คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 2
อยู่รัฐอะไรคะ? หลังไมค์มาได้น้า เค้าอยู่แคลิฟอร์เนีย อายุใกล้ๆกันด้วยแหละ 555
เราเพิ่งมาได้สามอาทิตย์เอง ไปโรงเรียนมาสองอาทิตย์แล้ว
แต่โชคดีที่แถวนี้เอเชียเยอะมาก เริ่มมีเพื่อนแล้ว
วิธีหาเพื่อน จริงๆตัวเรายังไม่ค่อยมีเพื่อน ไม่ค่อยคุยกับใครก่อนเลยคงแนะนำไม่ได้มาก
เหตุผลที่มีเพื่อนคือ มีคลาสที่แบบนั่งเป็นโต๊ะกลุ่มห้าคน ก็ได้เพื่อนโต๊ะเดียวกันตั้งแต่วันแรก
อันนี้เราเดินเข้าไปถามเลยว่านั่งตรงนี้ได้มั้ย พยายามเกาะกลุ่ม อย่าเอาตัวเองไปนั่งเงียบๆมุมห้อง
แต่เพื่อนคลาสนั้นก็แค่ในคลาส เค้าไม่ได้สนิทกันจริงๆ
คลาสคอรัสเราต้องยืนเรียงๆกัน ก็ได้เพื่อนที่ยืนข้างๆใกล้ๆ อะไรงี้.. คือค่อยๆมีส่วนร่วมกับเค้าอะ
เราว่าการมีแฝดก็ดีออกนะคะ อย่างน้อยเราก็ไม่ได้อยู่คนเดียว 555
สถานการณ์เราคล้ายๆกันด้วยแหละ ของเรามาอยู่กับยาย
ไม่รู้จะแนะนำยังไงจริงๆ แต่เข้าใจแหละว่าเพื่อนสนิทหายาก
เราค่อยๆหากลุ่มที่เหมาะกับเรา อย่างไปวันแรกๆก็มีเพื่อนผญชวนไปนั่งกับเค้าตอนพัก
แต่พอไปเจอเพื่อนเค้าแล้วก็รู้สึกว่า ไม่ใช่ที่ของเรา
เริ่มไปคุยกับเด็กแลกเปลี่ยนอินเดีย รู้สึกว่าเค้าวุ่นวายกับเรามากเกินไปก็ค่อยๆถอย คุยน้อยลง
จนมาเจอกลุ่มฟิลิปปินส์เนี่ยแหละ รู้สึกว่าอยู่กับกลุ่มนี้แล้วมีความสุข แต่ไม่รู้ว่าเค้ารู้สึกดีกับเราด้วยมั้ย 555
ยิ่งเราเข้ากลางเทอม ปรับตัวยากมากกก
ลองสังเกตว่าเพื่อนรอบตัวเค้าคุยเรื่องอะไรกันดีมั้ยคะ อย่างฟุตบอลถ้าไม่ดู ก็ลองดูมั้ย 555
เพื่อนในคลาสเราก็มีคุยเรื่องซีรี่ส์บ้างอะไรบ้าง เนี่ยเราก็กลับบ้านมานั่งดู จะได้คุยกับเค้ารู้เรื่อง
ถ้าเล่นกีฬาดนตรี น่าจะหาเพื่อนง่ายนะคะ
เราไม่รู้ว่าแวดล้อมที่จขกท.อยู่เป็นยังไง เพราะแถวนี้เอเชียเยอะจริงๆ
ไม่มีแบ่งแยกอะไรทั้งนั้น ชอบมากๆ มันหลากวัฒนธรรมสุดๆ
ถ้ารู้สึกว่าผิดที่ตัวเอง ก็คงต้องลองปรับตัว ลองเดินเข้าไปคุยกับคนอื่นก่อน (อาศัยตอนเค้าอยู่คนเดียว จะได้ไม่รู้สึกเคว้งเกิน)
เดี๋ยวก็หาที่ของเราเจอค่ะ สู้ๆนะ
เราเพิ่งมาได้สามอาทิตย์เอง ไปโรงเรียนมาสองอาทิตย์แล้ว
แต่โชคดีที่แถวนี้เอเชียเยอะมาก เริ่มมีเพื่อนแล้ว
วิธีหาเพื่อน จริงๆตัวเรายังไม่ค่อยมีเพื่อน ไม่ค่อยคุยกับใครก่อนเลยคงแนะนำไม่ได้มาก
เหตุผลที่มีเพื่อนคือ มีคลาสที่แบบนั่งเป็นโต๊ะกลุ่มห้าคน ก็ได้เพื่อนโต๊ะเดียวกันตั้งแต่วันแรก
อันนี้เราเดินเข้าไปถามเลยว่านั่งตรงนี้ได้มั้ย พยายามเกาะกลุ่ม อย่าเอาตัวเองไปนั่งเงียบๆมุมห้อง
แต่เพื่อนคลาสนั้นก็แค่ในคลาส เค้าไม่ได้สนิทกันจริงๆ
คลาสคอรัสเราต้องยืนเรียงๆกัน ก็ได้เพื่อนที่ยืนข้างๆใกล้ๆ อะไรงี้.. คือค่อยๆมีส่วนร่วมกับเค้าอะ
เราว่าการมีแฝดก็ดีออกนะคะ อย่างน้อยเราก็ไม่ได้อยู่คนเดียว 555
สถานการณ์เราคล้ายๆกันด้วยแหละ ของเรามาอยู่กับยาย
ไม่รู้จะแนะนำยังไงจริงๆ แต่เข้าใจแหละว่าเพื่อนสนิทหายาก
เราค่อยๆหากลุ่มที่เหมาะกับเรา อย่างไปวันแรกๆก็มีเพื่อนผญชวนไปนั่งกับเค้าตอนพัก
แต่พอไปเจอเพื่อนเค้าแล้วก็รู้สึกว่า ไม่ใช่ที่ของเรา
เริ่มไปคุยกับเด็กแลกเปลี่ยนอินเดีย รู้สึกว่าเค้าวุ่นวายกับเรามากเกินไปก็ค่อยๆถอย คุยน้อยลง
จนมาเจอกลุ่มฟิลิปปินส์เนี่ยแหละ รู้สึกว่าอยู่กับกลุ่มนี้แล้วมีความสุข แต่ไม่รู้ว่าเค้ารู้สึกดีกับเราด้วยมั้ย 555
ยิ่งเราเข้ากลางเทอม ปรับตัวยากมากกก
ลองสังเกตว่าเพื่อนรอบตัวเค้าคุยเรื่องอะไรกันดีมั้ยคะ อย่างฟุตบอลถ้าไม่ดู ก็ลองดูมั้ย 555
เพื่อนในคลาสเราก็มีคุยเรื่องซีรี่ส์บ้างอะไรบ้าง เนี่ยเราก็กลับบ้านมานั่งดู จะได้คุยกับเค้ารู้เรื่อง
ถ้าเล่นกีฬาดนตรี น่าจะหาเพื่อนง่ายนะคะ
เราไม่รู้ว่าแวดล้อมที่จขกท.อยู่เป็นยังไง เพราะแถวนี้เอเชียเยอะจริงๆ
ไม่มีแบ่งแยกอะไรทั้งนั้น ชอบมากๆ มันหลากวัฒนธรรมสุดๆ
ถ้ารู้สึกว่าผิดที่ตัวเอง ก็คงต้องลองปรับตัว ลองเดินเข้าไปคุยกับคนอื่นก่อน (อาศัยตอนเค้าอยู่คนเดียว จะได้ไม่รู้สึกเคว้งเกิน)
เดี๋ยวก็หาที่ของเราเจอค่ะ สู้ๆนะ
แสดงความคิดเห็น
มาเรียนต่ออเมริกาสองเดือนแล้ว ยังไม่มีเพื่อนเลย
ปัญหาคือว่า ตอนนี้กลุ้มมากเลยอ่ะ ยังหาเพื่อนแบบสนิทๆไม่ได้เลย โรงเรียนที่เรียนนี่แทบไม่มีคนเอเชียเพราะเป็นโรงเรียนทางเลือกเลยรับคนน้อยกว่า ที่มีก็เกิดที่นี่ แล้วก็เหงาอ่ะ บอกตรงๆ วันๆไม่ค่อยีใครคุยด้วย ที่คิดว่าจะพอคุยได้มีสองคน คนแรกตอนไปค่ายนี่ดีด้วยมาก คิดว่าจะสนิทกันได้ แต่กลับมา รร เขาก็มีเพื่อนอยู่แล้วเลยไม่ได้คุยกับเรามาก คนที่สองเป็นรุ่นพี่คนนึง ได้ไปวิ่งหลัง รร เลิกด้วยกันวันศุกร์ครั้งนึง แต่ก็ยังไม่สนิทกันมาก
เพื่อนอีกคนที่ไปแคนาดาตั้งแต่ปีที่แล้วเขาสบายมากเลย หาเพื่อนได้ก่อน รร เปิดด้วยซ้ำ เครียดมากอ่ะ น่าจะเป็นที่เราแล้วอย่างนี้ ตอนอยู่ไทยก็ไม่มีเพื่อนเท่าไหร่ (เพราะไม่ได้สนใจอย่างที่ ผช คนอื่นเขาสนกัน ฟุตบอลอะไรแบบนี้ไม่ดูเลย สนิทกับเพื่อนคนนึงที่ดูอนิเมะเหมือนกัน) มาเมืองนอกยิ่งแล้วใหญ่ ไม่มีใครคุยด้วยได้ ไม่รู้จะคุยอะไร ไม่มีอะไรตรงกับคนอื่นเขา คนก็ไม่ค่อยคุยด้วยเท่าไหร่ มีทักตามทางเดินแต่ไอ้ต้งใจคุยจริงๆไม่มี
ไม่รู้จะทำยังไงเลย ไม่รู้จะแทรกเข้าไปกับเพื่อนคนอื่นยังไง กลุ้มไปหมดเลย นักเรียนต่างชาติที่ รร นี้ก็ไม่มี แลกเปลี่ยนก็ไม่มี ไม่มีใครเข้าใจความรู้สึกเลย แถมเรายังม่แฝดสาวอีกคนนึงด้วย เขาพูดก็ไม่ค่อยได้ แถมไม่ยอมเข้าหาคนอีก ติดอยู่กับเราตลอด ภาพลักษณ์ก็ยิ่งดูแย่ เราน่ะภาษาพอได้สำหรับเขานะ พูดคุยได้แต่บางทีก็ติดชะงัก แต่ไม่ไม่ได้ตั้งตัวก่อน
มีใครมีปัญหาแบบนี้บ้าง หรือเขาไม่อยากเป็นเพื่อนกับเราเพราะเราคนเอเชีย ยังไง???