ผมและภรรยาอยู่กินกัน 3 ปีแล้ว หลังแต่งงานเราก็มาตั้งครอบครัวที่บ้านของแม่ผม
ผมทำงานเป็นมุนษย์เงินเดือนในที่แห่งหนึ่ง ภรรยาก็ทำงานในโรงเรียน
เรื่องมันเกิดจากโรงเรียนปิดเทอม ภรรยาอยากหารายได้พิเศษ
เธอเลยอยากขายส้มตำ ผมก็ตกลง เพราะคิดว่าไม่ได้อะไรมากมาย
แล้วลูกเราก็ฝากไว้ที่แม่ของผมให้เลี้ยงไว้ ในช่วงที่ไม่มีใครอยู่บ้าน
เหตุเกิดจากเมื่อวาน ช่วงเย็นผมก็กลับบ้านมาอยู่กับลูก และ แม่ของผมตามปกติ
ภรรยายังไม่กลับ แม่ผมโทรไป เธอบอกว่าขายดีมาก เพราะมีตลาดนัด
ผมก็ไม่ได้อะไร เพราะปกติก็จะขายเลิกประมาณ 2 ทุ่ม
ทีนี้ 2 ทุ่มกว่าๆ ยังไม่กลับ แม่ของผมก็โทรไปอีก เธอบอกว่ามีวันเกิดใครคนหนึ่ง เขามาั่สั่งส้มตำเยอะ
ต้องตำขายให้เขาก่อน โอเค ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร
พอ 3 ทุ่มกว่า ผมว่ามันผิดสังเกตแล้ว เจ้าตัวเล็กก็ร้องหาแม่ เพราะถึงเวลานอน แต่เธอยังไม่มา
ผมซึ่งนอนอยู่กับแม่ผมและลูกตลอด ก็เป็นห่วง แม่ของผมก็โทรไปอีกครั้ง เธอบอกกำลังจะกลับ
พอสัก 3 ทุ่ม 40 นาที แม่ผมโทรไปอีกครั้งหนึ่ง เธอปิดมือถือ
แม่ผม ผม และลูก เลยขับรถไปดูที่ร้านขาย ที่เธออาศัยแม่ค้าลูกชิ้น ทำเพลิงพักขายด้วยกัน
พบว่ามีผู้ชายแปลกหน้าหลายคน นั่งกินเหล้าอยู่ และเธอก็อยู่ในวง
ผมตามเธอกลับบ้าน เธอตามกลับโดยดี แต่กลิ่นเหล้าคุ้งมาก
ผมบอกว่า ทำแบบนี้ได้ไง ผู้ชายพวกนั้นรูจักเขาหรอ ทำไมไปนั่งกินแบบนั้น
เธอก็ย้อนมาด่าผมสารพัด
แบบว่าผมโมโหมาก พอถึงบ้านพี่ชายผมมากันตัวผมออกไป อยู่ที่บ้านของเขา
แล้วทุกคนก็ลงความเห็นว่า ภรรยาผมทำเกินไป ไปนั่งกินเหล้าในวงกับใครก็ไม่รู้ ไม่ห่วงลูก ไม่เกรงใจแม่ผม ไม่เกรงใจผม
บ้านผมไม่มีใครทานเหล้าแบบนี้ ผมเลยตัดสินใจแล้วครับ ว่ายังไงก็จะเลิกอย่างแน่นอน
แต่สงสารลูกที่อายุเพิ่ง 3 ขวบ เธอต้องเอาเจ้าตัวเล็กไปอยู่บ้านที่ต่างจังหวัดด้วยแน่ๆ แต่ผมอยู่กับลูกมาตลอด
นี่ก็นอนร้องไห้ทั้งคืน(นอนอีกห้องนึง) สงสารลูก เพราะบ้านภรรยาพูดตรงๆก็คือ ไม่ค่อยจะมีเท่าไร
แต่มาคิดถึงที่เธอทำกับผม กับลูก และแม่ผมแล้วมันเกินที่ผมจะรับได้
เลยมาปรึกษาว่าทำอย่างไรดีครับ ตอนนี้ก็เราให้เช้าก่อน ตอนเช้าจะพาเธอไปส่งที่บ้านเธอครับ
แต่เรื่องลูก ผมอยากให้ลูกอยูกับผมมากกว่า
หวังว่าทุกคนคงเข้าใจผมนะครับ
............
เพื่อนไม่เป้นสมาชิก โทรมาปรึกษาผม ตอนตี 3 ผมเลยโพสต์ให้ครับ
ต้องการเลิกกับภรรยา แต่ผมสงสารลูกที่อายุเพิ่ง 3 ขวบ แนะนำหน่อยครับ
ผมทำงานเป็นมุนษย์เงินเดือนในที่แห่งหนึ่ง ภรรยาก็ทำงานในโรงเรียน
เรื่องมันเกิดจากโรงเรียนปิดเทอม ภรรยาอยากหารายได้พิเศษ
เธอเลยอยากขายส้มตำ ผมก็ตกลง เพราะคิดว่าไม่ได้อะไรมากมาย
แล้วลูกเราก็ฝากไว้ที่แม่ของผมให้เลี้ยงไว้ ในช่วงที่ไม่มีใครอยู่บ้าน
เหตุเกิดจากเมื่อวาน ช่วงเย็นผมก็กลับบ้านมาอยู่กับลูก และ แม่ของผมตามปกติ
ภรรยายังไม่กลับ แม่ผมโทรไป เธอบอกว่าขายดีมาก เพราะมีตลาดนัด
ผมก็ไม่ได้อะไร เพราะปกติก็จะขายเลิกประมาณ 2 ทุ่ม
ทีนี้ 2 ทุ่มกว่าๆ ยังไม่กลับ แม่ของผมก็โทรไปอีก เธอบอกว่ามีวันเกิดใครคนหนึ่ง เขามาั่สั่งส้มตำเยอะ
ต้องตำขายให้เขาก่อน โอเค ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร
พอ 3 ทุ่มกว่า ผมว่ามันผิดสังเกตแล้ว เจ้าตัวเล็กก็ร้องหาแม่ เพราะถึงเวลานอน แต่เธอยังไม่มา
ผมซึ่งนอนอยู่กับแม่ผมและลูกตลอด ก็เป็นห่วง แม่ของผมก็โทรไปอีกครั้ง เธอบอกกำลังจะกลับ
พอสัก 3 ทุ่ม 40 นาที แม่ผมโทรไปอีกครั้งหนึ่ง เธอปิดมือถือ
แม่ผม ผม และลูก เลยขับรถไปดูที่ร้านขาย ที่เธออาศัยแม่ค้าลูกชิ้น ทำเพลิงพักขายด้วยกัน
พบว่ามีผู้ชายแปลกหน้าหลายคน นั่งกินเหล้าอยู่ และเธอก็อยู่ในวง
ผมตามเธอกลับบ้าน เธอตามกลับโดยดี แต่กลิ่นเหล้าคุ้งมาก
ผมบอกว่า ทำแบบนี้ได้ไง ผู้ชายพวกนั้นรูจักเขาหรอ ทำไมไปนั่งกินแบบนั้น
เธอก็ย้อนมาด่าผมสารพัด
แบบว่าผมโมโหมาก พอถึงบ้านพี่ชายผมมากันตัวผมออกไป อยู่ที่บ้านของเขา
แล้วทุกคนก็ลงความเห็นว่า ภรรยาผมทำเกินไป ไปนั่งกินเหล้าในวงกับใครก็ไม่รู้ ไม่ห่วงลูก ไม่เกรงใจแม่ผม ไม่เกรงใจผม
บ้านผมไม่มีใครทานเหล้าแบบนี้ ผมเลยตัดสินใจแล้วครับ ว่ายังไงก็จะเลิกอย่างแน่นอน
แต่สงสารลูกที่อายุเพิ่ง 3 ขวบ เธอต้องเอาเจ้าตัวเล็กไปอยู่บ้านที่ต่างจังหวัดด้วยแน่ๆ แต่ผมอยู่กับลูกมาตลอด
นี่ก็นอนร้องไห้ทั้งคืน(นอนอีกห้องนึง) สงสารลูก เพราะบ้านภรรยาพูดตรงๆก็คือ ไม่ค่อยจะมีเท่าไร
แต่มาคิดถึงที่เธอทำกับผม กับลูก และแม่ผมแล้วมันเกินที่ผมจะรับได้
เลยมาปรึกษาว่าทำอย่างไรดีครับ ตอนนี้ก็เราให้เช้าก่อน ตอนเช้าจะพาเธอไปส่งที่บ้านเธอครับ
แต่เรื่องลูก ผมอยากให้ลูกอยูกับผมมากกว่า
หวังว่าทุกคนคงเข้าใจผมนะครับ
............
เพื่อนไม่เป้นสมาชิก โทรมาปรึกษาผม ตอนตี 3 ผมเลยโพสต์ให้ครับ