ขอชื่นชม. คุณ อาภาศิริ (ขออภัยถ้าพิมพ์ชื่อผิด)

ปล่อยโฮ ปล่อยของออกมาจนคนดูอย่างป้า น้ำตาคลอเบ้าเลยค่ะ...ขอชื่นชมคุณอุ้ม นะคะ นานแล้วที่ไม่ได้เห็นฝีมือฉมังๆแบบนี้ของคุณอุ้ม...คุณเป็นทั้งแม่คุณหนูแพรวา เป็นเมียของเฮียตง และเป้นคุณรำไพ ไม่มาก ไม่ล้

รู้ว่าอนาคตอาจต้องเจ็บ แต่ความรักก็คือความรัก ถ้าต้องเจ็บก็คงทั้งเจ็บและสุขในเวลาเดียวกัน เจ็บเพราะไม่ใช่เราที่จะอยู่ข้างๆเค้าตลอดไป สุขก็สุขที่เราจะได้เห็นเค้าเดินจับมือไปกับคนที่ดีกว่าเรา ความรักคือ

วันนี้เจอซีน หรั่ง กับ เสี่ยตง นั่งเล่าเรื่องความหลังครั้งยังเด็ก...มันดูอบอุ่นและ Feel good มาก ยังแอบคิดอยู่ว่า ปีนี้เป็นปีทองของคุณตฤณ จริงๆ ที่นอกจากละคร ยมบาลเจ้าขา กระแสตอบรับดีมากๆแล้วไม่แน่คุณ

ดาราที่ทำให้เราดูและร้องไห้ได้มีแค่ กบ นุ่น แอน นอกนั้นส่วนใหญ่คือต้องเป็นบทที่แสดงแล้วน่าเชื่อสมจริงสมจังจริงๆ ถึงจะอินและร้องไห้ตาม ส่วนถ้าเป็นเด็กแสดง ก็ไม่เคยร้องไห้ตามเลยเพราะรู้สึกว่ามันคือการแส

ตั้งแต่ชบาเหลือ(ขอ)ลาพักร้อน ช่วงนี้ "รักลวงหวังทิ้ง" เลยต้องเข้ารดน.บ่อย ไม่งั้นสลิ่มตัวแม่อย่างอำแหล(ก)ท้อค่ะ ถ้ารดน. ขาดเธอไปแล้ว  เหมือนว่าวหลุดสายป่านเลยนะคะ ช่วยพยุงกัน  และร