เอามาฝากจากเฟสบุ๊คครับ...
เห็นข่าวที่ผู้ใหญ่ไทยปฏิบัติกับเกมราวกับยาเสพติดแล้วก็หดหู่ใจ เอาเป็นว่าไปอ่านข่าวเล็กๆ อันนึงจากประเทศญี่ปุ่นที่ซึ่งเต็มไปด้วยเกมการ์ตูนกว่าไทยมหาศาล แต่คุณภาพเด็กก็ดีกว่าไทยอย่างมหัศจรรย์กันเหอะ
บริษัทประกันไดอิจิได้ทำการวิจัยสำรวจประจำปีเกี่ยวกับ "อาชีพในฝัน" ของเด็กประถมญี่ปุ่น และปีล่าสุดผลปรากฎว่า
อันดับหนึ่ง: นักฟุตบอล
อันดับสองร่วม: นักวิทยาศาสตร์ และตำรวจ
อันดับสี่: นักเบสบอล
และอันดับห้า: ตัวละครในอนิเมะ
เมื่อถามถึงรายละเอียดของตัวละครที่เด็กๆ อยากจะเป็น เด็กป.4คนหนึ่งตอบว่า เขาอยากเป็น "โคนัน" เพราะว่าอยากเป็นอัจฉริยะด้านการไขคดี
และสำหรับบางคน ตัวละครที่อยากเป็นการดูห่างไกลจากโลกความเป็นจริงกว่าคนอื่น "ผมอยากเป็นโปเกมอนมาสเตอร์ครับ" เด็กคนหนึ่งตอบ
"ผมเล่นเกมโปเกมอนทุกภาคทุกเกมเลย สนุกมากๆ ผมอยากจะมีปิกาจูตัวจริงเลี้ยงไว้ซักตัวจัง" เด็กคนนั้นพูดต่อ
มีการพูดคุยต่อมาและพบว่า เด็กคนนั้นได้ดูภาพยนตร์โปเกมอนตอนล่าสุดในช่วงวันหยุดฤดูร้อน และอ่านหนังสือที่เกี่ยวกับโปเกมอนทั้งหมดจนเขาสามารถจำโปเกมอนทุกตัวกว่า 700 ตัวได้ เพื่อเขาจะได้ได้เปรียบเมื่อเล่นเกม
เรื่องนี้ไปถึงครูสอนพิเศษของเขา (แน่นอนว่ากระทรวงศึกษาไทยก็ตั้งแง่กับครูสอนพิเศษเช่นกัน-ผู้แปล) แทนที่ครูจะบอกว่ามันไร้สาระ ครูของเขาได้ใช้จิตวิทยาการศึกษาในการเปลี่ยนความสนใจของเด็กนี้ให้เป็นเรื่องเป็นราว
"ครูของผมบอกว่า ถ้าอยากมีโปเกมอนตัวเป็นๆ เลี้ยงแล้วล่ะก็ ผมจะต้องเรียนวิทยาศาสตร์" เด็กคนนั้นบอกกับนักวิจัย
"ตอนนี้ผมรักวิชานี้มาก พอผมโตขึ้นผมจะใช้ความรู้ด้าน DNA หรืออะไรซักอย่างเนี่ยแหละ สร้างโปเกมอนของผมขึ้นมา"
และเพียงแค่นั้น เด็กคนหนึ่งก็เปลี่ยนจากผู้ที่สนใจเกมอย่างเดียว ไปเป็นผู้ที่สนใจในเกมและเทคโนโลยีชีวภาพ
___________________
อ้างอิง:
ข่าวไทยที่ว่าติดเกมนี่ต้องบำบัดเหมือนติดยาเสพติด:
http://goo.gl/ovRcAx
ข่าวญี่ปุ่นที่ว่าเปลี่ยนความสนใจเกมให้เป็นความสนใจวิทยาศาสตร์:
http://goo.gl/E203cC
ที่มาครับ:
เพจ Think About It
ขออนุญาติแท็ก เกม การสอนลูก การเรียน สามอันนี้นะครับ ดูจะตรงสุด ไม่ค่อยถนัดใช้แท็กเท่าไหร่
ทัศนคติต่อการเล่นเกมระหว่างไทยกับญี่ปุ่น
เห็นข่าวที่ผู้ใหญ่ไทยปฏิบัติกับเกมราวกับยาเสพติดแล้วก็หดหู่ใจ เอาเป็นว่าไปอ่านข่าวเล็กๆ อันนึงจากประเทศญี่ปุ่นที่ซึ่งเต็มไปด้วยเกมการ์ตูนกว่าไทยมหาศาล แต่คุณภาพเด็กก็ดีกว่าไทยอย่างมหัศจรรย์กันเหอะ
บริษัทประกันไดอิจิได้ทำการวิจัยสำรวจประจำปีเกี่ยวกับ "อาชีพในฝัน" ของเด็กประถมญี่ปุ่น และปีล่าสุดผลปรากฎว่า
อันดับหนึ่ง: นักฟุตบอล
อันดับสองร่วม: นักวิทยาศาสตร์ และตำรวจ
อันดับสี่: นักเบสบอล
และอันดับห้า: ตัวละครในอนิเมะ
เมื่อถามถึงรายละเอียดของตัวละครที่เด็กๆ อยากจะเป็น เด็กป.4คนหนึ่งตอบว่า เขาอยากเป็น "โคนัน" เพราะว่าอยากเป็นอัจฉริยะด้านการไขคดี
และสำหรับบางคน ตัวละครที่อยากเป็นการดูห่างไกลจากโลกความเป็นจริงกว่าคนอื่น "ผมอยากเป็นโปเกมอนมาสเตอร์ครับ" เด็กคนหนึ่งตอบ
"ผมเล่นเกมโปเกมอนทุกภาคทุกเกมเลย สนุกมากๆ ผมอยากจะมีปิกาจูตัวจริงเลี้ยงไว้ซักตัวจัง" เด็กคนนั้นพูดต่อ
มีการพูดคุยต่อมาและพบว่า เด็กคนนั้นได้ดูภาพยนตร์โปเกมอนตอนล่าสุดในช่วงวันหยุดฤดูร้อน และอ่านหนังสือที่เกี่ยวกับโปเกมอนทั้งหมดจนเขาสามารถจำโปเกมอนทุกตัวกว่า 700 ตัวได้ เพื่อเขาจะได้ได้เปรียบเมื่อเล่นเกม
เรื่องนี้ไปถึงครูสอนพิเศษของเขา (แน่นอนว่ากระทรวงศึกษาไทยก็ตั้งแง่กับครูสอนพิเศษเช่นกัน-ผู้แปล) แทนที่ครูจะบอกว่ามันไร้สาระ ครูของเขาได้ใช้จิตวิทยาการศึกษาในการเปลี่ยนความสนใจของเด็กนี้ให้เป็นเรื่องเป็นราว
"ครูของผมบอกว่า ถ้าอยากมีโปเกมอนตัวเป็นๆ เลี้ยงแล้วล่ะก็ ผมจะต้องเรียนวิทยาศาสตร์" เด็กคนนั้นบอกกับนักวิจัย
"ตอนนี้ผมรักวิชานี้มาก พอผมโตขึ้นผมจะใช้ความรู้ด้าน DNA หรืออะไรซักอย่างเนี่ยแหละ สร้างโปเกมอนของผมขึ้นมา"
และเพียงแค่นั้น เด็กคนหนึ่งก็เปลี่ยนจากผู้ที่สนใจเกมอย่างเดียว ไปเป็นผู้ที่สนใจในเกมและเทคโนโลยีชีวภาพ
___________________
อ้างอิง:
ข่าวไทยที่ว่าติดเกมนี่ต้องบำบัดเหมือนติดยาเสพติด: http://goo.gl/ovRcAx
ข่าวญี่ปุ่นที่ว่าเปลี่ยนความสนใจเกมให้เป็นความสนใจวิทยาศาสตร์: http://goo.gl/E203cC
ที่มาครับ: เพจ Think About It
ขออนุญาติแท็ก เกม การสอนลูก การเรียน สามอันนี้นะครับ ดูจะตรงสุด ไม่ค่อยถนัดใช้แท็กเท่าไหร่