วันนี้ผมได้มีโอกาสมาตั้งกระทู้เอง และอยากให้เค้าได้เข้ามาอ่าน
ถึงผมจะไม่รู้ว่าเค้าจะเล่นพันทิพรึเปล่านะครับ
เรื่องของเราเกิดขึ้นเมื่อ8ปีก่อน ตอนผมเพิ่งขึ้นม.4 ถ้าจำไม่ผิด
บ้านเรา2คนรู้จักกัน วันนั้นมีpartyที่บ้านผม วันแากที่ผมได้เจอเค้า
พวกเราเด็กกันมาก เค้าอายุน้อยกว่าผม1ปี ดูเด็กจริงๆ
เป็นเวลาที่ได้เจอกันแว๊บเดียวเท่านั้น เค้าก้ขึ้นไปข้างบนกับพี่น้องเค้า
กว่าจะเจออีกทีก็ตอนกินอาหาร แล้วก้ตอนกลับ
พ่อผมที่เป็นเจ้าของงานก้คอยถ่ายภาพ ผมก็คอยแอบไปมองและถามชื่อ
ผมเลยรู้ว่า คนนี้นะชื่อ เอ(นามสมมติ) ก้ไม่ได้สนใจอะไรครับ
2ปีต่อมา.. วันนึงพ่อพาผมกับพี่ไปบ้านของเค้า ด้วยความที่พ่อเรา2คนสนิทกันตั้งแต่วัยเรียน
ผมไม่ได้สนใจ รู้แค่คร่าวๆว่าอ๋ออ คือครอบครัวนี้ที่เราเคยเจอวันนั้นไง
ผมเดินเข้าห้องไป เค้าเขียนหนังสืออยู่
เค้าเงยหน้า ... ความรู้สึกผมมาจากไหนไม่รู้
ความรู้สึกที่ คนนี้แหละ ใช่ คือผมหมายถึง ความรู้สึกไหนมาบอกก็ไม่รู้
หน้าตาก็ไม่ได้สวยขนาดนั้น ไม่ตรงเสปกผม ไม่ ไม่อะไรเลย คือคนธรรมดา
แต่โอเค เราเหมือนเจอ พรหมลิขิตแล้ว
ผมยัง งง เลยว่า เห่ย นี่เราอยู่ม.6เองนะ เร็วไปมั้ย โอเค ผมไม่สนใจ
วันนั้น เราแอดเฟสบุคกัน
คืนนั้นเค้านอนดึกมาก ผมเลยทักไปว่า ยังไม่นอนอีกหรอ นอนดึกจัง
เราคุยกันนิดๆหน่อยๆ แต่ผมก็รู้สึกดีมากๆ
วันต่อมา เราก้คุยกันอีก เค้ามีแฟนอยู่แล้ว แต่เหมือนเค้าจะมีใจให้ผม
ผมเลยคุยไปเรื่อยๆ คุยกันดึกๆดื่นๆ ตี3ตี4เกือบตลอด
จนพ่อเรากับแม่เค้าก็โทรคุยหากัน ว่าคุยกันดึกไปนะ
หลังจากนั้นผมกับเค้าก็ส่งแผ่นเกมส์wiiแบ่งกันเล่น ตามประสาเด็กๆครับ
จนสนิทสักพัก ก้เริ่มมีเรื่องขึ้น
ผมเป็นตัวที่ทำให้เค้าต้องเลิกกับแฟน แล้วเค้าก้มาหาผม
ตลอดเวลาผมดูแลเค้าดีมาก เค้านิสัยเด็กมาก บางทีก็ฟังไม่รุ้เร่ีอง
แต่ความสัมพันธ์เรามีอะไรลึกซึ้งกว่านั้น
เค้าเป็นคนแรกของผม แต่ผมอาจจะเป็นคนที่2ของเค้า
นั่นก้เป็นอีกอย่างที่ทำให้ผมรู้สึกผุกพันกับเค้ามากๆ
ผมไปหาเค้า และเค้าก้คอยมาหาผม
ตอนดึกๆเราก้แอบเจอกัน ผมอยุ่บ้านคนเดียว
บ้านเค้ากับผมก้ไกลมาก แต่สุดท้ายก้มาหากันชั่วโมง สองชั่วโมง
ผมเลิกเรียนเสร็จ ผมก้ส่งเค้าที่บ้านทุกวัน
ผูกพันมากครับ.. รักมาก..
จนมาถึงวันนึง ที่เค้าคุยกับคนใหม่คนนึง
เธอบอกว่าเค้าหน้าตาดี แต่ก็ไม่ได้ถุกใจมากมาย
หลังๆเราเริ่มทะเลาะกันเรื่องไร้สาระ
เรื่องการเมืองบ้าง เรื่องนิสัยบ้าง
จนผมมาเห็นเค้าคุยกับคนใหม่จริงๆ รอบที่2 เพราะรอบแรกผมให้โอกาสแล้ว
ผมเลยเลิก
จบไม่ดีกับเค้าเลยครับ
ผมมีแฟน ความสัมพันธ์ผิวเผินทุกคน จบไม่ดีแบบมองหน้าไม่ติดทุกคน
แต่คนนี้..
จนถึงปัจจุบันนี้ ยังคุยกันได้ ยังรู้สึกเหมือนเดิม
ด้านบนคือแต่เกริ่นนะครับ ของจริงจะอยู่ด้านล่างนี้แหละ
เชื่อในพรหมลิขิตมั้ยครับ ว่ายังไงคนที่ใช่ ก็ย่อมใช่ แม้จะเลิกกันไปแล้ว
ถึงผมจะไม่รู้ว่าเค้าจะเล่นพันทิพรึเปล่านะครับ
เรื่องของเราเกิดขึ้นเมื่อ8ปีก่อน ตอนผมเพิ่งขึ้นม.4 ถ้าจำไม่ผิด
บ้านเรา2คนรู้จักกัน วันนั้นมีpartyที่บ้านผม วันแากที่ผมได้เจอเค้า
พวกเราเด็กกันมาก เค้าอายุน้อยกว่าผม1ปี ดูเด็กจริงๆ
เป็นเวลาที่ได้เจอกันแว๊บเดียวเท่านั้น เค้าก้ขึ้นไปข้างบนกับพี่น้องเค้า
กว่าจะเจออีกทีก็ตอนกินอาหาร แล้วก้ตอนกลับ
พ่อผมที่เป็นเจ้าของงานก้คอยถ่ายภาพ ผมก็คอยแอบไปมองและถามชื่อ
ผมเลยรู้ว่า คนนี้นะชื่อ เอ(นามสมมติ) ก้ไม่ได้สนใจอะไรครับ
2ปีต่อมา.. วันนึงพ่อพาผมกับพี่ไปบ้านของเค้า ด้วยความที่พ่อเรา2คนสนิทกันตั้งแต่วัยเรียน
ผมไม่ได้สนใจ รู้แค่คร่าวๆว่าอ๋ออ คือครอบครัวนี้ที่เราเคยเจอวันนั้นไง
ผมเดินเข้าห้องไป เค้าเขียนหนังสืออยู่
เค้าเงยหน้า ... ความรู้สึกผมมาจากไหนไม่รู้
ความรู้สึกที่ คนนี้แหละ ใช่ คือผมหมายถึง ความรู้สึกไหนมาบอกก็ไม่รู้
หน้าตาก็ไม่ได้สวยขนาดนั้น ไม่ตรงเสปกผม ไม่ ไม่อะไรเลย คือคนธรรมดา
แต่โอเค เราเหมือนเจอ พรหมลิขิตแล้ว
ผมยัง งง เลยว่า เห่ย นี่เราอยู่ม.6เองนะ เร็วไปมั้ย โอเค ผมไม่สนใจ
วันนั้น เราแอดเฟสบุคกัน
คืนนั้นเค้านอนดึกมาก ผมเลยทักไปว่า ยังไม่นอนอีกหรอ นอนดึกจัง
เราคุยกันนิดๆหน่อยๆ แต่ผมก็รู้สึกดีมากๆ
วันต่อมา เราก้คุยกันอีก เค้ามีแฟนอยู่แล้ว แต่เหมือนเค้าจะมีใจให้ผม
ผมเลยคุยไปเรื่อยๆ คุยกันดึกๆดื่นๆ ตี3ตี4เกือบตลอด
จนพ่อเรากับแม่เค้าก็โทรคุยหากัน ว่าคุยกันดึกไปนะ
หลังจากนั้นผมกับเค้าก็ส่งแผ่นเกมส์wiiแบ่งกันเล่น ตามประสาเด็กๆครับ
จนสนิทสักพัก ก้เริ่มมีเรื่องขึ้น
ผมเป็นตัวที่ทำให้เค้าต้องเลิกกับแฟน แล้วเค้าก้มาหาผม
ตลอดเวลาผมดูแลเค้าดีมาก เค้านิสัยเด็กมาก บางทีก็ฟังไม่รุ้เร่ีอง
แต่ความสัมพันธ์เรามีอะไรลึกซึ้งกว่านั้น
เค้าเป็นคนแรกของผม แต่ผมอาจจะเป็นคนที่2ของเค้า
นั่นก้เป็นอีกอย่างที่ทำให้ผมรู้สึกผุกพันกับเค้ามากๆ
ผมไปหาเค้า และเค้าก้คอยมาหาผม
ตอนดึกๆเราก้แอบเจอกัน ผมอยุ่บ้านคนเดียว
บ้านเค้ากับผมก้ไกลมาก แต่สุดท้ายก้มาหากันชั่วโมง สองชั่วโมง
ผมเลิกเรียนเสร็จ ผมก้ส่งเค้าที่บ้านทุกวัน
ผูกพันมากครับ.. รักมาก..
จนมาถึงวันนึง ที่เค้าคุยกับคนใหม่คนนึง
เธอบอกว่าเค้าหน้าตาดี แต่ก็ไม่ได้ถุกใจมากมาย
หลังๆเราเริ่มทะเลาะกันเรื่องไร้สาระ
เรื่องการเมืองบ้าง เรื่องนิสัยบ้าง
จนผมมาเห็นเค้าคุยกับคนใหม่จริงๆ รอบที่2 เพราะรอบแรกผมให้โอกาสแล้ว
ผมเลยเลิก
จบไม่ดีกับเค้าเลยครับ
ผมมีแฟน ความสัมพันธ์ผิวเผินทุกคน จบไม่ดีแบบมองหน้าไม่ติดทุกคน
แต่คนนี้..
จนถึงปัจจุบันนี้ ยังคุยกันได้ ยังรู้สึกเหมือนเดิม
ด้านบนคือแต่เกริ่นนะครับ ของจริงจะอยู่ด้านล่างนี้แหละ