About time
ทุกคนคงเคยมีสักครั้งในชีวิต ที่ถามคำถามว่า "จะดีสักแค่ไหน ถ้าหากเราสามารถย้อนเวลากลับมาได้"
และคำตอบนั้นเองที่ถูกนำมาเรียบเรียงสอดแทรกเป็นเรื่องราวที่ดูเหมือนจะเรียบง่ายของหนัง...
คำตอบขัอที่หนึ่งเฉลยผ่านความรักครั้งแรกของพระเอกว่า เรื่องบางเรื่อง ต่อให้เราย้อนกลับไปแก้ไขสิ่งที่เราทำลงไปได้ มันก็จบเหมือนเดิม. เพราะเหตุการณ์ใดๆในชีวิตที่เกิดขึ้นนั้น เป็นผลมาจากหลายเหตุปัจจัยไม่ใช่เพียงเพราะความคิดหรือการกระทำของตัวเราคนเดียวเท่านั้น
คำตอบข้อที่สอง หนังช่วยบอกเราว่า แม้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับชีวิตเรามันเลวร้ายมากสำหรับเราในตอนนั้น. บางทีถ้าเวลาผ่านไป เราอาจจะพบในภายหลัง ว่า โชคดีแค่ไหนที่ตอนนั้นเกิดเรื่องราวแบบนั้นเกิดขึ้น
คำตอบข้อที่สาม เรื่องบางเรื่อง ไม่ต้องย้อนเวลาก็สามารถแก้ไขได้. ความผิดพลาดที่ผ่านไป หากตั้งใจจริง ก็ต้องมีสักทางที่แก้ไขอะไรได้บ้าง ( และย้อนมาถึงคำตอบข้อที่หนึ่ง คือเรื่องบางเรื่อง ต่อให้ย้อนเวลาได้ก็แก้ไขไม่ได้)
มาถึงคำตอบข้อที่สี่ คือ ถ้าอย่างนั้นจะดีกว่าไหม ถ้าเราทำทุกสิ่งทุกอย่างให้เหมือนกับว่าเราเลือกทำในทางที่ดีที่สุดที่ทำได้โดยไม่ต้องรอย้อนเวลากลับมา ยอมรับกับผลที่เกิดขึ้น และรอคอยคำตอบของชีวิตที่ดีที่สุดที่ได้มา (เท่าที่เราทำได้)
และเมื่อสรุปแลัว คำตอบสุดท้ายของหนังก็คือ บางทีเรา"อาจไม่จำเป็นต้องย้อนเวลาได้" แต่เราก็"สามารถเลือกเส้นทางที่ดีที่สุด" และ"มีความสุขกับทุกช่วงเวลาทุกประสบการณ์อันล้ำค่าของชีวิต" จากทางเลือกที่ดีที่สุดของเรา
เมื่อพระเอกของเรื่องต้องพบกับความเศร้าเสียใจมากที่สุดในการสูญเสียคนในครอบครัวที่สำคัญยิ่ง ซึ่งไม่สามารถแก้ไขโดยการย้อนเวลาได้. หากแต่เขาสามารถทำใจให้ยอมรับ ก้าวข้ามผ่าน และเติบโตขึ้นอย่างเข้มแข็ง พร้อมกับสมาชิกใหม่ของครอบครัว เมื่อนั้นเขาก็ได้พบว่า "ไม่มีเรื่องจำเป็นที่จะต้องย้อนเวลากลับไปแก้ไขอะไรอีกในชีวิต เขาสามารถทำมันออกมาให้ดีที่สุดเท่าที่จะเป็นได้ด้วยตัวเอง"
ตัวหนังเองอยู่ในระดับที่สนุกดี ได้แง่คิดโดนใจ มุกตลกโอเค โรแมนติกใช้ได้ ซึ้งพอสมควร ฉากดึงอารมณ์ก็ทำได้อยู่สำหรับบางคนที่อ่อนไหวกับเรื่องครอบครัวหรือมีประสบการณ์คล้ายกัน
[CR] Review "about time" สำหรับคำถาม "หากย้อนเวลาได้" (spoiled)
ทุกคนคงเคยมีสักครั้งในชีวิต ที่ถามคำถามว่า "จะดีสักแค่ไหน ถ้าหากเราสามารถย้อนเวลากลับมาได้"
และคำตอบนั้นเองที่ถูกนำมาเรียบเรียงสอดแทรกเป็นเรื่องราวที่ดูเหมือนจะเรียบง่ายของหนัง...
คำตอบขัอที่หนึ่งเฉลยผ่านความรักครั้งแรกของพระเอกว่า เรื่องบางเรื่อง ต่อให้เราย้อนกลับไปแก้ไขสิ่งที่เราทำลงไปได้ มันก็จบเหมือนเดิม. เพราะเหตุการณ์ใดๆในชีวิตที่เกิดขึ้นนั้น เป็นผลมาจากหลายเหตุปัจจัยไม่ใช่เพียงเพราะความคิดหรือการกระทำของตัวเราคนเดียวเท่านั้น
คำตอบข้อที่สอง หนังช่วยบอกเราว่า แม้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับชีวิตเรามันเลวร้ายมากสำหรับเราในตอนนั้น. บางทีถ้าเวลาผ่านไป เราอาจจะพบในภายหลัง ว่า โชคดีแค่ไหนที่ตอนนั้นเกิดเรื่องราวแบบนั้นเกิดขึ้น
คำตอบข้อที่สาม เรื่องบางเรื่อง ไม่ต้องย้อนเวลาก็สามารถแก้ไขได้. ความผิดพลาดที่ผ่านไป หากตั้งใจจริง ก็ต้องมีสักทางที่แก้ไขอะไรได้บ้าง ( และย้อนมาถึงคำตอบข้อที่หนึ่ง คือเรื่องบางเรื่อง ต่อให้ย้อนเวลาได้ก็แก้ไขไม่ได้)
มาถึงคำตอบข้อที่สี่ คือ ถ้าอย่างนั้นจะดีกว่าไหม ถ้าเราทำทุกสิ่งทุกอย่างให้เหมือนกับว่าเราเลือกทำในทางที่ดีที่สุดที่ทำได้โดยไม่ต้องรอย้อนเวลากลับมา ยอมรับกับผลที่เกิดขึ้น และรอคอยคำตอบของชีวิตที่ดีที่สุดที่ได้มา (เท่าที่เราทำได้)
และเมื่อสรุปแลัว คำตอบสุดท้ายของหนังก็คือ บางทีเรา"อาจไม่จำเป็นต้องย้อนเวลาได้" แต่เราก็"สามารถเลือกเส้นทางที่ดีที่สุด" และ"มีความสุขกับทุกช่วงเวลาทุกประสบการณ์อันล้ำค่าของชีวิต" จากทางเลือกที่ดีที่สุดของเรา
เมื่อพระเอกของเรื่องต้องพบกับความเศร้าเสียใจมากที่สุดในการสูญเสียคนในครอบครัวที่สำคัญยิ่ง ซึ่งไม่สามารถแก้ไขโดยการย้อนเวลาได้. หากแต่เขาสามารถทำใจให้ยอมรับ ก้าวข้ามผ่าน และเติบโตขึ้นอย่างเข้มแข็ง พร้อมกับสมาชิกใหม่ของครอบครัว เมื่อนั้นเขาก็ได้พบว่า "ไม่มีเรื่องจำเป็นที่จะต้องย้อนเวลากลับไปแก้ไขอะไรอีกในชีวิต เขาสามารถทำมันออกมาให้ดีที่สุดเท่าที่จะเป็นได้ด้วยตัวเอง"
ตัวหนังเองอยู่ในระดับที่สนุกดี ได้แง่คิดโดนใจ มุกตลกโอเค โรแมนติกใช้ได้ ซึ้งพอสมควร ฉากดึงอารมณ์ก็ทำได้อยู่สำหรับบางคนที่อ่อนไหวกับเรื่องครอบครัวหรือมีประสบการณ์คล้ายกัน