เมื่อเช้า(ที่จริงสายแล้วละ) ผมแวะกินข้าวที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งบนถนนสาย 3 พัทยาใต้
สั่งอาหารเสร็จก็นั่งรอ
ระหว่างนั้น เจอ 2 เหตุการณ์ทำให้รู้สึกยิ้มๆ
เหตุการณ์แรกคือ พี่คนขับรถ น่าจะเป็นรถโดยสารอะไรซักอย่างเพราะเป็นชุดแบบฟอร์ม เค้ากินเสร็จจ่ายตังค์เรียบร้อย ก็ลุกขึ้นเดินออกไป ในขณะที่เพื่อนเค้านั่งอยู่ท้วงว่า นั่งรอก่อนดิสูบบุหรี่ก่อน เพื่อนที่ลุกไปแล้วหันมาพูดเชิงตำหนิคนที่ยังไม่ลุกว่า เออ ดูดเหมือนกัน แต่เมิงจะนั่งดูในร้านเค้าเลยรึไง ผมได้ยินแล้วก็ยิ้มนะ พี่คนขับคนนี้ เป็นคนรับผิดชอบในสิ่งที่ตนเองทำได้ดีจัง
เหตุการณ์ที่สอง ก็ในร้านนี้เหมือนกัน ลูกสาวเจ้าของร้าน(น่าจะนะ เพราะยังวัยรุ่นๆ 20+) ถามไถ่คนงานใหม่ที่เป็ฯผู้ชายว่า เป็นไง ทำไหวมั๊ย แถมยังบอกว่า คนเยอะแค่ช่วงๆหนึ่งอาจจะเหนื่อยบ้าง เรื่องล้างจานอาจดูเยอะ แต่ไม่ต้องห่วงนะ เพราะถึงเวลาคนไหนว่างก็จะมาช่วยๆกันล้าง ผมจำรายละเอียดไม่ได้ แต่รู้สึกดีเพราะนายจ้างมีน้ำใจในการถาม อีกทั้งไม่ใช่จ้างลูกจ้างมาแล้วชี้นิ้วสั่งๆๆๆ ส่วนตัวเองนั่งเฉยเพราะถือว่าจ่ายเงินแล้วไม่ต้องทำ ดูแล้วนึกถึงลำยองเมื่อคืนเลย ๕๕๕
เลยเอามาเล่าสู่กันฟังเท่านั้นครับ
อิอิ
เช้านี้เจอสิ่งดีๆ
สั่งอาหารเสร็จก็นั่งรอ
ระหว่างนั้น เจอ 2 เหตุการณ์ทำให้รู้สึกยิ้มๆ
เหตุการณ์แรกคือ พี่คนขับรถ น่าจะเป็นรถโดยสารอะไรซักอย่างเพราะเป็นชุดแบบฟอร์ม เค้ากินเสร็จจ่ายตังค์เรียบร้อย ก็ลุกขึ้นเดินออกไป ในขณะที่เพื่อนเค้านั่งอยู่ท้วงว่า นั่งรอก่อนดิสูบบุหรี่ก่อน เพื่อนที่ลุกไปแล้วหันมาพูดเชิงตำหนิคนที่ยังไม่ลุกว่า เออ ดูดเหมือนกัน แต่เมิงจะนั่งดูในร้านเค้าเลยรึไง ผมได้ยินแล้วก็ยิ้มนะ พี่คนขับคนนี้ เป็นคนรับผิดชอบในสิ่งที่ตนเองทำได้ดีจัง
เหตุการณ์ที่สอง ก็ในร้านนี้เหมือนกัน ลูกสาวเจ้าของร้าน(น่าจะนะ เพราะยังวัยรุ่นๆ 20+) ถามไถ่คนงานใหม่ที่เป็ฯผู้ชายว่า เป็นไง ทำไหวมั๊ย แถมยังบอกว่า คนเยอะแค่ช่วงๆหนึ่งอาจจะเหนื่อยบ้าง เรื่องล้างจานอาจดูเยอะ แต่ไม่ต้องห่วงนะ เพราะถึงเวลาคนไหนว่างก็จะมาช่วยๆกันล้าง ผมจำรายละเอียดไม่ได้ แต่รู้สึกดีเพราะนายจ้างมีน้ำใจในการถาม อีกทั้งไม่ใช่จ้างลูกจ้างมาแล้วชี้นิ้วสั่งๆๆๆ ส่วนตัวเองนั่งเฉยเพราะถือว่าจ่ายเงินแล้วไม่ต้องทำ ดูแล้วนึกถึงลำยองเมื่อคืนเลย ๕๕๕
เลยเอามาเล่าสู่กันฟังเท่านั้นครับ
อิอิ