การประกอบอาชีพด้วยความสุจริตและซื่อตรง...แล้วไง ?

เป็นเรื่องของการประกอบอาชีพด้วยความสุจริตและซื่อตรง

เมื่อยังเยาว์วัย คุณครูก็สอน ให้สุจริต ให้ซื่อตรง มันคือสิ่งดีงาม
ติดตัวไว้จะเจริญ ประสบความสำเร็จในเรื่องการงาน
...ก็เข้าใจแบบนั้นมาตลอด

เมื่อเติบใหญ่ขึ้นมา ได้เกิดคำถามขึ้นมากมาย
มีทั้งที่ได้ประจักษ์ด้วยตนเอง และมาจากคำบอกเล่าต่างๆ
มีหลายสิ่งที่ขัดแย้งกัน สิ่งที่ถูกอบรมว่าไม่ดี
ทุกคนล้วนทำ ร่วมกันทำ เพื่อผลประโยชน์ของกันและกัน

เอาให้แคบลงมาหน่อย เรื่องนี้มีตัวละคร 3 พวก คือ
เอกชน, ข้าราชการ และหน่วยงานราชการ
เมื่อเปิดปีงบประมาณ หน่วยงานราชการต่างก็ได้รับหน้าที่อันพึงกระทำ
เมื่อมีงานที่ต้องทำ สิ่งที่ตามมาก็คือ งบประมาณสำหรับงานนั้นๆ
แล้วข้าราชการก็ทำการว่าจ้างเอกชนให้มาทำงานให้
เมื่อคุยกันเรียบร้อยเอกชนก็เสนอราคามา
ถ้ามีหลายเจ้าก็ประมูลกันไป ก่อนประมูล
มีข้าราชการท่านหนึ่งมาถามลูกพี่ผมว่า
"น้องอยากได้งานนี้เปล่า พี่จัดให้ได้นะ !!! "

จากนั้น ลูกพี่ผมก็ได้งาน
ก็มีค่าใช้จ่ายเล็กน้อย แล้วก็เปลี่ยนเงื่อนไขนิดหน่อย
งบประมาณก็รู้ ต้นทุนก็รู้ ส่วนต่างก็แบ่งกัน ง่ายจะตาย !!!
เอกชนก็โต ข้าราชการก็โต ก้าวหน้าไปด้วยกัน ดีจะตาย !!!

วันนี้ออกพรรษา ได้เจอลูกพี่(ผมลาออกมาพักนึงแล้ว)
ได้พูดคุยกันมากมาย เพราะนั่งฟังพระสวดข้างๆกัน เขาสอนว่า
"เอ็งต้องรู้จักคุยนะ คดบ้าง งอบ้าง ตรงๆ ก็ใช่ว่าจะได้ดีเสมอไป"

ตอนนี้บุคคลทั้ง 2 ที่ได้กล่าวถึง ล้วนประสบความสำเร็จทั้งสิ้น
เรื่องที่เล่ามานี้สอนอะไรก็ไม่รู้เช่นกัน เพียงแต่แบ่งปันให้ฟังเท่านั้นเอง...

http://www.youtube.com/watch?v=b_hv55KdAUc

-------------------------------------------------------------------------------
ปู่ผม ถูกยิงตาย อย่างเลือดเย็น ข้างถนน (ผมยังไม่เกิด พ่อเล่าให้ฟัง)
ส่วนอีกคน มีลูกหลาน มีบ้าน มีที่ดิน และนอนตายอย่างสงบสุขพร้อมลูกหลาน ภายในบ้าน...

นี่แหละโลกของความจริง มันน่าจะบอกอะไรหลายๆ อย่างแก่ผมได้นะ
พวกคุณคิดว่าไงล่ะ ?