ที่นี่...ศิวิไล

นั่งรถจาก เมืองชล สู่เมืองฟ้า
เมืองมหา นคร อมรศรี
อนุสา วรีย์ชัย สถานี
ต่อไปที่ สนามหลวง จุดศูนย์กลาง

การเดินทาง เพื่อไป ที่คลองถม
เดินเลือกชม ดูสินค้า หัวทั่วหาง
เป็นพวกของ มือสอง ราคากลาง
บางร้านวาง บนทางเท้า มาเป็นกอง

ท้องเริ่มหิว ข้ามถนน เยาวราช
ของกินมาก มีให้เลือก อร่อยผอง
แต่ดันพลาด ไปช่วงเจ เลยอดลอง
ได้แต่มอง ธงเหลือง ก่อนเดินลา

เราไปต่อ ที่คลองหลอด ตลาดมืด
ปลาหมึกชืด อย่าไปทาน ไว้แจกหมา
บางร้านไฟ มาไม่ถึง น่าระอา
จุดเทียนมา ใช้ไฟฉาย ไว้ส่องดู

เดินที่นี่ ต้องระวัง คอยระมัด
คนจรจัด มิจฉาชีพ มารยาสูง
ทั้งคนแก่ เด็กเล็กแดง ขอทานจูง
เป็นชลฝูง เต็มไปทั่ว ตลอดทาง

ส่วนน้องโส นางฟ้า ใต้ต้นไม้
เห็นไกลไกล ตกใจ นึกผีสาง
รถมาจอด พาเธอไป เห็นลางลาง
เธอคือนาง บำเรอ ยามราตรี

มาที่นี่ เดินทาง มันเหนื่อยมาก
รถติดจาก ตรงโน้น ทั่วตรงนี้
ครึ่งชั่วโมง จอดที่เดิม ไร้ท่าที
ไม่เคลื่อนที่ นั่งจนท้อ นอนเสียเลย

เรื่องน้ำใจ ชายหรือหญิง เขาไม่แยก
มาคนแรก ได้นั่ง วางท่าเฉย
แก่หรือเด็ก มาที่หลัง ยังไงเอย
เรื่องคุณเลย กูจะนั่ง ท่านโหนไป

มาต่อที่ BTS รถไฟฟ้า
รถมหา ไฮโซ ชาวฟ้าใส
จะไปไหน รวดเร็ว ได้ดังใจ
เบียดกันไป สีกันไป แทบขี่คอ

สถานี เอกมัย ที่ไปถึง
เดินพักนึง ถึงท้องฟ้า จำลองอ๋อ
แวะเข้าไป อยากรับชม ดูดาวรอ
ดันหลับต่อ ทั้งชั่วโมง แอร์เย็นดี

ในความจริง มีอีกเยอะ ที่จะเล่า
แต่ก็เอา พอหอมปาก ไว้แค่นี้
เรื่องแท็กซี่ โบกไม่ไป ก็พอมี
เรื่องตุ๊กตุ๊ก ที่บิดหนี ไว้ต่อเบยยยย