หลังพฤษภา 54 คนห้องนี้กระหายจะให้"ความจริง" ปรากฏ
ใครเผา ใครฆ่า ใครบงการ ต้องเอาตัวมาให้ได้
เจ็บแค้นกันทั้งบ้าน ทั้งเมือง
วันเวลาผ่านไป...
เกิดอะไร ยังไงไม่ทราบ...
มาวันนึง เกิดจะเห็นดี เห็นงามกับการนิรโทษกรรม
ล้มโต๊ะการหาความจริง เอาคนผิดมาลงโทษซะงั้น
ความจริงเป็นยังไง...
ช่างหัวแม่ม.
เอานายกรูกลับบ้านก่อน
ความจริงเหรอ...เอาน่ะ...ช่างหัวแม่ม.
แล้วอ้าง ปรองดอง ฝรั่งดอง มะกอกดอง ผลไม้ดอง
พวกนี้มันไม่เคย "อ้าง" อะไรไม่ได้ซ๊าก...อย่าง
ทำยำยำตำบอนขนาดไหน มันอ้างได้หมด !
กลัวกันนักหรือ ความจริงน่ะ
ไหนบอกว่ารักความจริงไง...
ในท้ายที่สุดแล้ว คนเรามันไม่ได้อยากได้ความจริง อย่างที่ปากมันบอกกันนักหรอก
ถ้าความจริง มัน "ไม่ถูกใจ"
พูดตรงไปมั๊ยเนี่ย...
มันก็รวมกลุ่มปลอบใจตัวเองกันไป ปลอบใจกันมา ไปวันๆ ว่าพวกเราอยู่ถูกขั้ว
ในท้ายที่สุด ก็ปล่อยคนสั่งฆ่าลอยนวล...
ไปลอยหน้า ลอยตาตามเวที ผ่าความจริง...
อย่างที่แม่น้อเกดบอกไว้...
ในที่สุดมันก็ปล่อยให้ความจริง จมดินไปง่ายๆอย่างนั้น
นักการเมืองมันก็เป็นอย่างนี้
มันเอาประโยชน์ทุกอย่างจากความตายไปใช้ให้พวกมันได้ประโยชน์
พอพวกมันสมประโยชน์แล้ว
มันก็อ้าง "อีกนั่นแหละ" ว่าเพื่อประโยชน์ของชาติ บ้านเมือง
ไอ้ที่ตาย ก็ตาย
ยุให้เขาทำอย่างนั้น ทำอย่างนี้ ทำกรุงเทพฯเป็นทะเลเพลิง
แล้วตายกะเค้าบ้างมัย พวก
น่ะ...
และไอ้ที่ตาย ไม่เคยเป็นพวกมันซะที...
นึกแล้วก็ขำ...
ขำกับ "จุดยืน" ของคนบางกลุ่ม
เจ๋งอย่างนั้น แจ๋วอย่างนี้ งดงามอย่างนั้น สวยงามอย่างนี้...
ที่สุดก็เพื่อไอ้แค่นี้แหละ...
นี่อาจจะเป็นจุดยืนที่แท้จริงเลยแหละ
ไอ้พวกเราก็โดนสับขาหลอกมานาน ด้วยวาทะกรรมสวยหรู
ที่ห่อผ้าตรา "ประชาธิปไตย"
จริงๆแล้ว มันก็แค่ "นายว่าไง ผมก็ว่างั้น"
แค่นั้นเองจริงๆครับ ประเทศไทย
สวัสดีวันอาทิตย์ครับ
นี่ไง...คนอยากได้ความจริง...
ใครเผา ใครฆ่า ใครบงการ ต้องเอาตัวมาให้ได้
เจ็บแค้นกันทั้งบ้าน ทั้งเมือง
วันเวลาผ่านไป...
เกิดอะไร ยังไงไม่ทราบ...
มาวันนึง เกิดจะเห็นดี เห็นงามกับการนิรโทษกรรม
ล้มโต๊ะการหาความจริง เอาคนผิดมาลงโทษซะงั้น
ความจริงเป็นยังไง...
ช่างหัวแม่ม.
เอานายกรูกลับบ้านก่อน
ความจริงเหรอ...เอาน่ะ...ช่างหัวแม่ม.
แล้วอ้าง ปรองดอง ฝรั่งดอง มะกอกดอง ผลไม้ดอง
พวกนี้มันไม่เคย "อ้าง" อะไรไม่ได้ซ๊าก...อย่าง
ทำยำยำตำบอนขนาดไหน มันอ้างได้หมด !
กลัวกันนักหรือ ความจริงน่ะ
ไหนบอกว่ารักความจริงไง...
ในท้ายที่สุดแล้ว คนเรามันไม่ได้อยากได้ความจริง อย่างที่ปากมันบอกกันนักหรอก
ถ้าความจริง มัน "ไม่ถูกใจ"
พูดตรงไปมั๊ยเนี่ย...
มันก็รวมกลุ่มปลอบใจตัวเองกันไป ปลอบใจกันมา ไปวันๆ ว่าพวกเราอยู่ถูกขั้ว
ในท้ายที่สุด ก็ปล่อยคนสั่งฆ่าลอยนวล...
ไปลอยหน้า ลอยตาตามเวที ผ่าความจริง...
อย่างที่แม่น้อเกดบอกไว้...
ในที่สุดมันก็ปล่อยให้ความจริง จมดินไปง่ายๆอย่างนั้น
นักการเมืองมันก็เป็นอย่างนี้
มันเอาประโยชน์ทุกอย่างจากความตายไปใช้ให้พวกมันได้ประโยชน์
พอพวกมันสมประโยชน์แล้ว
มันก็อ้าง "อีกนั่นแหละ" ว่าเพื่อประโยชน์ของชาติ บ้านเมือง
ไอ้ที่ตาย ก็ตาย
ยุให้เขาทำอย่างนั้น ทำอย่างนี้ ทำกรุงเทพฯเป็นทะเลเพลิง
แล้วตายกะเค้าบ้างมัย พวก
และไอ้ที่ตาย ไม่เคยเป็นพวกมันซะที...
นึกแล้วก็ขำ...
ขำกับ "จุดยืน" ของคนบางกลุ่ม
เจ๋งอย่างนั้น แจ๋วอย่างนี้ งดงามอย่างนั้น สวยงามอย่างนี้...
ที่สุดก็เพื่อไอ้แค่นี้แหละ...
นี่อาจจะเป็นจุดยืนที่แท้จริงเลยแหละ
ไอ้พวกเราก็โดนสับขาหลอกมานาน ด้วยวาทะกรรมสวยหรู
ที่ห่อผ้าตรา "ประชาธิปไตย"
จริงๆแล้ว มันก็แค่ "นายว่าไง ผมก็ว่างั้น"
แค่นั้นเองจริงๆครับ ประเทศไทย
สวัสดีวันอาทิตย์ครับ