เคยมั้ยที่...

เคยมั้ยที่...
แค่เห็นหน้า แค่ได้พูดคุย สักประโยค
หรือแค่ยิ้มให้ยามเผลอสบตา ก็รู้สึกดี

เคยมั้ยที่...
แค่เผลอเดินชน ยามสะกิดเอ่ยทัก ก็ใจหวิว เหมือนน้ำแข็งในกาแฟร้อนที่ละลายอย่างรวดเร็ว

เคยมั้ยที่...
แค่เอ่ยเรียกชื่อ ก็ใจเต้น แค่ไถ่ถามสารทุกข์ หัวใจก็พองโต

เคยมั้ยที่...
แค่เห็นไฟห้องเปิดอยู่ แค่ได้ยินเสียงฮัมเพลง แค่นั้นก็สุขใจ แอบอมยิ้มเงียบๆ

เคยมั้ยที่...
แค่เพื่อนๆพูดถึง ถามความเห็น ต้องรีบกลบเกลื่อน บอกว่า "ไม่รู้สิ"

เคยมั้ยที่...
แค่พิมพ์พร่ำเพ้อพรรณนาแบบนี้ ก็มีความสุข แม้คนๆนั้นอาจจะไม่รู้

ยามนั่งซ้อนท้ายรถ แค่วินาทีที่ได้มองแผ่นหลังของเขา เท่านั้น...ก็คิดว่าตัวเอง เริ่มจะ "เยอะ" ละ!!!