จากกระทู้ที่แล้วอาจจะทำบางคนแอบตะหงิดนิดๆว่าตกลงยัยนี่มันเป็นผู้หญิงหรือเปล่า จขกท เป็นผู้หญิงแท้100เปอร์เซ็นต์นะค้าาาาา ถึงแม้ว่าจะมีกระเทยสวยๆเป็นไอดอลก็ตาม ก็เค้าสวยกันจริงจังง่า อิจฉา TT^TT
วันนี้เราอยากจะมาเล่าถึงเรื่องที่ทำงานให้ฟังค่ะ เพราะตั้งแต่ทำงานที่นี่มาประมาณเดือนนึง ก็มีเหตุการณ์น่ารักๆหลายเรื่องที่ทำเราแอบอมยิ้มได้เหมือนกันค่ะ
ตอนนี้เราทำงานเป็นโฮสร้านญี่ปุ่นซึ่งเป็นร้านราเมงไม่เล็กไม่ใหญ่ อยู่ไม่ไกลจากไทม์สแควร์ค่ะ ผู้จัดการร้านเป็นคนญี่ปุ่นอายุประมาณสี่สิบ เราเรียกแกว่าชูซังค่ะ ซึ่งคนนี้เป้นคนรับและสัมภาษณ์เรามาเองเลย ร้านเราเป็นร้านที่มีความหลายหลายทางเชื้อชาติมากๆ ไม่ว่าจะเป็นญี่ปุ่น หนุ่มพม่าที่หน้าเหมือนญี่ปุ่นมากจนแยกไม่ออก สาวรัสเซีย สาวไทย แมกซิกัน จีน รวมไปถึงเพื่อนสนิทเราทีร้าน เป็นสาวนิโกรค่ะ
เรื่องที่น่ารักๆในร้านก็มีเยอะค่ะ อย่างเช่น วันนึง มีครอบครัวมากินราเมงกันที่ร้าน มีคุณแม่เป็นฝรั่ง พ่อเป็นคนจีน ลูกชายเป็นหนุ่มฝรั่งหน้าแอบตี๋ ไม่ก็หนุ่มตี๋แอบฝรั่ง บอกไม่ถูก(ต่างกันตรงไหนเนี่ย) น่ารักมากกกกกกกกกก อายุน่าจะราวๆห้าหกขวบค่ะ ไม่กลัวคนแปลกหน้าซะด้วย เรียกว่าเป้นเด็กน่ารักที่รู้ตัวว่าน่ารัก และรู้วิธีจีบสาวซะด้วย ท่าทางจะเคยชินซะแล้วกับการไปไหนแล้วมีสาวๆกรี๊ดกร๊าดรุมล้อมยังกับซูเปอร์สตาร์ ดังนั้น หนูน้อยจึงยิ้มตอบแบบไม่เกรงสายตาหื่นของพี่ๆที่มองแต่อย่างใด(ก็คงเราคนเดียว)
อยากจะโพสต์รูปให้ดูเหลือเกิน แต่มันมีหน้าของเราติดมาด้วย และไม่พร้อมออกสื่อจริงๆ ดังนั้น ขอติดไว้ก่อนละกันนะคะ ขอโต้ดดดดดด
เด็กน้อยมานั่งกินราเมง โดยที่โต๊ะเค้าและจุดที่โฮสยืนมันอยู่ใกล้กันมาก ดังนั้นน้องหนูก็เลยเล่นกับเราได้ตลอด ตั้งแต่เล่นจ๊ะเอ๋ ไปจนถึงเวลาเราทำท่าอะไร พ่อหนูน้อยก็ทำตาม พอมองหน้า ก็ยิ้มเขินๆ แล้วทำตามต่อ 5555 เราพาลูกค้าใหม่ไปนั่ง เจ้าหนูก็รอจนเรามา แล้วกินต่อ เล่นต่อ จนเพื่อนที่ทำงานเดินมาเห็นเราทำท่าประหลาดๆ ก็มองแล้วพูดประมาณว่า แพนจัง เธอทำงานหนักเกินไปแล้วแน่เลย พักก่อนมั้ย(ไม่ได้พูดเล่น ฮีไม่เห็นจริงๆว่าเราเล่นกับน้องอยู่ ฮ่าๆๆ)
ร่วมชั่วโมงทีเดียวค่ะ ที่เราเล่นกันอยู่แบบนั้น จนเจ้าหนูกินเสร็จ ก็ทำท่าเหมือนลุงแก่ๆ กอดอก พิงพนักเก้าอี้ แล้วทำเสียงเลียนแบบผู้ใหญ่ บอกว่า "Hmmmm This is a really good place!!!" เล่นเอาพ่อแม่ขำกันน้ำตาเล็ด อธิบายไม่เห็นภาพจริงๆ ลองจินตนาการดูนะคะ 55 เด็กแก่แดดจริงๆ
สุดท้ายเราเลยขอเข้าไปถ่ายรูปเรียบร้อยก่อนจะออก พ่อหนูให้กอดหนึ่งทีด้วย น่าร้ากกกกกกกกกกกกก
เหตุการณ์ที่สอง เนื่องมาจากร้านเราไม่มีนโยบายให้ลูกค้าที่มาคนเดียวนั่งโต๊ะค่ะ ถ้ามาคนเดียวต้องนั่งที่เคาท์เตอร์ยาวๆเหมือนที่เห็นกันตามร้านซูชินั่นล่ะค่ะ ดังนั้น ต่อให้มีโต๊ะว่าง เคาท์เตอร์เต็ม ถ้าชูซังอยู่ เราก็ต้องให้เค้ารอค่ะ นอกจากจะมาคนเดียวมากันทั้งคู่ เราก็มีหน้าที่จะต้องถามว่า จะแชร์โต๊ะกันมั้ย ซึ่งบางคนก็โอเค บางคนก็ไม่ค่ะ
ตามปกติ เราจะถามเฉพาะเพศเดียวกัน และเจาะจงว่าถ้าเป็นผู้ชายทั้งคู่จะง่ายกว่ามากแต่วันนั้น เป้นคุณลุงกับคุณป้าเข้ามาไล่ๆกัน ไม่มีที่เคาท์เตอร์ว่างเลย เราก็เลยถามคุณลุงและคุณป้าอย่างเกรงใจๆว่า จะโอเคมั้ยถ้าพวกคุณจะนั่งด้วยกันที่โต๊ะ ซึ่งคุณลุงและคุณป้าก็พยักหน้าตกลง
หลังจากพาทั้งสองคนไปนั่งแล้ว เราก็ทำงานของเราไปตามปกติ แต่พอหันไปทางลุงกับป้าอีกที เย่ย!! แกกำลังคุยกันอย่างเมามันส์เลยทีเดียว
สิบห้านาทีต่อมา เราก็ต้องอ้าปากค้างอีกรอบ เมื่อเห็นลุงกับป้าเดินกลับออกมาด้วยกัน และคุณลุงบอกว่า เราคุยกันสนุกมากเลย เป็นนักท่องเที่ยวเหมือนกันด้วย พวกเราก็เลยว่าจะออกไปเที่ยวพร้อมกันเลย จะได้ไม่เหงา ขอบคุณมากนะ แล้วแกก็เดินคุยกันหนุงหนิงออกจากร้านไป....
รู้สึกเหมือนเป็นคิวปิดน้อยมีปีก ใส่ผ้าเตี่ยวผืนเดียวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก...
เรื่องที่สาม จริงๆก็ไม่มีอะไรมาก แต่เพิ่งเกิดขึ้นวันนี้ค่ะ
เนื่องจากวันนี้เป็นวันที่เกิดจะบีซี่กว่าปกติในช่วงกลางวัน ดังนั้นเราก็ต้องปล่อยที่ตรงเคาท์เตอร์ที่ปกติจะเก็บไว้ให้ลูกค้าที่มาคนเดียวให้ลูกค้าที่มาสองคนและรอนานแล้วได้นั่ง ทำให้ช่วงหลังเื่มื่อมีคนเดียวมาจริงๆ ก็ดันไม่มีที่จะให้นั่ง ก็ต้องมุขเดิมอีก แชร์โต๊ะมั้ยคะ
สิ่งที่น่ารักมากคือ เราถามฝรั่งคนนึง พี่มืด(เราเรียกนิโกรที่นี่ว่าพี่มืด)คนนึง สองคนทองหน้ากัน ฝรั่งหันมาบอก ได้นะ ไม่มีปัญหา แล้วหันไปถามพี่มืด ซึ่งแกก็บอก ได้ โอเคเลย...แล้วหันไปทางฝรั่ง บอก งั้นมื้อนี้คุณจ่ายเผื่อผมใช่ปะ
ตาฝรั่งแกคงจะไม่ทันรับมุข ก็เลยยทนงงไปสามวิ ก่อนจะหัวเราะเอิ้กๆ แล้วบอก เอาดิ ยังไงอาหารที่นี่ก็ไม่แพง ผมเลี้ยงก็ได้ แล้วแกก็เดินหัวเราะกันไปนั่งโต๊ะที่เราจัดไว้ให้ และคุยกันอย่างหนุกหนานหลังจากนั้น... ไม่มีอย่างอื่นแอบแฝง ฮ่าๆ
ก็ได้แต่หวังว่า แกจะแค่คุยกันถูกคอนะ ฮ่าๆๆๆ
วันนี้เราไปซ้อมร้องเพลงมาล่ะค่ะ กำลังจะมีแสดงที่โรงเรียนวันอาทิตย์ที่3 พ.ย.นี้แล้ว เหนื่อยมากกกกกกกก และหนาวมากกกกกกกกกกกกกกก วันนี้อากาศแปดองศาเท่านั้นเอง และห้อง จขกท ไม่มีฮีทเตอร์ ก็เลยนั่งพิมพ์ไปสั่นงั่กๆไป ดังนั้นช่วยส่งความรักและความอบอุ่นมาให้บ้างนะก๊ะ อิอิอิ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้มีคนอยากเห็นหน้า จขกท งั้นเอาวีดีโอจากโชว์เคสคราวก่อนมาแปะให้ดูกันขำๆละกันค่ะ ไม่เห็นหน้าก็ต้องเห็นล่ะนะ เพราะร้องสองคน แต่เห็นคนเดียวซะเต็มจอเลย ^^" และหน้ากลมมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก บางคนคงเดาได้ใช่ไหมคะ ว่าเพลงนี้มาจากบรอดเวย์เรื่องอะไร ฮี่ๆ
อย่าเพิ่งฝันร้ายกันไปซะก่อนนะคะ แล้วครั้งหน้าจะมาเล่าถึงที่มาที่ไปของคลิปวีดีโอนี้ให้ฟังกันค่ะ
ปล.ปิดลำโพงก่อนฟังนะคะ ฮาาาาาา
เกือบตีสองแล้ว ต้องขอลาไปนอนก่อนแล้วค่ะ แล้วจะรีบกลับมาเล่าต่ออีกนะคะ จุ๊บๆ
เรื่องเราจากสาวเอ๋อ :: เรื่องน่ารักจากร้านราเมง
วันนี้เราอยากจะมาเล่าถึงเรื่องที่ทำงานให้ฟังค่ะ เพราะตั้งแต่ทำงานที่นี่มาประมาณเดือนนึง ก็มีเหตุการณ์น่ารักๆหลายเรื่องที่ทำเราแอบอมยิ้มได้เหมือนกันค่ะ
ตอนนี้เราทำงานเป็นโฮสร้านญี่ปุ่นซึ่งเป็นร้านราเมงไม่เล็กไม่ใหญ่ อยู่ไม่ไกลจากไทม์สแควร์ค่ะ ผู้จัดการร้านเป็นคนญี่ปุ่นอายุประมาณสี่สิบ เราเรียกแกว่าชูซังค่ะ ซึ่งคนนี้เป้นคนรับและสัมภาษณ์เรามาเองเลย ร้านเราเป็นร้านที่มีความหลายหลายทางเชื้อชาติมากๆ ไม่ว่าจะเป็นญี่ปุ่น หนุ่มพม่าที่หน้าเหมือนญี่ปุ่นมากจนแยกไม่ออก สาวรัสเซีย สาวไทย แมกซิกัน จีน รวมไปถึงเพื่อนสนิทเราทีร้าน เป็นสาวนิโกรค่ะ
เรื่องที่น่ารักๆในร้านก็มีเยอะค่ะ อย่างเช่น วันนึง มีครอบครัวมากินราเมงกันที่ร้าน มีคุณแม่เป็นฝรั่ง พ่อเป็นคนจีน ลูกชายเป็นหนุ่มฝรั่งหน้าแอบตี๋ ไม่ก็หนุ่มตี๋แอบฝรั่ง บอกไม่ถูก(ต่างกันตรงไหนเนี่ย) น่ารักมากกกกกกกกกก อายุน่าจะราวๆห้าหกขวบค่ะ ไม่กลัวคนแปลกหน้าซะด้วย เรียกว่าเป้นเด็กน่ารักที่รู้ตัวว่าน่ารัก และรู้วิธีจีบสาวซะด้วย ท่าทางจะเคยชินซะแล้วกับการไปไหนแล้วมีสาวๆกรี๊ดกร๊าดรุมล้อมยังกับซูเปอร์สตาร์ ดังนั้น หนูน้อยจึงยิ้มตอบแบบไม่เกรงสายตาหื่นของพี่ๆที่มองแต่อย่างใด(ก็คงเราคนเดียว)
อยากจะโพสต์รูปให้ดูเหลือเกิน แต่มันมีหน้าของเราติดมาด้วย และไม่พร้อมออกสื่อจริงๆ ดังนั้น ขอติดไว้ก่อนละกันนะคะ ขอโต้ดดดดดด
เด็กน้อยมานั่งกินราเมง โดยที่โต๊ะเค้าและจุดที่โฮสยืนมันอยู่ใกล้กันมาก ดังนั้นน้องหนูก็เลยเล่นกับเราได้ตลอด ตั้งแต่เล่นจ๊ะเอ๋ ไปจนถึงเวลาเราทำท่าอะไร พ่อหนูน้อยก็ทำตาม พอมองหน้า ก็ยิ้มเขินๆ แล้วทำตามต่อ 5555 เราพาลูกค้าใหม่ไปนั่ง เจ้าหนูก็รอจนเรามา แล้วกินต่อ เล่นต่อ จนเพื่อนที่ทำงานเดินมาเห็นเราทำท่าประหลาดๆ ก็มองแล้วพูดประมาณว่า แพนจัง เธอทำงานหนักเกินไปแล้วแน่เลย พักก่อนมั้ย(ไม่ได้พูดเล่น ฮีไม่เห็นจริงๆว่าเราเล่นกับน้องอยู่ ฮ่าๆๆ)
ร่วมชั่วโมงทีเดียวค่ะ ที่เราเล่นกันอยู่แบบนั้น จนเจ้าหนูกินเสร็จ ก็ทำท่าเหมือนลุงแก่ๆ กอดอก พิงพนักเก้าอี้ แล้วทำเสียงเลียนแบบผู้ใหญ่ บอกว่า "Hmmmm This is a really good place!!!" เล่นเอาพ่อแม่ขำกันน้ำตาเล็ด อธิบายไม่เห็นภาพจริงๆ ลองจินตนาการดูนะคะ 55 เด็กแก่แดดจริงๆ
สุดท้ายเราเลยขอเข้าไปถ่ายรูปเรียบร้อยก่อนจะออก พ่อหนูให้กอดหนึ่งทีด้วย น่าร้ากกกกกกกกกกกกก
เหตุการณ์ที่สอง เนื่องมาจากร้านเราไม่มีนโยบายให้ลูกค้าที่มาคนเดียวนั่งโต๊ะค่ะ ถ้ามาคนเดียวต้องนั่งที่เคาท์เตอร์ยาวๆเหมือนที่เห็นกันตามร้านซูชินั่นล่ะค่ะ ดังนั้น ต่อให้มีโต๊ะว่าง เคาท์เตอร์เต็ม ถ้าชูซังอยู่ เราก็ต้องให้เค้ารอค่ะ นอกจากจะมาคนเดียวมากันทั้งคู่ เราก็มีหน้าที่จะต้องถามว่า จะแชร์โต๊ะกันมั้ย ซึ่งบางคนก็โอเค บางคนก็ไม่ค่ะ
ตามปกติ เราจะถามเฉพาะเพศเดียวกัน และเจาะจงว่าถ้าเป็นผู้ชายทั้งคู่จะง่ายกว่ามากแต่วันนั้น เป้นคุณลุงกับคุณป้าเข้ามาไล่ๆกัน ไม่มีที่เคาท์เตอร์ว่างเลย เราก็เลยถามคุณลุงและคุณป้าอย่างเกรงใจๆว่า จะโอเคมั้ยถ้าพวกคุณจะนั่งด้วยกันที่โต๊ะ ซึ่งคุณลุงและคุณป้าก็พยักหน้าตกลง
หลังจากพาทั้งสองคนไปนั่งแล้ว เราก็ทำงานของเราไปตามปกติ แต่พอหันไปทางลุงกับป้าอีกที เย่ย!! แกกำลังคุยกันอย่างเมามันส์เลยทีเดียว
สิบห้านาทีต่อมา เราก็ต้องอ้าปากค้างอีกรอบ เมื่อเห็นลุงกับป้าเดินกลับออกมาด้วยกัน และคุณลุงบอกว่า เราคุยกันสนุกมากเลย เป็นนักท่องเที่ยวเหมือนกันด้วย พวกเราก็เลยว่าจะออกไปเที่ยวพร้อมกันเลย จะได้ไม่เหงา ขอบคุณมากนะ แล้วแกก็เดินคุยกันหนุงหนิงออกจากร้านไป....
รู้สึกเหมือนเป็นคิวปิดน้อยมีปีก ใส่ผ้าเตี่ยวผืนเดียวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก...
เรื่องที่สาม จริงๆก็ไม่มีอะไรมาก แต่เพิ่งเกิดขึ้นวันนี้ค่ะ
เนื่องจากวันนี้เป็นวันที่เกิดจะบีซี่กว่าปกติในช่วงกลางวัน ดังนั้นเราก็ต้องปล่อยที่ตรงเคาท์เตอร์ที่ปกติจะเก็บไว้ให้ลูกค้าที่มาคนเดียวให้ลูกค้าที่มาสองคนและรอนานแล้วได้นั่ง ทำให้ช่วงหลังเื่มื่อมีคนเดียวมาจริงๆ ก็ดันไม่มีที่จะให้นั่ง ก็ต้องมุขเดิมอีก แชร์โต๊ะมั้ยคะ
สิ่งที่น่ารักมากคือ เราถามฝรั่งคนนึง พี่มืด(เราเรียกนิโกรที่นี่ว่าพี่มืด)คนนึง สองคนทองหน้ากัน ฝรั่งหันมาบอก ได้นะ ไม่มีปัญหา แล้วหันไปถามพี่มืด ซึ่งแกก็บอก ได้ โอเคเลย...แล้วหันไปทางฝรั่ง บอก งั้นมื้อนี้คุณจ่ายเผื่อผมใช่ปะ
ตาฝรั่งแกคงจะไม่ทันรับมุข ก็เลยยทนงงไปสามวิ ก่อนจะหัวเราะเอิ้กๆ แล้วบอก เอาดิ ยังไงอาหารที่นี่ก็ไม่แพง ผมเลี้ยงก็ได้ แล้วแกก็เดินหัวเราะกันไปนั่งโต๊ะที่เราจัดไว้ให้ และคุยกันอย่างหนุกหนานหลังจากนั้น... ไม่มีอย่างอื่นแอบแฝง ฮ่าๆ
ก็ได้แต่หวังว่า แกจะแค่คุยกันถูกคอนะ ฮ่าๆๆๆ
วันนี้เราไปซ้อมร้องเพลงมาล่ะค่ะ กำลังจะมีแสดงที่โรงเรียนวันอาทิตย์ที่3 พ.ย.นี้แล้ว เหนื่อยมากกกกกกกก และหนาวมากกกกกกกกกกกกกกก วันนี้อากาศแปดองศาเท่านั้นเอง และห้อง จขกท ไม่มีฮีทเตอร์ ก็เลยนั่งพิมพ์ไปสั่นงั่กๆไป ดังนั้นช่วยส่งความรักและความอบอุ่นมาให้บ้างนะก๊ะ อิอิอิ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เกือบตีสองแล้ว ต้องขอลาไปนอนก่อนแล้วค่ะ แล้วจะรีบกลับมาเล่าต่ออีกนะคะ จุ๊บๆ