คบกันมา 12 ปี เหมือนไม่มีความหมายทำยังไงดีคะ

เค้าไปมีผู้หญิงคนอื่น แล้วมาบอกว่า เค้าสับสัน แต่เค้าก็ไม่เลิกกับผู้หญิงคนนั้น ให้เราไปซะเพราะว่าเราอยู่ก็เหมือนเป็นมือที่ 3 สำหรับเค้า
ผู้หญิงคนนั้นไม่ผิดเค้าผิดเอง เค้าไม่รู้ว่าเค้าจะอยู่คนเดียวได้มั้ย แต่เค้าจะอยู่ให้ได้ ที่เค้าให้เราไปเพราะว่าเห็นเราทรมาณกินไม่ได้นอนไม่หลับ
ร้องไห้ตลอด เค้าสงสารมาก
ตอนคบกันแรกเราไม่มีอะไรเลย เป็นศูนย์หมด ขนาดค่าเช่าห้องยังไม่มี ขออาศัยบ้านเพื่อนนอน จนได้เงินเดือนเดือนแรกออกมาหาเช่าห้องกัน ช่วยกันสร้างมาเรื่อยๆๆ คบกันตอนเรา 20 ตอนนี้เราก็ จะ33 แล้ว (เค้าเป็นพี่เรา 3 ปี) ทุกอย่างสร้างมากับเค้า มีเค้ามีเรา
จนมาปีนี้ย้ายมาอยู่กรุงเทพ  งานเค้าดีขึ้น ได้เงินเดือนครึ่งแสน มีรถ มีนั้นโน่นนี้ ชีวิตครอบรัวกำลังไปได้ดี เค้ามาบอกว่าให้เราปล่อยเค้าไป เค้ามีคนใหม่เป็นพริ๊ตตี้ สวยมีการศึกษา เค้ารู้จักน้องคนนี้ได้ 2 เดือน  น้องคนนี้ไม่ได้ผิดอะไร เค้าผิดเอง เค้าอยากเริ่มต้นชีวิตกับน้องคนนี้
เราไปจากเค้าไม่ได้ เราเหมือนขาดเค้าไม่ได้ มันครึ่งชีวืต มาอยู่กรุงเทพเราก็ไปไหนไม่เป็นนอกจากที่ัพักกับที่ทำงาน เหมือนชีวิตไม่มีอะไรเหลือเลย หันไปทางไหนก็มืดหมด เหมือนพายเรือในกะละมังพายไปทางไหนก็ตันหมด
เราบอกว่าเราจะรอเค้าที่ห้อง เค้าอยากไปก็ไปอยากกลับมาก็จะเห็นเรา รอจนกว่าเราจะรอไม่ไหว เราจะไปเอง แต่ทำไมมันทรมาณมาก เหมือนกำลังจะบ้า เหมือนเค้าไม่เคยเห็นอะไรที่สร้างกันมาเลย เราควรทำยังไงดีคะ