พอดีว่าพึ่งได้คุยกับแฟนเก่านะครับ เรื่องหลักๆเลยคือ เขามีคนใหม่แล้ว แล้วเขากลับมาบอกว่ารู้สึกผิดที่เคยทำกับเรา เขาอธิบายเรื่องราวที่ไม่ชัดเจนให้เราฟัง ตัวเราก็หวั่นไหว เลยเอาเรื่องราวที่เราจดทุกครั้งที่เรารู้สึก ให้เขาอ่าน ให้เขารู้ว่าเรายังรักนะ แม้ว่าจะรู้อยู่แก่ใจว่าไม่มีวันกลับไปเป็นอย่างเคยได้ อยากให้เขารู้ว่าเรารักและเจ็บมาก พอเขาอ่านเสร็จ เขาบอกว่าทำไมต้องทำให้เขารู้สึกแย่ เราทำเหมือนเรื่องข้างหลังภาพที่เคยเล่าให้เขาฟัง  ทำเหมือนคุณหญิงกีรติที่พยายามทำให้นพพรรู้ว่าเธอรัก และทำให้นพพรรู้สึกผิด

พอเราเริ่มมีสติ เรามาคิดดู ว่าคุณหญิงทำถูกไหมนะ ทั้งๆที่นพพรมีคนรักใหม่แล้ว แต่คุณหญิงยังยึดติด ต่อให้รักแค่ไหนมันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะกลับไปรักกัน มันดูไม่ใช่เรื่องที่น่าทำเลย จริงๆเราหรือคุณหญิงกีรติสามารถอยู่เงียบๆ หายไปเอง หรือเป็นพี่ชาย/พี่สาวที่ดีในชีวิตของเขา/นพพร ได้ ซึ่งทุกอย่างก็คงดูมีความสุขดี แต่ทำไมนะ ทั้งตัวเราหรือคุณหญิงกลับเลือกที่จะบอก ที่จะซื่อสัตย์กับความรู้สึก แล้วทำให้ทุกอย่างมันดูแย่ลง

ทุกคนคิดว่าไงครับ คุณหญิงทำถูกไหม? ที่ซื่อสัตย์กับความรู้สึกจนทำให้นพพรต้องรู้สึกแย่ ไม่มีใครมีความสุข คุณหญิงไม่สมหวัง นพพรก็มีตราบาป หรือ ว่าจริงๆแล้วที่ควรทำคือเงียบๆไว้ อดทนกลืนความขมขื่น เพื่อให้ทุกคนมีความสุข