เมื่อวานเลิกงานปุ๊บรีบไปงานหนังสือปั๊บเพื่อ
"ตำนานรักเหนือภพ" ที่รอคอย
ดิ่งเข้าไปถามหาเรื่องนี้น้องประจำบูทบอกพี่โชคดีมากเลยนะคะที่มาช่วงนี้ (ตอนนั้นเกือบสองทุ่มแล้วค่ะ) เพราะหนังสือเพิ่งมาถึงตอนบ่ายสามโมงเองมีลูกค้าบางคนมารอตั้งแต่ 9 โมงเช้า (โอ้วแม่จ้าวววว... คนบ้าเหมือนเราก็มีมากอยู่) หยิบหนังสือมาดูหน้าปกสวยงามชอบมากค่ะประทับใจฝุด ๆ แม้จะค่อนข้างหนาแต่ก็ดีใจที่ได้อ่านเล่มจบซะทีลุ้นกับความรักของซือฟุกับเซียนกู่ใจแทบขาดแล้ว
หยิบหนังสือมาเมาท์มอยกับสาวน้อยข้าง ๆ เล็กน้อยเพราะน้องยังไม่ได้อ่านเรื่องนี้ เราก็อวยซะเลิศเลอเลยค่ะ สนุกมว๊ากค่ะน้อง บลา บลา บลาน้องต้องอ่านนะคะ a must ค่ะ a must นู่นนี่นั่น ฯลฯ มาเริ่มตะหงิด ๆ ตอนที่น้องประจำบูทบอกว่าลูกค้าบ่นนะคะคุณพี่ว่าไม่ประทับใจเลย จบเหมือนไม่จบ ค้างและไม่ฟิน (อิฉันเริ่มอึ้งและดึงสติกลับมาทบทวนประโยคที่ได้ยินอีกครั้งหนึ่ง) เอ่อ.. ม่ายยยยยย... ไม่นะ ไหนแจ่มใสบอกงัยว่าแปลครบจบแฮปปี้แน่น๊อนนนน (เสียงสูงปรี๊ซซซ อันนี้เราโอเวอร์แอคไปเอง)
กลับบ้านตั้งหน้าตั้งตาอ่าน แล้วก็ค่อย ๆ หงอย ๆ ๆ ค่อย ๆ เฉาค่ะ ไหน ๆ ๆ ไหนคะตอนพิเศษที่มีแต่คนบอกว่าฟินสุด ๆ ไหนล่ะฉากน่ารักกุ๊กกิ๊กเซอร์วิสแฟน ๆ ไม่เห็นมีเลย T^T
สุดท้ายมาอ่านเจอในเพจเฟซบุคว่าแจ่มใสตัดตอน ฉับ ๆ ๆ ตอนฟิน ๆ หายเมิ๊ด... ไม่เพียงพอตอนพิเศษที่กลับมารักกันก็ไม่มี๊....
ผิดหวัง เสียใจ ซึมเศร้าและเซ็งสุด ๆ เริ่มคิดว่าควรเจ็บและจำได้แล้วว่าไม่ควรซื้อหนังสือที่ยังไม่จบ ควรรอให้ออกให้ครบและจบได้ดั่งใจแล้วค่อยซื้อ (แบบว่าจขกท.โดนมาหลายดอกแล้วค่ะ ตั้งแต่ฝันคืนสู่ต้าชิงที่จบได้มึนมาก ๆ)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้นางเอกหลับฝันไปซะงั้น
เสียดายที่อุตส่าห์ชื่นชมสำนักพิมพ์แจ่มใสมาโดยตลอด แถมเป็นแฟนเหนียวแน่นของนิยายมากกว่ารัก
ทำไมแจ่มใสทำกับเราอย่างนี้....ได้แต่ร้องไห้กระซิก ๆ T^T
แจ่มใสหลอกกันได้ตำนานรักเหนือภพทำไมจบแบบนี้!!!
เมื่อวานเลิกงานปุ๊บรีบไปงานหนังสือปั๊บเพื่อ "ตำนานรักเหนือภพ" ที่รอคอย
ดิ่งเข้าไปถามหาเรื่องนี้น้องประจำบูทบอกพี่โชคดีมากเลยนะคะที่มาช่วงนี้ (ตอนนั้นเกือบสองทุ่มแล้วค่ะ) เพราะหนังสือเพิ่งมาถึงตอนบ่ายสามโมงเองมีลูกค้าบางคนมารอตั้งแต่ 9 โมงเช้า (โอ้วแม่จ้าวววว... คนบ้าเหมือนเราก็มีมากอยู่) หยิบหนังสือมาดูหน้าปกสวยงามชอบมากค่ะประทับใจฝุด ๆ แม้จะค่อนข้างหนาแต่ก็ดีใจที่ได้อ่านเล่มจบซะทีลุ้นกับความรักของซือฟุกับเซียนกู่ใจแทบขาดแล้ว
หยิบหนังสือมาเมาท์มอยกับสาวน้อยข้าง ๆ เล็กน้อยเพราะน้องยังไม่ได้อ่านเรื่องนี้ เราก็อวยซะเลิศเลอเลยค่ะ สนุกมว๊ากค่ะน้อง บลา บลา บลาน้องต้องอ่านนะคะ a must ค่ะ a must นู่นนี่นั่น ฯลฯ มาเริ่มตะหงิด ๆ ตอนที่น้องประจำบูทบอกว่าลูกค้าบ่นนะคะคุณพี่ว่าไม่ประทับใจเลย จบเหมือนไม่จบ ค้างและไม่ฟิน (อิฉันเริ่มอึ้งและดึงสติกลับมาทบทวนประโยคที่ได้ยินอีกครั้งหนึ่ง) เอ่อ.. ม่ายยยยยย... ไม่นะ ไหนแจ่มใสบอกงัยว่าแปลครบจบแฮปปี้แน่น๊อนนนน (เสียงสูงปรี๊ซซซ อันนี้เราโอเวอร์แอคไปเอง)
กลับบ้านตั้งหน้าตั้งตาอ่าน แล้วก็ค่อย ๆ หงอย ๆ ๆ ค่อย ๆ เฉาค่ะ ไหน ๆ ๆ ไหนคะตอนพิเศษที่มีแต่คนบอกว่าฟินสุด ๆ ไหนล่ะฉากน่ารักกุ๊กกิ๊กเซอร์วิสแฟน ๆ ไม่เห็นมีเลย T^T
สุดท้ายมาอ่านเจอในเพจเฟซบุคว่าแจ่มใสตัดตอน ฉับ ๆ ๆ ตอนฟิน ๆ หายเมิ๊ด... ไม่เพียงพอตอนพิเศษที่กลับมารักกันก็ไม่มี๊....
ผิดหวัง เสียใจ ซึมเศร้าและเซ็งสุด ๆ เริ่มคิดว่าควรเจ็บและจำได้แล้วว่าไม่ควรซื้อหนังสือที่ยังไม่จบ ควรรอให้ออกให้ครบและจบได้ดั่งใจแล้วค่อยซื้อ (แบบว่าจขกท.โดนมาหลายดอกแล้วค่ะ ตั้งแต่ฝันคืนสู่ต้าชิงที่จบได้มึนมาก ๆ) [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เสียดายที่อุตส่าห์ชื่นชมสำนักพิมพ์แจ่มใสมาโดยตลอด แถมเป็นแฟนเหนียวแน่นของนิยายมากกว่ารัก
ทำไมแจ่มใสทำกับเราอย่างนี้....ได้แต่ร้องไห้กระซิก ๆ T^T