ตอน 3 The Depths of Palm (รางวัลแห่งชัยชนะ)
พวกชิโรเอะขี่กริฟฟอนไปซึซึกิโนะ เพื่อช่วยเซราร่า เด็กสาวของกิลด์จันทร์เสี้ยว ทว่ากริฟฟอนขี่ได้แค่วันละ 4 ชั่วโมงเท่านั้น แต่ก็ทำให้ร่นระยะเวลาที่ต้องขี่ม้าสองอาทิตย์ไปได้ เมื่อถึงภูเขาลูกหนึ่งก็พบมังกรไวเวิร์นบินว่อนวางไข่อยู่ตามที่ชิโรเอะคาดไว้ จึงต้องลงจากกริฟฟอนและเดินทางไปซึซึกิโนะ ซึ่งอยู่ในจักรวรรดิเอซโซ่ด้วยการลงเหมืองใต้ดิน (แบบลอร์ดออฟเดอะริงภาคแรก) เพื่อหลีกเลี่ยงอันตรายในที่โล่ง เพราะแม้ที่นี่จะเป็นอุโมงค์โบราณแต่ก็เคยมากันหลายรอบแล้ว
(ปล. แสงไฟของชิโรเอะเป็นหน้าอีโมติคอนด้วย เจ๋งเป้งและแอบแบ๊วดีจัง)
กระนั้นการเข้ามาอยู่ในอุโมงค์จริง ๆ ก็ช่างให้ความรู้สึกต่างจากการมองผ่านหน้าจอเอาซะจริง ๆ
ในอุโมงค์มี Rat-man หรือมนุษย์หนู ซึ่งมีเลเวลเฉลี่ย 40 และไม่เข้าใกล้พวกชิโรเอะเพราะรู้ว่าฝีมือต่างกันมาก แต่ถ้าเข้ามาในอุโมงค์แคบเมื่อไหร่ก็พร้อมเข้ารุมทั้งฝูง ชิโรเอะเลยต้องหาทางเลี่ยงอ้อมไปทางอื่น
ระหว่างพักทานอาหาร ก็บ่นกันเรื่องอาหารไร้รส ที่แม้จะให้คนที่มีคลาสรองเป็นพ่อครัวลองจับเครื่องปรุงโน่นนี่นั่นผสมกันออกมาเป็นอาหาร ทว่าก็ไร้รสเหมือนเดิม เรียกได้ว่าช่างเป็นคลาสรองที่เลือกไปก็เปล่าประโยชน์สิ้นดี สิ่งที่พอจะมีรสก็มีเพียงเครื่องปรุงพวกน้ำตาล เกลือ ผักและผลไม้ เท่านั้น ทำให้ตอนนี้นาโอซึงุเอาทั้งสามอย่างมาสับเปลี่ยนผสมอาหารหน้าตาดี (แต่ไร้รสชาด) กินทุกมื้อแล้ว
มารีเอลโทรจิตมาหาชิโรเอะ และแลกเปลี่ยนข่าวคราวกัน ชิโรเอะได้รู้ข่าวเซราร่าผ่านมารีเอลว่าสบายดีเพราะได้รับการช่วยเหลือ เนื่องจากชิโรเอะไม่อาจติดต่อเซราร่าโดยตรงได้หากไม่อยู่ในรายชื่อเพื่อน และหากไม่อยู่กันตรงหน้า ก็ไม่สามารถเพิ่มในรายชื่อเพื่อนจากระยะไกลได้ ชิโรเอะอยากรู้จริง ๆ ว่าคนดีที่ช่วยเซราร่าเอาไว้เป็นใครกันนะ
ตัดไปทางเซราร่าที่แปลกใจว่าทำไมเลเวลคลาสรองสายแม่บ้าน (เดาว่า Housekeeper) ของเธอถึงขึ้นเป็นเลเวล 44 แล้วทั้งที่เมื่อวานเพิ่งจะ 42 ขณะที่คลาสหลักยังอยู่แค่เลเวล 19 สาวน้อยบ่นไปมือก็ทำความสะอาดคล่องแคล่วว่องไวราวกับเธอเกิดมาเพื่อสิ่งนี้ เพียงพริบตาทั้งบ้านก็สะอาดเอี่ยมอ่อง เซราร่าพยายามพูดกับตัวเองว่าไม่ใช่ด้วยท่าทางเขินสุด ๆ แล้วก็พูดว่าตนเหมือนกับศรีภรรยาที่รอสามีสุดที่รักกลับบ้านต่างหาก ก็พอดีเนียงตะ มนุษย์แมวที่ช่วยเธอไว้กลับมาพอดี (พวกเธอนี่ยังกะคู่รักกันเลยนะ ช่างดูเข้ากันซะจริง)
พลังทำลายของโลลิเรื่องนี้ช่างรุนแรงจริง ๆ
ในเมืองได้เห็นว่ามีพวกกิลด์โฉดรังแกกระทั่งตัวละครชาวบ้านในเกมที่เป็น NPC (เอิ่ม จะชั่วไปไหนฟร้า ตัวละครชาวบ้านมันตอบโต้ไม่ได้นี่หน่า) ทางด้านมารีเอลก็เรียกชุมนุมหัวหน้ากิลด์ต่าง ๆ ในอากิบะ มาเข้าร่วมราว 60% อีกด้านหนุ่มแว่นหัวหน้ากิลด์ไหนสักแห่งก็มีคนรายงานข่าวเรื่องนี้ รวมถึงข่าวเรื่องที่ชิโรเอะไปซึซึกิโนะ หนุ่มแว่นในชุดการ์เดี้ยนมีทีท่าชะงักไปกับคำว่า ชิโรเอะของวงน้ำชาเสเพล ก่อนจะขยับแว่นด้วยท่าทางแบบเดียวกันกับชิโรเอะ
ส่วนด้านในเหมืองมอเรีย เอ๊ย ปาล์ม ชิโรเอะยืนคุมด้านหลังขณะที่อีกสองคนเดินนำหน้าบนทางเดินแคบอยู่ แล้วชายหนุ่มก็พลันได้ยินเสียงแตกร้าวของเสาหินโบราณ เมื่อเห็นว่าพื้นบริเวณที่อาคัทสึกิยืนอยู่แตกร้าว ก็รีบพุ่งเข้าไปหมายจะช่วย แต่บริเวณที่ตนวิ่งเข้าไปนั้นกลับทลายลงเสียก่อน ชิโรเอะจึงเป็นฝ่ายที่ร่วงลงไป ขณะที่นาโอสึงุคว้าตัวอาคัทสึกิไว้ได้
ชิโรเอะคิดเพียงว่าจะตายไม่ได้ เพราะไม่งั้นเขาจะกลับไปโผล่ที่อากิบะ ซึ่งต้องเสียเวลาถึงสามวันกว่าจะมาถึง ได้ยินเสียงอาคัทสึกิกับนาโอสึงุแว่วมาก่อนสติจะดับวูบไป ในห้วงฝันเขานึกถึงอดีตสมัยมัธยมที่แม้จะอยู่ในหมู่เพื่อน แต่ก็รู้สึกเดียวดาย จึงเริ่มเล่นเกมเอลเดอร์เทลนี้ และเริ่มมีเพื่อนจากการชอบแนะนำคนอื่นในการเก็บไอเทม ทำเควสต์ต่าง ๆ แต่ทว่าเพื่อนเหล่านั้นก็เริ่มเรียกร้องแต่ความช่วยเหลือจากชิโรเอะ จนในที่สุดเขาก็รู้สึกเปลี่ยวเหงาขึ้นมาอีกรอบ
จนกระทั่งมีเสียงแห่งแสงสว่างดังขึ้นมา และเมื่อเขาหันไปก็เห็นกลุ่มวงน้ำชาเสเพล หญิงสาวที่ดูเหมือนหัวหน้าเอ่ยว่า "รางวัลของการผจญภัย ก็คือการได้พบเจอสิ่งใหม่ ๆ ยังไงล่ะ" ที่นั่นมีนาโอสึงุ และเด็กหนุ่มในชุดเกราะซามูไรนามว่าโซจิ (โผล่มาช็อตนึงท้ายตอนแรก) หญิงสาวเดินไปริมผาแล้วหันมาบอกว่า "ทิวทัศน์งดงามก็คุ้มค่ากับความพยายามแล้ว จริงไหมชิโร่คุง" ชิโรเอะประหลาดใจก่อนที่ทั้งสามคนจะหันมาทักว่าเขาเหม่อลอยเหมือนเคยอีกแล้วสินะ ก่อนที่เสียงเรียกของเพื่อน ๆ เมื่อวันนั้นจะกลายเป็นเสียงเรียกของเพื่อนในวันนี้ อาคัทสึกิกับนาโอสึงุ
ชิโรเอะฟื้นขึ้นมาและได้รู้ว่าอาคัทสึกิกับนาโอสึงุโดดตามลงมาช่วยเขา อาคัทสึกิเขินยามขอบคุณที่ชิโรเอะพยายามจะช่วยเธอ แล้วทั้งสามก็เดินทางในดันเจี้ยนกันต่อ นินจาสาวถามถึงความสามารถในการอ่านแผนที่ของชิโรเอะ ซึ่งชายหนุ่มก็ตอบว่านอกจากอาชีพเสริมเขาจะเป็นอาลักษณ์แล้ว ในชีวิตจริงเขายังเรียนโปรแกรม CAD (ใช้โปรแกรมคอมช่วยในการออกแบบ วิเคราะห์ เขียนแบบ) เพราะเป็นนักศึกษาปีสุดท้ายของคณะวิศวะด้วย อาคัทสึกิก็บอกว่างั้นก็อายุเท่ากัน เท่านั้นแหละ ท้งสองหนุ่มก็ตกใจสุดขีด จนอาคัทสึกิเคืองที่ถูกมองว่าเป็นเด็กกะเปี๊ยกไปได้
พอพูดถึงเด็ก ชิโรเอะก็พลันนึกถึงเด็กสองคนที่เดินผ่านให้เห็นในตอน 1 ว่าป่านนี้จะเป็นยังไงบ้าง แล้วก็นึกห่วงขึ้นมาตามประสาคนคิดมาก (แต่ชอบช่วยเด็กและสตรี) และเริ่มคิดว่าถ้ากลับไปอากิบะเมื่อไหร่จะลองไปเดินหาดูว่าปลอดภัยดีหรือเปล่า ซึ่งอาคัทสึกิก็ทักว่าคิดอะไรอีกแล้ว คิ้วย่นเหมือนคนแก่ จนนาโอสึงุหัวเราะท้องแข็ง ทันใดนั้นจู่ ๆ บรรยากาศก็เปลี่ยนไป มีหนูยักษ์ปรากฏตัวขวางทางบันไดด้วยเลเวล 68 ซึ่งเกิดจากมนุษย์หนูรวมร่างนั่นเอง เป็นมอนใหม่ที่เกิดจากแพตซ์ใหม่ "การบุกเบิกโนว่าสเฟียร์" ซึ่งชิโรเอะก็ใช้กลยุทธ์ประสานกับเพื่อนอีกสองคนชนะมาได้อย่างสวยงาม
เมื่อปีศาจหนูถูกกำจัด แสงเจิดจ้าก็พลันปรากฏตรงหน้า ชิโรเอะเงยหน้าขึ้นมองอาทิตย์อัศดงดุจเดียวกับวันที่เขาอยู่ร่วมกับวงน้ำชาเสเพล ได้ยินเสียงของเธอคนนั้นที่บอกว่า "รางวัลของการผจญภัย ก็คือการได้พบเจอสิ่งใหม่ ๆ ยังไงล่ะ" ชิโรเอะทบทวนคำ ๆ นี้แล้วก็หันมาบอกอีกสองคนว่า "ทิวทัศน์นี้ วันหลังคนอื่นก็คงได้มาเห็น แต่ว่าพวกเราคือกลุ่มแรกที่ได้เห็นมันเลยล่ะ"
ในเมืองซึซึกิโนะ เดมิคัส หัวหน้ากิลด์บริกันเดียทำการปล้นฆ่าผู้เล่นคนอื่น เอา NPC มาเป็นทาส ก่อนโชว์โหดฆ่าลูกน้องที่ใจอ่อนแถมรูดทรัพย์อีกต่างหาก จากนั้นก็ไม่วายบันดาลโทสะให้ลูกน้องรีบไปล่าตัวเซราร่ากับนายแมวมาเดี๋ยวนี้ แถมดูจะพุ่งเป้ามาที่เซราร่าเสียด้วย
ฤาตอนหน้าจะเป็นศึกชิงนาง (เซราร่า) ระหว่างฝ่ายสามีแมวเนียงตะ กะชายโฉดแนวพิศาลอย่างเดมิกัส อันนี้ก็ต้องรอดูกัน
หมายเหตุ: Palm มีความหมายหลายอย่าง ทั้งฝ่ามือ (หรือฝ่าเท้า) หรือใบปาล์ม และอีกความหมายหนึ่งคือ รางวัลของผู้ชนะ ความสำเร็จ เหรียญตราแห่งเกียรติยศ ซึ่งก็คือสิ่งที่ชิโรเอะได้เรียนรู้ในครั้งนี้ ว่ารางวัลของการผจญภัย ก็คือการได้รับประสบการณ์ใหม่ ๆ นั่นเอง
ดังนั้น The Depths of Palm นอกจากจะเป็นชื่อเหมืองแล้ว ยังหมายถึง รางวัลของการทำสำเร็จอีกด้วย
ตอนหน้า: หลบหนี
[Spoil] Log Horizon Episode 3 The Depths of Palm ตะลุยดันเจี้ยน x ตัวละครชาวบ้านคือตัวประกอบอดทนทั้งปี
พวกชิโรเอะขี่กริฟฟอนไปซึซึกิโนะ เพื่อช่วยเซราร่า เด็กสาวของกิลด์จันทร์เสี้ยว ทว่ากริฟฟอนขี่ได้แค่วันละ 4 ชั่วโมงเท่านั้น แต่ก็ทำให้ร่นระยะเวลาที่ต้องขี่ม้าสองอาทิตย์ไปได้ เมื่อถึงภูเขาลูกหนึ่งก็พบมังกรไวเวิร์นบินว่อนวางไข่อยู่ตามที่ชิโรเอะคาดไว้ จึงต้องลงจากกริฟฟอนและเดินทางไปซึซึกิโนะ ซึ่งอยู่ในจักรวรรดิเอซโซ่ด้วยการลงเหมืองใต้ดิน (แบบลอร์ดออฟเดอะริงภาคแรก) เพื่อหลีกเลี่ยงอันตรายในที่โล่ง เพราะแม้ที่นี่จะเป็นอุโมงค์โบราณแต่ก็เคยมากันหลายรอบแล้ว
(ปล. แสงไฟของชิโรเอะเป็นหน้าอีโมติคอนด้วย เจ๋งเป้งและแอบแบ๊วดีจัง)
กระนั้นการเข้ามาอยู่ในอุโมงค์จริง ๆ ก็ช่างให้ความรู้สึกต่างจากการมองผ่านหน้าจอเอาซะจริง ๆ
ในอุโมงค์มี Rat-man หรือมนุษย์หนู ซึ่งมีเลเวลเฉลี่ย 40 และไม่เข้าใกล้พวกชิโรเอะเพราะรู้ว่าฝีมือต่างกันมาก แต่ถ้าเข้ามาในอุโมงค์แคบเมื่อไหร่ก็พร้อมเข้ารุมทั้งฝูง ชิโรเอะเลยต้องหาทางเลี่ยงอ้อมไปทางอื่น
ระหว่างพักทานอาหาร ก็บ่นกันเรื่องอาหารไร้รส ที่แม้จะให้คนที่มีคลาสรองเป็นพ่อครัวลองจับเครื่องปรุงโน่นนี่นั่นผสมกันออกมาเป็นอาหาร ทว่าก็ไร้รสเหมือนเดิม เรียกได้ว่าช่างเป็นคลาสรองที่เลือกไปก็เปล่าประโยชน์สิ้นดี สิ่งที่พอจะมีรสก็มีเพียงเครื่องปรุงพวกน้ำตาล เกลือ ผักและผลไม้ เท่านั้น ทำให้ตอนนี้นาโอซึงุเอาทั้งสามอย่างมาสับเปลี่ยนผสมอาหารหน้าตาดี (แต่ไร้รสชาด) กินทุกมื้อแล้ว
มารีเอลโทรจิตมาหาชิโรเอะ และแลกเปลี่ยนข่าวคราวกัน ชิโรเอะได้รู้ข่าวเซราร่าผ่านมารีเอลว่าสบายดีเพราะได้รับการช่วยเหลือ เนื่องจากชิโรเอะไม่อาจติดต่อเซราร่าโดยตรงได้หากไม่อยู่ในรายชื่อเพื่อน และหากไม่อยู่กันตรงหน้า ก็ไม่สามารถเพิ่มในรายชื่อเพื่อนจากระยะไกลได้ ชิโรเอะอยากรู้จริง ๆ ว่าคนดีที่ช่วยเซราร่าเอาไว้เป็นใครกันนะ
ตัดไปทางเซราร่าที่แปลกใจว่าทำไมเลเวลคลาสรองสายแม่บ้าน (เดาว่า Housekeeper) ของเธอถึงขึ้นเป็นเลเวล 44 แล้วทั้งที่เมื่อวานเพิ่งจะ 42 ขณะที่คลาสหลักยังอยู่แค่เลเวล 19 สาวน้อยบ่นไปมือก็ทำความสะอาดคล่องแคล่วว่องไวราวกับเธอเกิดมาเพื่อสิ่งนี้ เพียงพริบตาทั้งบ้านก็สะอาดเอี่ยมอ่อง เซราร่าพยายามพูดกับตัวเองว่าไม่ใช่ด้วยท่าทางเขินสุด ๆ แล้วก็พูดว่าตนเหมือนกับศรีภรรยาที่รอสามีสุดที่รักกลับบ้านต่างหาก ก็พอดีเนียงตะ มนุษย์แมวที่ช่วยเธอไว้กลับมาพอดี (พวกเธอนี่ยังกะคู่รักกันเลยนะ ช่างดูเข้ากันซะจริง)
พลังทำลายของโลลิเรื่องนี้ช่างรุนแรงจริง ๆ
ในเมืองได้เห็นว่ามีพวกกิลด์โฉดรังแกกระทั่งตัวละครชาวบ้านในเกมที่เป็น NPC (เอิ่ม จะชั่วไปไหนฟร้า ตัวละครชาวบ้านมันตอบโต้ไม่ได้นี่หน่า) ทางด้านมารีเอลก็เรียกชุมนุมหัวหน้ากิลด์ต่าง ๆ ในอากิบะ มาเข้าร่วมราว 60% อีกด้านหนุ่มแว่นหัวหน้ากิลด์ไหนสักแห่งก็มีคนรายงานข่าวเรื่องนี้ รวมถึงข่าวเรื่องที่ชิโรเอะไปซึซึกิโนะ หนุ่มแว่นในชุดการ์เดี้ยนมีทีท่าชะงักไปกับคำว่า ชิโรเอะของวงน้ำชาเสเพล ก่อนจะขยับแว่นด้วยท่าทางแบบเดียวกันกับชิโรเอะ
ส่วนด้านในเหมืองมอเรีย เอ๊ย ปาล์ม ชิโรเอะยืนคุมด้านหลังขณะที่อีกสองคนเดินนำหน้าบนทางเดินแคบอยู่ แล้วชายหนุ่มก็พลันได้ยินเสียงแตกร้าวของเสาหินโบราณ เมื่อเห็นว่าพื้นบริเวณที่อาคัทสึกิยืนอยู่แตกร้าว ก็รีบพุ่งเข้าไปหมายจะช่วย แต่บริเวณที่ตนวิ่งเข้าไปนั้นกลับทลายลงเสียก่อน ชิโรเอะจึงเป็นฝ่ายที่ร่วงลงไป ขณะที่นาโอสึงุคว้าตัวอาคัทสึกิไว้ได้
ชิโรเอะคิดเพียงว่าจะตายไม่ได้ เพราะไม่งั้นเขาจะกลับไปโผล่ที่อากิบะ ซึ่งต้องเสียเวลาถึงสามวันกว่าจะมาถึง ได้ยินเสียงอาคัทสึกิกับนาโอสึงุแว่วมาก่อนสติจะดับวูบไป ในห้วงฝันเขานึกถึงอดีตสมัยมัธยมที่แม้จะอยู่ในหมู่เพื่อน แต่ก็รู้สึกเดียวดาย จึงเริ่มเล่นเกมเอลเดอร์เทลนี้ และเริ่มมีเพื่อนจากการชอบแนะนำคนอื่นในการเก็บไอเทม ทำเควสต์ต่าง ๆ แต่ทว่าเพื่อนเหล่านั้นก็เริ่มเรียกร้องแต่ความช่วยเหลือจากชิโรเอะ จนในที่สุดเขาก็รู้สึกเปลี่ยวเหงาขึ้นมาอีกรอบ
จนกระทั่งมีเสียงแห่งแสงสว่างดังขึ้นมา และเมื่อเขาหันไปก็เห็นกลุ่มวงน้ำชาเสเพล หญิงสาวที่ดูเหมือนหัวหน้าเอ่ยว่า "รางวัลของการผจญภัย ก็คือการได้พบเจอสิ่งใหม่ ๆ ยังไงล่ะ" ที่นั่นมีนาโอสึงุ และเด็กหนุ่มในชุดเกราะซามูไรนามว่าโซจิ (โผล่มาช็อตนึงท้ายตอนแรก) หญิงสาวเดินไปริมผาแล้วหันมาบอกว่า "ทิวทัศน์งดงามก็คุ้มค่ากับความพยายามแล้ว จริงไหมชิโร่คุง" ชิโรเอะประหลาดใจก่อนที่ทั้งสามคนจะหันมาทักว่าเขาเหม่อลอยเหมือนเคยอีกแล้วสินะ ก่อนที่เสียงเรียกของเพื่อน ๆ เมื่อวันนั้นจะกลายเป็นเสียงเรียกของเพื่อนในวันนี้ อาคัทสึกิกับนาโอสึงุ
ชิโรเอะฟื้นขึ้นมาและได้รู้ว่าอาคัทสึกิกับนาโอสึงุโดดตามลงมาช่วยเขา อาคัทสึกิเขินยามขอบคุณที่ชิโรเอะพยายามจะช่วยเธอ แล้วทั้งสามก็เดินทางในดันเจี้ยนกันต่อ นินจาสาวถามถึงความสามารถในการอ่านแผนที่ของชิโรเอะ ซึ่งชายหนุ่มก็ตอบว่านอกจากอาชีพเสริมเขาจะเป็นอาลักษณ์แล้ว ในชีวิตจริงเขายังเรียนโปรแกรม CAD (ใช้โปรแกรมคอมช่วยในการออกแบบ วิเคราะห์ เขียนแบบ) เพราะเป็นนักศึกษาปีสุดท้ายของคณะวิศวะด้วย อาคัทสึกิก็บอกว่างั้นก็อายุเท่ากัน เท่านั้นแหละ ท้งสองหนุ่มก็ตกใจสุดขีด จนอาคัทสึกิเคืองที่ถูกมองว่าเป็นเด็กกะเปี๊ยกไปได้
พอพูดถึงเด็ก ชิโรเอะก็พลันนึกถึงเด็กสองคนที่เดินผ่านให้เห็นในตอน 1 ว่าป่านนี้จะเป็นยังไงบ้าง แล้วก็นึกห่วงขึ้นมาตามประสาคนคิดมาก (แต่ชอบช่วยเด็กและสตรี) และเริ่มคิดว่าถ้ากลับไปอากิบะเมื่อไหร่จะลองไปเดินหาดูว่าปลอดภัยดีหรือเปล่า ซึ่งอาคัทสึกิก็ทักว่าคิดอะไรอีกแล้ว คิ้วย่นเหมือนคนแก่ จนนาโอสึงุหัวเราะท้องแข็ง ทันใดนั้นจู่ ๆ บรรยากาศก็เปลี่ยนไป มีหนูยักษ์ปรากฏตัวขวางทางบันไดด้วยเลเวล 68 ซึ่งเกิดจากมนุษย์หนูรวมร่างนั่นเอง เป็นมอนใหม่ที่เกิดจากแพตซ์ใหม่ "การบุกเบิกโนว่าสเฟียร์" ซึ่งชิโรเอะก็ใช้กลยุทธ์ประสานกับเพื่อนอีกสองคนชนะมาได้อย่างสวยงาม
เมื่อปีศาจหนูถูกกำจัด แสงเจิดจ้าก็พลันปรากฏตรงหน้า ชิโรเอะเงยหน้าขึ้นมองอาทิตย์อัศดงดุจเดียวกับวันที่เขาอยู่ร่วมกับวงน้ำชาเสเพล ได้ยินเสียงของเธอคนนั้นที่บอกว่า "รางวัลของการผจญภัย ก็คือการได้พบเจอสิ่งใหม่ ๆ ยังไงล่ะ" ชิโรเอะทบทวนคำ ๆ นี้แล้วก็หันมาบอกอีกสองคนว่า "ทิวทัศน์นี้ วันหลังคนอื่นก็คงได้มาเห็น แต่ว่าพวกเราคือกลุ่มแรกที่ได้เห็นมันเลยล่ะ"
ในเมืองซึซึกิโนะ เดมิคัส หัวหน้ากิลด์บริกันเดียทำการปล้นฆ่าผู้เล่นคนอื่น เอา NPC มาเป็นทาส ก่อนโชว์โหดฆ่าลูกน้องที่ใจอ่อนแถมรูดทรัพย์อีกต่างหาก จากนั้นก็ไม่วายบันดาลโทสะให้ลูกน้องรีบไปล่าตัวเซราร่ากับนายแมวมาเดี๋ยวนี้ แถมดูจะพุ่งเป้ามาที่เซราร่าเสียด้วย
ฤาตอนหน้าจะเป็นศึกชิงนาง (เซราร่า) ระหว่างฝ่ายสามีแมวเนียงตะ กะชายโฉดแนวพิศาลอย่างเดมิกัส อันนี้ก็ต้องรอดูกัน
หมายเหตุ: Palm มีความหมายหลายอย่าง ทั้งฝ่ามือ (หรือฝ่าเท้า) หรือใบปาล์ม และอีกความหมายหนึ่งคือ รางวัลของผู้ชนะ ความสำเร็จ เหรียญตราแห่งเกียรติยศ ซึ่งก็คือสิ่งที่ชิโรเอะได้เรียนรู้ในครั้งนี้ ว่ารางวัลของการผจญภัย ก็คือการได้รับประสบการณ์ใหม่ ๆ นั่นเอง
ดังนั้น The Depths of Palm นอกจากจะเป็นชื่อเหมืองแล้ว ยังหมายถึง รางวัลของการทำสำเร็จอีกด้วย
ตอนหน้า: หลบหนี