหมิอนเดิมนะ เอาจริงๆเราก็เริ่มจะน้อยๆใจตั้งเพื่อนเราคนนี้มันมีแฟนแล้ว เพราะตั้งแต่มีแฟน เราก็ทำอะไรร่วมกันน้อยลง เราชวนไปไหนก็ไม่ไปเพราะ.. ก็คงจะอยู่กับแฟน เราก็เข้าใจ.. ไม่สิ พยายามเข้าใจเพราะเราก็ไม่เคยมีแฟน ชีวิตเรามีแต่เพื่อน .. เวลาเพื่อนเราคนนี้มีปัญหาอะไร เราก็เหมือนจะเป็นคนที่คอยรับฟังปัยหาและช่วยคิดหาทางออกให้เสมอ อะไรที่เราช่วยได้เราก็ช่วย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเพื่อน เรื่องการเรียน เรื่องแฟน หรือแม้แต่เรื่องครอบครัว เราจะเป็นคนที่นั้งรับฟังเพื่อนคนนี้ระบายมาให้เราตลอด ถึงแม้ว่าเพื่อนเราจะไม่อยากเล่าหรืออะไร แต่เราก็ยังอยากฟัง ถึงแม้ว่ามันจะไม่เกี่ยวอะไรกับเราเลยก็ตาม ทุกครั้งที่มีคนมาดูถูกเพื่อนคนนี้ของเรา เราจะเป็นคนที่ออกหน้ารับตลอด มีอยู่ตอนนึง.. เพื่อนเราเหมือนโดนม่อและโดนคนรอบข้างล้อว่าเป็นเมีย.. ซึ้งความจริงแล้วมันไม่ใช่เลย ตอนนั้นเรารู้สึกโกรธมากๆ เลยพูดออกไปเลยว่าอย่างไม่กลัวถึงคนที่ล้อคนนั้นจะเป็นรุ่นพี่ก็ตาม เราพูดว่า "พี่คะ หยุดล้อเพื่อนหนูว่าเมีย.. ซักทีได้มั้ยคะ? มันทำให้เพื่อนของหนูเสียหายนะคะ และ บลาๆๆ" ตอนนั้นเรารู้ตัวเลยว่าเราอาจจะโดนตบโดนรุมหรืออะไรก็ตาม แต่เพื่อเพื่อนเราคนนี้เรายอมเลยจริงๆ ... แต่ตอนนี้ เราก็คงจะไม่เหมือนเดิมกันแล้วใช่มั้ย.. เราก็ได้แต่หวังนะว่ากลับไป เราจะยังคงสนิทกันเหมือนเดิม..
เมื่อเพื่อนสนิทเราเปลี่ยนไป
ตอนนี้ เรามาแลกเปลี่ยนอยู่นิวซีแลนด์1ปี ตอนนี้เหลืออีก6อาทิตย์ก็จะได้กลับแล้ว เพื่อนที่สนิทของเราคนนึง เราก็ทักอยู่เรื่อยๆปกติ ถามไถ่เรื่องสารทุกข์สุขดิบ เรื่องรอบข้างที่เมืองไทยว่าเป็นไงบ้าง ในช่วงแรกๆที่เราแลกเปลี่ยนที่นี่ เพื่อนคนนี้ก็ดีนะ โพสรูปลงในเฟสเรา เขียนข้อความที่ทำให้รู้ว่า คนนี้แหละคือคนที่จะไม่ลืมเรา เป็นเพื่อนที่คบกับเราเพื่อไม่หวังอะไรจริงๆ และก็คงจะเป็นเพื่อนของเราตลอดไป แต่เมื่อเวลาเปลี่ยน คนมันก็เปลี่ยน.. ระยะทางด้วยแหละที่ทำให้เราห่างกัน เวลาที่ต่างกัน.. ทำให้เราห่างกัน จนเรามีความรู้สึกว่าเพื่อนเราคนนี้ไปอยู่กับเพื่อนคนใหม่ แล้วเค้าก็คงจะเข้ากันได้ดี.. เมื่อสองสามวันทีผ่านมา เราก็ทักเหมือนอย่างเคย แต่ความรู้สึกที่คุยมันไม่เหมือนก่อน รู้สึกว่าเราถามคำก็ตอบคำ ซึ่งโดยปกติพอเราถามอะไรก็จะเล่าอะไรเสริมมาตลอด แต่นี่ไม่มีอีกแล้ว.. แล้วสุดท้ายเค้าคงรำคาญที่เราถามอะไรมากมาย เค้าเลยตัดบทโดยบอกว่าไปนอนก่อนนะ เราก็อืมๆโอเค แต่เราก็เห็นว่ายังออนค้างอยู่ประมาณสองชั่วโมงหลังจากที่บอกลาตัดบทเรา เราก็รู้ว่าคงจะคุยกับคนอื่นอยู่.. รู้สึกน้อยใจเอามากมาก แต่เราก็เป็นคนที่แคร์เพื่อนมากนะจริงๆ เราก็พยายามไม่งี่เง่า ไม่อะไรเพราะกลัวเค้าจะรำคาญ ก็ได้แต่หวังว่าพอเรากลับไปความสัมพันธ์ของเราทั้งคู่จะยังคงสนิทกันเหมิอนเดิมนะ เอาจริงๆเราก็เริ่มจะน้อยๆใจตั้งเพื่อนเราคนนี้มันมีแฟนแล้ว เพราะตั้งแต่มีแฟน เราก็ทำอะไรร่วมกันน้อยลง เราชวนไปไหนก็ไม่ไปเพราะ.. ก็คงจะอยู่กับแฟน เราก็เข้าใจ.. ไม่สิ พยายามเข้าใจเพราะเราก็ไม่เคยมีแฟน ชีวิตเรามีแต่เพื่อน .. เวลาเพื่อนเราคนนี้มีปัญหาอะไร เราก็เหมือนจะเป็นคนที่คอยรับฟังปัยหาและช่วยคิดหาทางออกให้เสมอ อะไรที่เราช่วยได้เราก็ช่วย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเพื่อน เรื่องการเรียน เรื่องแฟน หรือแม้แต่เรื่องครอบครัว เราจะเป็นคนที่นั้งรับฟังเพื่อนคนนี้ระบายมาให้เราตลอด ถึงแม้ว่าเพื่อนเราจะไม่อยากเล่าหรืออะไร แต่เราก็ยังอยากฟัง ถึงแม้ว่ามันจะไม่เกี่ยวอะไรกับเราเลยก็ตาม ทุกครั้งที่มีคนมาดูถูกเพื่อนคนนี้ของเรา เราจะเป็นคนที่ออกหน้ารับตลอด มีอยู่ตอนนึง.. เพื่อนเราเหมือนโดนม่อและโดนคนรอบข้างล้อว่าเป็นเมีย.. ซึ้งความจริงแล้วมันไม่ใช่เลย ตอนนั้นเรารู้สึกโกรธมากๆ เลยพูดออกไปเลยว่าอย่างไม่กลัวถึงคนที่ล้อคนนั้นจะเป็นรุ่นพี่ก็ตาม เราพูดว่า "พี่คะ หยุดล้อเพื่อนหนูว่าเมีย.. ซักทีได้มั้ยคะ? มันทำให้เพื่อนของหนูเสียหายนะคะ และ บลาๆๆ" ตอนนั้นเรารู้ตัวเลยว่าเราอาจจะโดนตบโดนรุมหรืออะไรก็ตาม แต่เพื่อเพื่อนเราคนนี้เรายอมเลยจริงๆ ... แต่ตอนนี้ เราก็คงจะไม่เหมือนเดิมกันแล้วใช่มั้ย.. เราก็ได้แต่หวังนะว่ากลับไป เราจะยังคงสนิทกันเหมือนเดิม..