โอกาสก็มาอยู่ในมือคนเราอย่างไม่น่าเชื่อ บางครั้งมันก็คล้ายปาฏิหาริย์
ฉันก็ได้มีโอกาสมาโลดแล่นในคราบนักศึกษาอีกครั้ง การศึกษาเป็นส่วนหนึ่งของความฝัน แต่การเดินทางเป็นความฝันหลักของชีวิต
คำว่า “เพื่อนร่วมทาง” ไม่ว่าจะเดินในเส้นทางไหนก็อบอุ่น กินใจ ไม่ต้องอธิบายลึกซึ้ง
กับการเดินทางครั้งนี้ เพื่อนร่วมทาง ที่จะต้องเดินในเส้นทางเดียวกัน และจะไปพักพิงอาศัยอยู่ตามหัวเมืองต่างๆของประเทศฝรั่งเศสทั้งหมด 11 คน คิดๆดูแล้วมันเหมือนการเดินทางของทีมนักกีฬาที่กำลังจะไปแข่งขันโอลิมปิกเกมก็ว่าได้
เริ่มต้นทำความรู้จักกัน
ฟลุ๊ค คนหัวดีที่หัวหยิก รูปร่างสูงมากที่สุดในรุ่น จบปริญญาตรีจากมหาวิทยาลัยขอนแก่น สาขาจุลชีววิทยา เขาเป็นคนที่สามารถคิดอารมณ์ขันได้พอๆกับการจดจำเนื้อหาการถอดรหัสพันธุกรรม การสังเคราะห์ DNA และ RNA เขามักจะหามุกใหม่ๆมาพูดให้เพื่อนๆเฮฮาอยู่เสมอ และสนใจเรื่องการท่องเที่ยว ประวัติศาสตร์ ซึ่งมีความเป็นศิลปินแต่เรียนวิทยาศาสตร์
อะ หรือ อรุโณทัย หลายคนมักสงสัยว่าทำไมนางต้องชื่ออะ ซึ่งพ่อแม่ของนางอาจไม่อยากคิดชื่ออื่นให้มากมายก็ได้ก็เลยตัดพยางค์หน้าที่เป็นเสียงแรกของชื่อจริงมาเลย อะเป็นเพื่อนกับฉันที่เรียนด้วยกันมาตั้งแต่ปริญญาตรี ถ้านับเราคนคบกันไม่น้อยกว่า 7 ปี “เพื่อน” ที่สั้นๆ ฉันไม่ต้องการพยางค์ต่อท้าย หรือไม่อยากที่จะเปลี่ยนสถานะเป็นอย่างอื่น
เบนซ์ ชายหนุ่มรักสนุกเป็นชีวิตจิตใจดุจกะล่อนทอง จัดได้ว่าหน้าตาหล่อเหลาเหมือนหนุ่มเกาหลีใต้ที่ผลัดหลงมาเกิดในแดนอีสานใต้ เขาเป็นคนที่หัวดีพอๆกับฟลุ๊ค แต่ชอบดื่มสุรายาดองเป็นชีวิตจิตใจโดยให้เหตุผลว่าเป็นยาบำรุงสมอง อีกอย่างเขาชอบที่สุดคือดูโคโยตี้ และความฝันอันสูงสุดคืออยากสูง เขาเป็นคนที่มีความจำดีมาก จนอดคิดไม่ได้ว่า การดื่มสุราจัดอาจมีผลกับความฉลาดของเขา เบนซ์เป็นคนที่ใช้ชีวิตเหมือนทุกสิ่งในโลกนี้นั้นดูง่ายดายไปเสียทุกอย่าง เช่น เขาทำเรื่องการเรียนให้เป็นเรื่องง่ายในขณะที่เป็นเรื่องยากของคนหลายๆคน
นิ่ม หญิงสาวที่เรียบร้อย มีบุคลิกเหมือนคุณครู ชอบปลูกกล้วยไม้เป็นชีวิตจิตใจ และมีบุคลิกที่เฉพาะตัว นิ่มชอบปลูกกล้วยไม้ เธอมักอยู่ในร้านขายกล้วยไม้ได้เป็นเวลานานๆ จัดได้ว่านางเป็นคนที่แต่งตัวเรียบร้อยที่สุด พูดจาด้วยเสียงเรียบๆช้าๆ
ปาล์ม เป็นเพื่อนของนิ่มที่เรียนปริญญาตรีร่วมกับมาจากสาขาจุลชีววิทยาที่มหาลัยมหาสารคาม เธอเป็นผู้หญิงที่สูงที่สุดในบรรดาพวกเรา แม้กะทั่งเบนซ์เองก็ไม่อยากยืนใกล้ปาล์มเพียงเพราะเหตุผลเดียว เธอเป็นลูกสาวตำรวจและเป็นลูกสาวคนเดียวที่พ่อแม่ทั้งรักทั้งหวงแหน ขนาดมาส่งเข้าหอที่มหาลัย พ่อ แม่ ทั้งญาติ พี่ น้องของเธอต้องตามาส่งกันเป็นขบวน ไม่ต้องนึกภาพตอนที่ญาติพี่น้องเธอไปส่งถึงสนามบินเลย มันจะยิ่งใหญ่ขนาดไหน กองทัพนะโปเลียนที่ล่าอาณานิคมทั้งเหนือใต้ยังไม่เทียบเคียง
ปั้น ชายหนุ่มผู้รักการกินมากกว่าสิ่งอื่นใด จนกลายเป็นคนที่สมบูรณ์(แบบ) ร้านอาหารที่เขาให้เครื่องการันตีความอร่อยนั้น นั่นก็หมายความว่า “ที่สุด” จริงๆ นอกจากนี้ปั้นยังเป็นคนที่รักการถ่ายรูป ทั้งผู้ถูกถ่ายและผู้ที่อยู่หลังกล้อง เขาเรียนจบจากมหาวิทยาลัยมหิดล สาขาเทคโนโลยีอาหาร จากนั้นได้ร่วมงานกับบริษัทซีพีเอฟ ก่อนลาออกมาเพื่อตามหาฝันของตัวเอง
ต้อย เป็นเพื่อนกับปั้นซึ่งเรียนจบจากมหาวิทยาลัยเดียวกัน เธอมักถูกเพื่อนทักเสมอว่าหน้าตาคล้อยๆกับ บุ๋ม ปนัดดา วงษ์ผู้ดี เธอใส่ใจเรื่องความสวยความงามและไฝ่ฝันอยากเปิดร้านเสริมสวย ต้อยเป็นคนผิวคล้ำที่ชอบไว้ผมยาวอยู่ตลอดเวลา เธอบอกว่าจะทำให้ดูเซ็กซี่ พวกเราจึงพยายามเชื่อตามที่เธอบอก
ตุ้ม เป็นเพื่อนของต้อยและปั้น บ้านเกิดอยู่จังหวัดนครปฐม ตุ้มเป็นคนที่พูดน้อยและมีอารมณ์สุขุมลุ่มลึกมากกว่าคนอื่นๆ เธอคนที่ระมัดระวังเรื่องการใช้เงินเป็นที่สุด ทำให้ฉันเชื่ออย่างหมดใจว่า พื้นฐานของคนที่มาจากครอบครัวคนที่มีเชื้อสายจีนนั้นมีพฤติกรรมการใช้เงินแตกต่างจากคนไทยแท้
ช้าง ฉายเดี่ยวจากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ชายหนุ่มผู้สุขุมเงียบงันซึ่งต่างจากเบนซ์โดยสิ้นเชิงแต่ทั้งคู่ก็มักไปไหนมาไหนด้วยกัน เบนซ์มักเรียกช้างว่า “บักปีเตอร์” พร้อมกับให้คำสนับสนุนว่าดูอินเตอร์ดี เขาเป็นคนที่พูดน้อยใกล้เคียงกับตุ้มจนดูเหมือนเงียบงัน ช้างเป็นคนง่ายๆ กินง่าย อยู่ง่าย นอนก็ง่าย
จิ๋ม หญิงสาวโลกสวย ที่ทุกอย่างรอบกายดูจะสวยงามไปหมด ตัวแทนจากสาขาเทคโนโลยีการอาหาร จากมหาวิทยาลัยมหาสารคาม เธอเป็นผู้หญิงที่เรียนเก่งที่สุดในรุ่นและมีความจำดีเยี่ยม “จิ๋มมี่” เป็นชื่อใหม่ที่เพื่อนช่วยกันตั้งให้
เราทุกคนมีจุดหมายที่เดียวกันคือ ฝรั่งเศส
ต่างคนต่างมาจากแต่ละที่แต่เราก็มาเจอกัน มันคล้ายๆกับสำนวนที่ว่า “ฝนตกขี้หมูไหล คน
มาพบกัน” เราใช้ชีวิตร่วมกันกินและนอนด้วยกันเป็นเวลาห้าเดือนเพื่อเก็บตัวเรียนภาคทฤษฎีหรือ ภาษาอังกฤษเรียกว่าคอร์สเวิร์ค (Course work) โดยเห็นเดือนเห็นตะวันบ้าง ความหนักหนาบางช่วงเวลา ทำให้เราเสียน้ำตาไม่น้อยจนในสุดเราก็ผ่านมาได้
เรียกได้ว่าเราผ่านมาด้วยกัน
ตามแผนการทันทีที่เราเดินทางถึงปารีสเราจะต้องแยกย้ายกันไปอยู่ในสามเมืองของฝรั่งเศสที่เราได้เลือกจากงานวิจัยไว้ตั้งแต่แรก
อะ ปาล์ม ช้าง และตุ้ม จับจองไปประจำการอยู่ที่เมืองเรน
โดยตุ้มกับช้างจะต้องไปอยู่ที่โรงงานแห่งหนึ่งในเมืองเรน และติดต่อเช่าที่พักเป็นแชร์เฮ้าส์ ส่วนอะกับปาล์มนั้นทำงานร่วมกับอาจารย์ใน INRA ซึ่งเป็นทั้งสถานศึกษาและศูนย์วิจัยซึ่งเป็นเครือข่ายเดียวกันกันอินซ่า
ปั้น ต้อย จิ๋ม จะถูกส่งไปอยู่ที่ Agro Paris tech ตั้งอยู่ที่เมืองกรินยองซึ่งใกล้ปารีสมากที่สุด
ส่วนฟลุ๊ค นิ่ม เบนซ์ และฉัน เราร่วมหอลงโลงมาอยู่อินซ่า (INSA-Toulouse) ตั้งอยู่ที่เมืองตูลูซ ส่วนเบนซ์จะทำงานวิจัยที่โรงงานผลิตชีสที่ห่างออกไปจากตัวเมืองตูลูซ
การที่ชีวิตคนเรามีเพื่อนร่วมทางแม้ว่าจะเดินทางไปไหนก็ตาม
ทำให้เราอุ่นใจ ไม่มากก็น้อย
ความทุกข์และปัญหาทุกอย่างจะทำให้เรามองเห็นหัวใจของกันและกัน
อย่างชัดเจน
First in France /ฝรั่งเศสกับเศสเหรียญยูโร : 2. เพื่อนร่วมทาง
ฉันก็ได้มีโอกาสมาโลดแล่นในคราบนักศึกษาอีกครั้ง การศึกษาเป็นส่วนหนึ่งของความฝัน แต่การเดินทางเป็นความฝันหลักของชีวิต
คำว่า “เพื่อนร่วมทาง” ไม่ว่าจะเดินในเส้นทางไหนก็อบอุ่น กินใจ ไม่ต้องอธิบายลึกซึ้ง
กับการเดินทางครั้งนี้ เพื่อนร่วมทาง ที่จะต้องเดินในเส้นทางเดียวกัน และจะไปพักพิงอาศัยอยู่ตามหัวเมืองต่างๆของประเทศฝรั่งเศสทั้งหมด 11 คน คิดๆดูแล้วมันเหมือนการเดินทางของทีมนักกีฬาที่กำลังจะไปแข่งขันโอลิมปิกเกมก็ว่าได้
เริ่มต้นทำความรู้จักกัน
ฟลุ๊ค คนหัวดีที่หัวหยิก รูปร่างสูงมากที่สุดในรุ่น จบปริญญาตรีจากมหาวิทยาลัยขอนแก่น สาขาจุลชีววิทยา เขาเป็นคนที่สามารถคิดอารมณ์ขันได้พอๆกับการจดจำเนื้อหาการถอดรหัสพันธุกรรม การสังเคราะห์ DNA และ RNA เขามักจะหามุกใหม่ๆมาพูดให้เพื่อนๆเฮฮาอยู่เสมอ และสนใจเรื่องการท่องเที่ยว ประวัติศาสตร์ ซึ่งมีความเป็นศิลปินแต่เรียนวิทยาศาสตร์
อะ หรือ อรุโณทัย หลายคนมักสงสัยว่าทำไมนางต้องชื่ออะ ซึ่งพ่อแม่ของนางอาจไม่อยากคิดชื่ออื่นให้มากมายก็ได้ก็เลยตัดพยางค์หน้าที่เป็นเสียงแรกของชื่อจริงมาเลย อะเป็นเพื่อนกับฉันที่เรียนด้วยกันมาตั้งแต่ปริญญาตรี ถ้านับเราคนคบกันไม่น้อยกว่า 7 ปี “เพื่อน” ที่สั้นๆ ฉันไม่ต้องการพยางค์ต่อท้าย หรือไม่อยากที่จะเปลี่ยนสถานะเป็นอย่างอื่น
เบนซ์ ชายหนุ่มรักสนุกเป็นชีวิตจิตใจดุจกะล่อนทอง จัดได้ว่าหน้าตาหล่อเหลาเหมือนหนุ่มเกาหลีใต้ที่ผลัดหลงมาเกิดในแดนอีสานใต้ เขาเป็นคนที่หัวดีพอๆกับฟลุ๊ค แต่ชอบดื่มสุรายาดองเป็นชีวิตจิตใจโดยให้เหตุผลว่าเป็นยาบำรุงสมอง อีกอย่างเขาชอบที่สุดคือดูโคโยตี้ และความฝันอันสูงสุดคืออยากสูง เขาเป็นคนที่มีความจำดีมาก จนอดคิดไม่ได้ว่า การดื่มสุราจัดอาจมีผลกับความฉลาดของเขา เบนซ์เป็นคนที่ใช้ชีวิตเหมือนทุกสิ่งในโลกนี้นั้นดูง่ายดายไปเสียทุกอย่าง เช่น เขาทำเรื่องการเรียนให้เป็นเรื่องง่ายในขณะที่เป็นเรื่องยากของคนหลายๆคน
นิ่ม หญิงสาวที่เรียบร้อย มีบุคลิกเหมือนคุณครู ชอบปลูกกล้วยไม้เป็นชีวิตจิตใจ และมีบุคลิกที่เฉพาะตัว นิ่มชอบปลูกกล้วยไม้ เธอมักอยู่ในร้านขายกล้วยไม้ได้เป็นเวลานานๆ จัดได้ว่านางเป็นคนที่แต่งตัวเรียบร้อยที่สุด พูดจาด้วยเสียงเรียบๆช้าๆ
ปาล์ม เป็นเพื่อนของนิ่มที่เรียนปริญญาตรีร่วมกับมาจากสาขาจุลชีววิทยาที่มหาลัยมหาสารคาม เธอเป็นผู้หญิงที่สูงที่สุดในบรรดาพวกเรา แม้กะทั่งเบนซ์เองก็ไม่อยากยืนใกล้ปาล์มเพียงเพราะเหตุผลเดียว เธอเป็นลูกสาวตำรวจและเป็นลูกสาวคนเดียวที่พ่อแม่ทั้งรักทั้งหวงแหน ขนาดมาส่งเข้าหอที่มหาลัย พ่อ แม่ ทั้งญาติ พี่ น้องของเธอต้องตามาส่งกันเป็นขบวน ไม่ต้องนึกภาพตอนที่ญาติพี่น้องเธอไปส่งถึงสนามบินเลย มันจะยิ่งใหญ่ขนาดไหน กองทัพนะโปเลียนที่ล่าอาณานิคมทั้งเหนือใต้ยังไม่เทียบเคียง
ปั้น ชายหนุ่มผู้รักการกินมากกว่าสิ่งอื่นใด จนกลายเป็นคนที่สมบูรณ์(แบบ) ร้านอาหารที่เขาให้เครื่องการันตีความอร่อยนั้น นั่นก็หมายความว่า “ที่สุด” จริงๆ นอกจากนี้ปั้นยังเป็นคนที่รักการถ่ายรูป ทั้งผู้ถูกถ่ายและผู้ที่อยู่หลังกล้อง เขาเรียนจบจากมหาวิทยาลัยมหิดล สาขาเทคโนโลยีอาหาร จากนั้นได้ร่วมงานกับบริษัทซีพีเอฟ ก่อนลาออกมาเพื่อตามหาฝันของตัวเอง
ต้อย เป็นเพื่อนกับปั้นซึ่งเรียนจบจากมหาวิทยาลัยเดียวกัน เธอมักถูกเพื่อนทักเสมอว่าหน้าตาคล้อยๆกับ บุ๋ม ปนัดดา วงษ์ผู้ดี เธอใส่ใจเรื่องความสวยความงามและไฝ่ฝันอยากเปิดร้านเสริมสวย ต้อยเป็นคนผิวคล้ำที่ชอบไว้ผมยาวอยู่ตลอดเวลา เธอบอกว่าจะทำให้ดูเซ็กซี่ พวกเราจึงพยายามเชื่อตามที่เธอบอก
ตุ้ม เป็นเพื่อนของต้อยและปั้น บ้านเกิดอยู่จังหวัดนครปฐม ตุ้มเป็นคนที่พูดน้อยและมีอารมณ์สุขุมลุ่มลึกมากกว่าคนอื่นๆ เธอคนที่ระมัดระวังเรื่องการใช้เงินเป็นที่สุด ทำให้ฉันเชื่ออย่างหมดใจว่า พื้นฐานของคนที่มาจากครอบครัวคนที่มีเชื้อสายจีนนั้นมีพฤติกรรมการใช้เงินแตกต่างจากคนไทยแท้
ช้าง ฉายเดี่ยวจากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ชายหนุ่มผู้สุขุมเงียบงันซึ่งต่างจากเบนซ์โดยสิ้นเชิงแต่ทั้งคู่ก็มักไปไหนมาไหนด้วยกัน เบนซ์มักเรียกช้างว่า “บักปีเตอร์” พร้อมกับให้คำสนับสนุนว่าดูอินเตอร์ดี เขาเป็นคนที่พูดน้อยใกล้เคียงกับตุ้มจนดูเหมือนเงียบงัน ช้างเป็นคนง่ายๆ กินง่าย อยู่ง่าย นอนก็ง่าย
จิ๋ม หญิงสาวโลกสวย ที่ทุกอย่างรอบกายดูจะสวยงามไปหมด ตัวแทนจากสาขาเทคโนโลยีการอาหาร จากมหาวิทยาลัยมหาสารคาม เธอเป็นผู้หญิงที่เรียนเก่งที่สุดในรุ่นและมีความจำดีเยี่ยม “จิ๋มมี่” เป็นชื่อใหม่ที่เพื่อนช่วยกันตั้งให้
เราทุกคนมีจุดหมายที่เดียวกันคือ ฝรั่งเศส
ต่างคนต่างมาจากแต่ละที่แต่เราก็มาเจอกัน มันคล้ายๆกับสำนวนที่ว่า “ฝนตกขี้หมูไหล คน
เรียกได้ว่าเราผ่านมาด้วยกัน
ตามแผนการทันทีที่เราเดินทางถึงปารีสเราจะต้องแยกย้ายกันไปอยู่ในสามเมืองของฝรั่งเศสที่เราได้เลือกจากงานวิจัยไว้ตั้งแต่แรก
อะ ปาล์ม ช้าง และตุ้ม จับจองไปประจำการอยู่ที่เมืองเรน
โดยตุ้มกับช้างจะต้องไปอยู่ที่โรงงานแห่งหนึ่งในเมืองเรน และติดต่อเช่าที่พักเป็นแชร์เฮ้าส์ ส่วนอะกับปาล์มนั้นทำงานร่วมกับอาจารย์ใน INRA ซึ่งเป็นทั้งสถานศึกษาและศูนย์วิจัยซึ่งเป็นเครือข่ายเดียวกันกันอินซ่า
ปั้น ต้อย จิ๋ม จะถูกส่งไปอยู่ที่ Agro Paris tech ตั้งอยู่ที่เมืองกรินยองซึ่งใกล้ปารีสมากที่สุด
ส่วนฟลุ๊ค นิ่ม เบนซ์ และฉัน เราร่วมหอลงโลงมาอยู่อินซ่า (INSA-Toulouse) ตั้งอยู่ที่เมืองตูลูซ ส่วนเบนซ์จะทำงานวิจัยที่โรงงานผลิตชีสที่ห่างออกไปจากตัวเมืองตูลูซ
การที่ชีวิตคนเรามีเพื่อนร่วมทางแม้ว่าจะเดินทางไปไหนก็ตาม
ทำให้เราอุ่นใจ ไม่มากก็น้อย
ความทุกข์และปัญหาทุกอย่างจะทำให้เรามองเห็นหัวใจของกันและกัน
อย่างชัดเจน