สวัสดีครับ เข้าเรื่องเลยนะครับ
ผมพึ่งรู้ตัวว่าตัวเองเป็นไบ (มั่นใจว่าเป็นประมาณ 70 เปอร์เซนต์) ก็ใช้ชีวิตแบบผู้ชายธรรมดาทั่วๆไปไม่เคยบอกว่าตัวเองเป็นไบ ไม่เคยบอกใครว่าตัวเองเป็นเกย์ และไม่เปิดเผยกับใครครับ ผมก็ใช้ชีวิตแบบนี้แหละครับ ไปเรื่อยๆ เคยมีแฟนเป็นผู้หญิงมาไม่กี่คน
(หน้าตาเราไม่ได้หล่ออะไรเลยครับ ต่ำกว่ามาตรฐานชายไทยด้วยซ้ำ)แต่เราก็ไม่ได้เป็นฝ่ายเข้าหานะครับ เขามาเริ่มคุยกับเราก่อนเราก็คุยๆเรื่อยจน คบกัน แต่พอคบไปเรื่อยๆนานๆไปเราก็เริ่มรักเขาครับ แต่ว่าสุดท้ายเราก็เลิกรากันไปครับ เพราะฝ่ายสาวเจ้าเขามีคนใหม่ ทำให้เราเป็นโสดอีกครั้งเว้นระยะไปพอสมควร ในตอนที่เราเรียนมัธยมปลาย เราก็เริ่มรู้แล้วละครับ ว่าเราเป็นอะไร เราเริ่มไม่มีความคิดในเชิงเพศสัมพันธ์ หรือมีอารมณ์ร่วมกับเรือนร่างของผู้หญิง แต่เรากลับมีอารมณ์กับเรือนร่างของผู้ชายเราเริ่มรู้ตัวแล้วละครับว่าเราเป็นอะไร แต่เราก็ตัดสินใจปิดเงียบไม่ให้คนรอบตัวรู้เพราะถ้ารู้คงอยู่ในครอบครัวได้ยากแน่ๆ เพราะครอบครัวค่อนข้างแอนตี้พอสมควร พอจบชั้นมัธยมปลาย เราก็เข้ามหาวิทยาลัยครับ เราใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ ไม่เคยรักใครไม่เคยชอบใคร มองดูผู้ชายที่เขาหุ่นดีบ้าง มองดูกล้ามเขาบ้าง
แต่ก็ไม่ได้มีความรู้สึกว่ารักเขาหรือชอบเลยครับ มีแต่อารมณ์ล้วนๆ(อาจดูกลายเป็นโรคจิตไปเสียแล้ว) จนมาวันหนึ่งครับ
คนที่ใช้ชีวิตไปเรื่อยๆอย่างผม ก็ได้เจอคนๆหนึ่งซึ่งเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง เราเจอเขาครั้งแรกตอนที่ มีการสันทนาการที่มหาวิทยาลัย เราเห็นเขาครั้งแรก เรารู้เลยว่าคนนี้ละที่เราชอบ เขาเป็นผู้หญิงที่ไม่ได้สวย หรือน่ารักมากนัก หน้าตาก็ธรรมดาทั่วๆไป
เราชอบเขาตั้งแต่นั้นมาครับ เราก็คุยกับเขาไปเรื่อยๆ แต่ยังไม่ได้บอกว่าเราชอบเขาหรอกครับ เราก็ยังคุยกันอยู่ครับ เขาไม่มีทีท่าว่าจะชอบเราหรอกครับ แต่เรากลับชอบเขาไปซะแล้ว จนวันหนึ่งเราก็คิดได้ว่า คนที่เป็นไบแบบเรา มีแต่ความรู้สึกให้เขา แต่กลับไม่สามารถทำสิ่งนั้นให้เขาได้ ผมว่า เขาคงจะเจ็บปวดพอสมควรเราจึงตีตัวออกห่างเขา เริ่มตอบเขาช้าลง บางวันก็หายๆไป จนเวลาร่วมจากวันที่เราคิดได้ก็ผ่านมาได้ 2 เดือนแล้ว เพราะเราไม่อยากทำให้เขาเจ็บและเราก็ไม่อยากเจ็บเช่นกันครับคงไม่มีผู้หญิงคนไหนรับได้หรอกครับ ที่ตอนกลางวันนั่งกินข้าวกับแฟนตัวเองที่เป็นผู้ชายทั่วๆไป แต่ตอนกลางคืนแฟนตัวเองกลับต้องไปหาเกย์เพื่อสนองต่อความต้องการของตนเอง มันคงดูเป็นเรื่องที่โหร้ายพอสมควรเลยนะครับแค่คิดแค่นี้ก็รู้สึกสงสารตัวเองและฝ่ายหญิงขึ้นมาเลยละครับ เราควรจะทำยังไงดี ออกมาจากชีวิตของเขาแบบนี้ดีแล้วหรือว่า กลับไปคุยกับเขาต่อเพื่อให้เขาเปลี่ยนใจมาชอบเรา และเปลี่ยนตัวเราให้เป็นผู้ชายทั่วๆไป
-------------------------------------------------------------
ขอถามสักนิดนะครับอยากรู้ว่ามีผู้หญิงคนไหนไหมครับ ที่จะรับได้ที่ว่า แฟนตัวเองไปนอนกับผู้ชายคนอื่นเพียงเพราะเรื่องเพศเท่านั้น แต่การใช้ชีวิตกับแฟนของตัวเองก็เหมือนคู่ชาย หญิงทั่วๆไป(อาจไม่ทั่วไปเพียงเรื่องเดียว)
[Y]เมื่อ ไบคนหนึ่งทั่วๆไปดันไปชอบผู้หญิงเข้าให้
ผมพึ่งรู้ตัวว่าตัวเองเป็นไบ (มั่นใจว่าเป็นประมาณ 70 เปอร์เซนต์) ก็ใช้ชีวิตแบบผู้ชายธรรมดาทั่วๆไปไม่เคยบอกว่าตัวเองเป็นไบ ไม่เคยบอกใครว่าตัวเองเป็นเกย์ และไม่เปิดเผยกับใครครับ ผมก็ใช้ชีวิตแบบนี้แหละครับ ไปเรื่อยๆ เคยมีแฟนเป็นผู้หญิงมาไม่กี่คน
(หน้าตาเราไม่ได้หล่ออะไรเลยครับ ต่ำกว่ามาตรฐานชายไทยด้วยซ้ำ)แต่เราก็ไม่ได้เป็นฝ่ายเข้าหานะครับ เขามาเริ่มคุยกับเราก่อนเราก็คุยๆเรื่อยจน คบกัน แต่พอคบไปเรื่อยๆนานๆไปเราก็เริ่มรักเขาครับ แต่ว่าสุดท้ายเราก็เลิกรากันไปครับ เพราะฝ่ายสาวเจ้าเขามีคนใหม่ ทำให้เราเป็นโสดอีกครั้งเว้นระยะไปพอสมควร ในตอนที่เราเรียนมัธยมปลาย เราก็เริ่มรู้แล้วละครับ ว่าเราเป็นอะไร เราเริ่มไม่มีความคิดในเชิงเพศสัมพันธ์ หรือมีอารมณ์ร่วมกับเรือนร่างของผู้หญิง แต่เรากลับมีอารมณ์กับเรือนร่างของผู้ชายเราเริ่มรู้ตัวแล้วละครับว่าเราเป็นอะไร แต่เราก็ตัดสินใจปิดเงียบไม่ให้คนรอบตัวรู้เพราะถ้ารู้คงอยู่ในครอบครัวได้ยากแน่ๆ เพราะครอบครัวค่อนข้างแอนตี้พอสมควร พอจบชั้นมัธยมปลาย เราก็เข้ามหาวิทยาลัยครับ เราใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ ไม่เคยรักใครไม่เคยชอบใคร มองดูผู้ชายที่เขาหุ่นดีบ้าง มองดูกล้ามเขาบ้าง
แต่ก็ไม่ได้มีความรู้สึกว่ารักเขาหรือชอบเลยครับ มีแต่อารมณ์ล้วนๆ(อาจดูกลายเป็นโรคจิตไปเสียแล้ว) จนมาวันหนึ่งครับ
คนที่ใช้ชีวิตไปเรื่อยๆอย่างผม ก็ได้เจอคนๆหนึ่งซึ่งเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง เราเจอเขาครั้งแรกตอนที่ มีการสันทนาการที่มหาวิทยาลัย เราเห็นเขาครั้งแรก เรารู้เลยว่าคนนี้ละที่เราชอบ เขาเป็นผู้หญิงที่ไม่ได้สวย หรือน่ารักมากนัก หน้าตาก็ธรรมดาทั่วๆไป
เราชอบเขาตั้งแต่นั้นมาครับ เราก็คุยกับเขาไปเรื่อยๆ แต่ยังไม่ได้บอกว่าเราชอบเขาหรอกครับ เราก็ยังคุยกันอยู่ครับ เขาไม่มีทีท่าว่าจะชอบเราหรอกครับ แต่เรากลับชอบเขาไปซะแล้ว จนวันหนึ่งเราก็คิดได้ว่า คนที่เป็นไบแบบเรา มีแต่ความรู้สึกให้เขา แต่กลับไม่สามารถทำสิ่งนั้นให้เขาได้ ผมว่า เขาคงจะเจ็บปวดพอสมควรเราจึงตีตัวออกห่างเขา เริ่มตอบเขาช้าลง บางวันก็หายๆไป จนเวลาร่วมจากวันที่เราคิดได้ก็ผ่านมาได้ 2 เดือนแล้ว เพราะเราไม่อยากทำให้เขาเจ็บและเราก็ไม่อยากเจ็บเช่นกันครับคงไม่มีผู้หญิงคนไหนรับได้หรอกครับ ที่ตอนกลางวันนั่งกินข้าวกับแฟนตัวเองที่เป็นผู้ชายทั่วๆไป แต่ตอนกลางคืนแฟนตัวเองกลับต้องไปหาเกย์เพื่อสนองต่อความต้องการของตนเอง มันคงดูเป็นเรื่องที่โหร้ายพอสมควรเลยนะครับแค่คิดแค่นี้ก็รู้สึกสงสารตัวเองและฝ่ายหญิงขึ้นมาเลยละครับ เราควรจะทำยังไงดี ออกมาจากชีวิตของเขาแบบนี้ดีแล้วหรือว่า กลับไปคุยกับเขาต่อเพื่อให้เขาเปลี่ยนใจมาชอบเรา และเปลี่ยนตัวเราให้เป็นผู้ชายทั่วๆไป
-------------------------------------------------------------
ขอถามสักนิดนะครับอยากรู้ว่ามีผู้หญิงคนไหนไหมครับ ที่จะรับได้ที่ว่า แฟนตัวเองไปนอนกับผู้ชายคนอื่นเพียงเพราะเรื่องเพศเท่านั้น แต่การใช้ชีวิตกับแฟนของตัวเองก็เหมือนคู่ชาย หญิงทั่วๆไป(อาจไม่ทั่วไปเพียงเรื่องเดียว)