เราไม่มี acc sbn ค่ะ ถ้าใครมีฝากแปะ

พิกัด : ตลาดนัดสัมมากร ซ.รามคำแหง110 โซนด้านหลังกลางๆ อยู่ใกล้ๆ กับโซนอาหารแต่ไม่ใช่ร้านหัวมุม

เรื่องมีอยู่ว่าเราเป็นคนที่ชอบซื้อกระเป๋าแบรนด์เนมค่ะ
แต่ถามว่าเป็นกูรูมั้ยคือไม่หรอก
อาศัยซื้อในช็อปและกับคนที่เชื่อใจมากกว่า

ปรากฎว่าเราไปเดินเล่นตลาดนั้นค่ะ นานๆ ไปที
เดินผ่านร้านนั้นแหละ เห็นกระเป๋าหน้าคุ้นๆ
แขวนบนผนังอย่างไม่เป็นระเบียบ
แล้วก็ถุงกระเป๋าแบรนด์เนมวางอยู่บนชั้นไม้ธรรมดาๆ ข้างๆ

ที่งงคือ ทำไมคนเยอะจังฟร่ะ(?)
แล้วแต่ละคนคือแต่งตัวดีมาก ผิวพรรณดี
ใส่เพชรสวย ถือกระเป๋าแบรนด์เนม
ตามแบบคนหมู่บ้านนั้นแหละ

ก็เลยลองเข้าไปดูบ้าง

เจ้าของร้านแทนตัวเองว่า น้าXXXX (เซนเซอร์4ตัวนะคะ)
เป็นคนที่หน้ายิ้มแย้ม พูดจาดีมากๆ ค่ะ
เขาก็แนะนำว่าเขาขายกระเป๋าแบรนด์เนมมือสอง
นำเข้ามาจากญี่ปุ่น
แล้วก็รับฝากขายแบรนด์เนมของลูกค้าราคาไม่แพง
แต่ส่วนมากจะไม่มีดัชแบค ไม่มีถุงหรืออะไรให้
ยกเว้นพวกของฝากขายที่จะมีครบ

บอกตามตรงว่าตอนแรกเราไม่เคยสนใจแบรนด์เนมจากญี่ปุ่นเลย
เพราะเคยไปแล้วราคามันก็เท่าๆ กับไทย
แต่ราคาที่น้าXXXX ให้เนี่ย
มันล่อใจมากๆๆๆ เลยค่ะ
จนเราสนใจ อยากได้ และลองคุยดู

Gucci ที่ทรงคล้ายๆ LV Sac Plat สภาพอย่างดีซักแล้ว 5,000 บาท
Gucci Massenger - 3,500 บาท
Gucci หนังพิมพ์ลายจำชื่อรุ่นไม่ได้ สีขาวหนังแท้ 5,000 บาท ทรงคล้ายๆ Massenger
วิเวียน เวสวูท 3,000 บาท
LV หนมจีบเก่าหน่อย 5,500 บาท(แต่เราว่าแท้นะคะใบนี้)
บาลองเซียก้า 7,000 บาท
และอื่นๆ อีกมากมาย

เค้าบอกว่าต้องรู้แหล่งที่ญี่ปุ่นถึงจะซื้อได้ถูก
เป็นคนที่มีมนุษยสัมพันธ์และคุยดีมากๆ เลยค่ะ
ยิ่งเห็นของที่ฝากขายในร้านอย่างชาแนล แอเมส
หลุยส์รุ่นบิ๊กๆ ดิออร์ เราก็ยิ่งเชื่อน้าXXXXสนิทใจ
เหมือนกับลูกค้าคนอื่นๆ ที่มาในร้านนี่แหละ

สุดท้ายเราก็ได้กระเป๋ากลับไป 2 ใบ...
(ในนี้ขอเล่าใบที่มีปัญหานะคะ คือปลอมทั้ง 2 ใบแหละ
แต่ที่จับได้คาหนังคาเขาคือใบที่กำลังจะเล่า)

ที่นี่เรามาเล่นเฟส
มีคนโพสหาอยากได้กระเป๋ารุ่นที่เราซื้อมา
เราเลยลองขายไป 5,500 (เราซื้อมา 3,000)
ปรากฎว่าเค้ารับทันที

เราก็ขายไปแบบสบายใจเลยค่ะ
มีการโทรไปบอกน้าXXXX ด้วยนะ
ว่ามีคนซื้อกระเป๋าต่อด้วยแหละ เดี๋ยวไปดูใบใหม่
มีการวางแผนว่าอยากจะลองรับกระเป๋ามาขายด้วย
(คิดไปโน่น)

ที่นี่มันเกิดเรื่องขึ้นเมื่อลูกค้าที่ซื้อไปโทรกลับมาค่ะ
เค้าบอกว่าเค้าเอาไปให้เพื่อนดูแล้ว
และถามเพื่อนที่เป็นพนักงานกุชชี่
และคนที่มีกระเป๋าแบบเดียวกัน

มันคือของ "ปลอม" ค่ะ

ดูเผินๆ ทำเนียนมากๆ น่าจะเป็นงานปลอมฝีมือญี่ปุ่น
ซึ่งถ้าไม่ใช่เซียนกุชชี่อาจจะดูไม่ออก
เพราะเราใช้กุชชี่มาเยอะมากๆ ยังไม่สังเกต
ส่วนหนึ่งเป็นเพราะว่าเชื่อใจแม่ค้าที่มีลูกค้าการันตีเยอะด้วยแหละ

เค้ายืนยันความปลอมอีกครั้งด้วยการให้เพื่อนโพสลง sbn
และมันก็ปลอมจริงๆ ซึ่งเราเคว้งมาก หน้าชาเลยค่ะ

(ลิ้ง sbn ขออนุญาตหลังไมค์นะคะ ใครได้รับลิ้งแล้วอย่าโพสหน้าเว็บนะคะ
เพราะคนที่ตั้งกระทู้เค้าคือคนที่รับกระเป๋าไป และเขาก็ขายกระเป๋าเหมือนกัน
เดี๋ยวเขาจะเสียชื่อ แค่นี้เราก็รู้สึกผิดกับเค้ามากๆ แล้ว)

ณ จุดๆ นั้นเราเคว้งเลยค่ะ
เฮ้ย ปลอมหรอวะ ปลอมได้ไง
ก็ร้านนั้นคนซื้อออกเยอะแยะ
น้าXXXX ก็ยืนยันเองว่าของแท้รับมาจากญี่ปุ่น
เพราะเขาให้เราถ่ายรูปกระเป๋าที่ร้านเค้าเลยนะ
ถ่ายบนเก้าอี้ในร้านเค้าเลยค่ะ
(โชคดีเป็นหลักฐานยืนยันว่าเราซื้อจากเขาจริงๆ)


หลังจากตั้งสติกับตัวเอง
เราเลยลองกลับไปที่ร้านอีกอาทิตย์ต่อมา  
เอากระเป๋าไปกะไปคืนแหละ

คนในร้านเยอะมากๆ ค่ะ
เรายืนเอ๋ออยู่หน้าร้านและเริ่มมองกระเป๋าในร้านแบบไม่มีความลำเอียง 555+

แล้วเราก็เริ่มสังเกตว่า... เฮ้ย เกือบทุกใบที่น้าXXXX บอก
ว่านำเข้ามาเป็นมือสองจากญี่ปุ่นมันน่าสงสัยหมดเลยหว่ะ
กุชชี่ต่อลายไม่ตรง หนังแปลกๆ บาลองเซียก้าหมุดแปลกๆ และอื่นๆ สารพัด

ส่วนที่เหลือนั่นเราก็ไม่รู้ว่าของแท้หรือเปล่า ไม่มั่นใจไม่กล้าฟันธง

ของแท้ในร้านที่เรามั่นใจมีแค่ของที่เป็นลูกค้าฝากขายเท่านั้นค่ะ
แน่นอนว่าลูกค้าแกเต็มร้านเหมือนเดิม บางคนช็อปไปเป็นหมื่น กระเป๋าสามสี่ใบ

และที่น่าเจ็บใจที่สุดคือ เราเห็นแกเอากระเป๋าหนังจระเจ้มาวางขาย
บอกเป็นหนังจระเข้แท้ งานคนไทย ปกติขายห้าง 80,000 บาท
แต่เจ้าของใช้ไปครั้งเดียวไม่ชอบสี ฟอกสีน้ำเงินเมทัลลิคอ่ะค่ะ
เลยมาฝากแกขาย 15,000 บาท

ลูกค้าคนนึงถือแล้วบอก ทำไมเบาจัง...
(ตอนนั้นเราเห็นแค่ลายหนังก็แทบล้มล่ะ
นี่มัน pvc ชัดๆ แถมลายเท่ากันเป๊ะ
พับครึ่งทับรอยอีกฝั่งเลย นูนอะไรเป๊ะหมด
ซึ่งเบาอ่ะถูกแล้ว)

น้าXXXX แกตอบว่า อ๋อ เค้าฟอกหนังมาอย่างดีค่ะ ฟอกดีมากเลยเบา...

เราก็คิดนะ คือเกิดมาเพิ่งเคยได้ยินค่ะ
กระเป๋าแอเมสจระเข้นี่โคตรหนักเลยนะคะ
มั่นใจว่าไม่ได้ฟอกดีไปกว่าคุณแน่นอน
แถมใบเล็กกว่าด้วย

หืม... ณ จุดๆ นั้นเรายืนโง่อยู่หน้าร้าน
ซึ่งแกไม่ทักทาย ทำเป็นไม่เห็น
หรือไม่ก็อาจจะจำเราไม่ได้
และไม่สนใจคงเพราะน่าจะรู้แหละว่าเรารู้...

ซึ่งเราโกรธมาก โกรธมากๆ

มีโมเม้นนึงเหมือนแกระลึกได้ว่าเรายืนอยู่
หันมาอ้าปากจะคุยกับเรา อยู่ดีๆ ก็เบี่ยงตัวผลักเราหนี
แล้วหันไปกอดทักทายลูกค้าที่เดินมาด้านหลัง!

อ่านไม่ผิดค่ะ ทำอย่างนั้นจริงๆ และเพราะแกทำแบบนี้กับเราแหละ
เราเลยตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา คือขายของปลอม โอเคอาจจะพลาดกันได้
แต่ไม่ให้เกียรติกันขนาดนี้คือเราก็ไม่ยอมอ่ะ ขอเรากลับไปแฉแล้วกัน
เพราะเราไม่กล้าโวยวายกลางตลาดหรอกค่ะ
ต่อให้เราเป็นฝ่ายถูกแล้วเค้าผิด เราจะกล้าโวยวายหรอคะ?
ตรงนั้นมีลูกค้าที่ซื้อเค้ามาเป็นปีๆ กับเราที่เป็นคนแปลกหน้า
ถามหน่อย ใครจะเชื่อเรา

ที่โมโหต่อมาคือคนอะไรหลอกคนอื่นหน้าด้านๆ
โดยอาศัยความเชื่อใจที่เค้าให้ตัวเองมาเป็นเครื่องมือ

ลูกค้าหลายรายคือนับแกเป็นเพื่อนสนิทไปแล้วค่ะ
เขาเล่าให้ฟังว่าไปเที่ยวต่างจังหวัดเดียวกัน นัดกินข้าว
หลังไมค์เมื่อกี้ก็มีมาเล่าให้ฟังค่ะว่ามีนัดกินข้าว มิตติ้ง ตีซี้เก่ง

และน้าXXXX แกเป็นคนมีการศึกษา
พูดภาษาอังกฤษเพราะ น่าจะเคยอยู่ต่างประเทศ
แกได้รับความไว้วางใจจากลูกค้ามากๆ ค่ะ

.... นั่นแหละ
ทำให้เราอยากตั้งกระทู้นี้ เพราะในเวลานั้นเราอยากบอกมากๆ
ว่ากระเป๋าที่เขากำลังจะซื้อมันเป็นของปลอมนะ
กระเป๋าที่เขาตัดสินใจซื้อแล้วก็ใช่ แต่เราบอกไม่ได้
(เหตุผลอยู่ข้างบน ใครจะเชื่อ และเราไม่กล้าโวยกลางตลาดหรอกค่ะ)

สุดท้ายเราก็ไม่ได้คืนกระเป๋าค่ะ ไม่ได้คุยกับแม่ค้าจริงจังอะไรด้วย
ได้สวัสดีมากับสวัสดีลา คือเดินออกมาแบบเซ็งๆ

คือร้านนั้นไม่ใช่ว่าซื้อไม่ได้นะคะ ของแท้ก็มีค่ะ
ถ้าเป็นงานลูกค้าฝากขายซื้อได้ค่ะ ของแท้แน่นอนเราไปดูเองกับตาแล้ว

และคนอื่นๆ ที่อยู่แถวนี้อย่าเชื่อเราอย่างเดียวนะคะ
ลองไปดูให้เห็นจะรู้ว่ามันจริงอย่างที่เราบอกไหม

(ในใจลึกๆ เราก็หวังว่าอาจจะเป็นเพราะเขาโดนหลอก
ไม่รู้เหมือนกัน แต่มันคงเป็นไปไม่ได้เพราะเขาขายมาหลายปีแล้ว)

*** รบกวนหลังอ่านกระทู้นี้ทุกคนช่วยโหวต แชร์
และส่งต่อให้กลุ่มเพื่อนๆ ด้วยนะคะ จะได้ระวังกันไว้
ไม่ตกเป็นเหยื่อแม่ค้าปากหวานหน้าใจดีอีก ***



แชร์ส่งต่อกันนะคะ
อย่างน้อยเราก็อยากให้ถึงคนที่ตัดสินใจซื้อกระเป๋าหนังจระเข้เก๊ใบนั้น
และกระเป๋าใบๆ อื่นๆ ก่อนหน้า
คิดซะว่าช่วยกันทำบุญให้คนตาสว่าง
อย่าได้ถูกแม่ค้าปากหวานคนนี้หลอกอีกต่อไปเลย

สอบถามเพิ่มเติม รูป และอื่นๆ หลังไมค์ได้เลยค่ะ
ช่วยๆ กันนะคะ

ขอบคุณมากๆ ค่ะ


**พิกัด : ตลาดนัดสัมมากร ซ.รามคำแหง110 โซนด้านหลังกลางๆ อยู่ใกล้ๆ กับโซนอาหารแต่ไม่ใช่ร้านหัวมุม

ปล. เหตุการณ์ทุกอย่างไม่เป๊ะอย่างที่เล่าทั้งหมดนะคะ
เราปรับเปลี่ยนบางอย่างเล็กน้อย
เพื่อกันตัวเองนิดหน่อย

คือเราไม่พูดถึงกระเป๋าอีกใบที่เราเอามาพร้อมกัน
เราคืนเขาไปแล้วค่ะ ก่อนหน้าที่จะโดนตีกลับกุชี่ที่ขายไป
เรารู้ว่าเป็นของปลอม แต่เราคืนเขาไปด้วยเหตุผลที่ว่าแม่เราไม่ชอบค่ะ
(ทำไมเราเป็นคนดีแบบนี้(ประชด) ตอนนั้นเราคิดว่าเขาคงไม่รู้ว่าเป็นของปลอม
ไปเข้าข้างเขาอีกว่าคนที่หิ้วกระเป๋ามาให้อาจจะเลือกมาผิด)

แต่ความจริงที่เขาขายของปลอมให้เราโดยหลอกว่าเป็นของจริงก็ยังเป็นข้อเท็จจริงอยู่ดี