ผมเหนื่อย และท้อมาก ผมรู้สึกแย่อย่างนี้มาหลายปีตั้งแต่ผมจำความได้ แต่มาหนักๆช่วง 5-6 ปีหลัง แม่ผมเป็นคนปากร้ายมาก แกหงุดหงิดอะไรนิดหน่อย ด่าเช้ายันเย็น ด้วยถ้อยคำหยาบคาย คvv เbbb แถวนั้นครั้งไม่ถ้วน คนที่รับกรรมคือพ่อผม ซึ่งไม่รู้อะไรด้วยเลย พ่อผมเป็นอดีตราชการ เป็นคนที่เก็บเงินเก็บทอง ตรงข้ามกับแม่ที่ใช้แต่เงิน ก่อหนี้สิน ผมก็ตามไปใช้ให้
แต่หลังๆผมทนไม่ไหวจริงๆ ผมไม่เคยโต้ตอบท่าน อยากพูด อยากทำอะไร เชิญ (พูดไปก็ไม่ทำให้อะไรดีขึ้น) เลยบอกท่านให้เบาๆ ข้างบ้านเป็นเนอเซอรี่ แกก็ด่าเสียงดัง ประชดประชันให้เขาได้ยิน พ่อผมเลยหนีกลับบ้านนอกไปวันออกพรรษา (ไปธรรมบุญกับญาติ) ก่อนวันไปเมื่อวาน แกด่าเช้ายันเย็น หยาบๆคายๆ จนถึงตอนนี้
ผมคิดว่าการไม่โต้ตอบเป็นสิ่งที่ดี เท่าที่ผมทำได้ ผมสวดมนต์ แผ่เมตตา (ก็ทำมาหลายปี) มันก็มีความสุขใจ รู้ว่าคงเป็นกรรม ที่ทำร่วมกัน แต่มันก็อดน้ำตาไหลไม่ได้ ผมเจ็บ ทุกคนในบ้านเจ็บ
ผมแค่อยากเล่า ขอบคุณที่รับฟัง
ขอบคุณครับ
จะทำอย่างไรดี จะทำอย่างไรดี? (ปัญหาชีวิต)
แต่หลังๆผมทนไม่ไหวจริงๆ ผมไม่เคยโต้ตอบท่าน อยากพูด อยากทำอะไร เชิญ (พูดไปก็ไม่ทำให้อะไรดีขึ้น) เลยบอกท่านให้เบาๆ ข้างบ้านเป็นเนอเซอรี่ แกก็ด่าเสียงดัง ประชดประชันให้เขาได้ยิน พ่อผมเลยหนีกลับบ้านนอกไปวันออกพรรษา (ไปธรรมบุญกับญาติ) ก่อนวันไปเมื่อวาน แกด่าเช้ายันเย็น หยาบๆคายๆ จนถึงตอนนี้
ผมคิดว่าการไม่โต้ตอบเป็นสิ่งที่ดี เท่าที่ผมทำได้ ผมสวดมนต์ แผ่เมตตา (ก็ทำมาหลายปี) มันก็มีความสุขใจ รู้ว่าคงเป็นกรรม ที่ทำร่วมกัน แต่มันก็อดน้ำตาไหลไม่ได้ ผมเจ็บ ทุกคนในบ้านเจ็บ
ผมแค่อยากเล่า ขอบคุณที่รับฟัง
ขอบคุณครับ