อยากกลับไปเรียนต่อ อายุจะเป็นอุปสรรคในการเรียนหรือเปล่าครับ?

อดีตตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม-จบปริญญาตรีนั้น ผมเกเรมาก เรียกว่าไม่เอาอะไรในชีวิตเลย เที่ยวอย่างเดียว มากลับเนื้อกลับตัวเอาตอนช่วงเบญจเพส และก็จบปริญญาตรีมาได้ตอนอายุ 26  ปัจจุบันอายุ 28 กว่าๆ ผมมีความสนใจในสาขาวิชานึงมาก (ภาษาอังกฤษและวรรณคดี) มากจนมีความคิดอยากจะเรียนต่อสาขาวิชานี้ในระดับที่สูงขึ้นไป เรียนเพราะใจรัก และแน่ใจแล้วว่าอยากจะเรียนจริงๆ ลองปรึกษาครอบครัว ที่บ้านก็สนับสนุน แต่เป็นตัวผมเองที่อยากจะขอไตร่ตรองให้แน่ใจก่อน

  ปัจจุบันทำงานกับที่บ้าน เรียกว่าตั้งแต่จบมาไม่ได้ทำงานประจำที่ไหนเลย ที่คิดไว้คร่าวๆ คืออยากสมัครเรียนต่อปริญญาโทก่อน แล้วถ้ามีโอกาสก็อยากจะเรียนต่อไปในระดับที่สูงขึ้นอาจจะเป็นที่ต่างประเทศ ตอนนี้ก็กำลังหาข้อมูลอยู่ตลอด

   คือตั้งใจไว้ว่าถ้าเรียนจบก็อยากที่จะทำงานในสายที่เรียนมา (ภาษาอังกฤษ หรือ งานทางด้านวรรณกรรม) บวกกับช่วยงานที้บ้านไปด้วย
อีกความหวังเล็กๆความหวังนึงคืออยากเป็นอาจารย์มหาวิทยาัลัย ไม่รู้จะสายเกินไปหรือเปล่า แหะๆ

  ที่นี้ถ้าจะกลับเข้าไปเรียนในสายวิชาการ คือว่าโปรไฟล์ผมมันค่อนข้างแย่ จบมัธยมมาเกรดห่วยมาก (ติด มส 3 ตัวเกือบไม่จบ) ตอนเรียนปริญญาตรีที่ราม ใช้เวลาเรียนเกือบ 7 ปีถึงจะจบ (สาขาสื่อสารมวลชน) เกรดออกมา 2.6 กว่าๆ แถมหลังเรียนจบไม่มีประสบการณ์การทำงานเลยแม้แต่น้อย

เพิ่งมาคิดอยากเรียนจริงจังแบบนี้ ไม่รู้จะสายไปหรือเปล่า แต่ก่อนตอนอายุน้อยกว่านี้ ผมไม่เคยมีความคิดแบบนี้อยู่ในหัวเลย จำได้ว่าเคยพูดกับที่บ้านว่า " ชีวิตนี้ไม่คิดอยากทำอะไร อยากใช้ชีวิตไปวันๆจนกว่าจะตาย"  แต่ตอนนี้รู้สึกตรงกันข้ามกันเลย แต่ถึงอย่างไรก็ไม่เสียดายช่วงเวลาเหล่านั้น เพราะถึงอย่างไรก็ย้อนกลับไปไม่ได้ และถ้าย้อนกลับไปได้จริง ด้วยวัยตอนนั้นมันไม่ไ่ด้มีความคิดอะไรแบบนี้เลย เหมือนเป็นคนล่ะคน

  อยากรู้ว่าอายุที่มากขึ้นมันจะมีอุปสรรคอะไรในการเรียนหรือเปล่าครับ? และโปรไฟล์ห่วยๆของผมมันพอจะก้าวไปได้หรือเปล่ากับเส้นทางข้างหน้า ?

   เขียนยาวไปหน่อย อาจจะเป็นการรบกวนเวลาของหลายท่าน ขออภัย ณ ที่นี้ด้วยนะครับ และขอขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกๆความคิดเห็นด้วยครับ