ไรเดอร์กับความรู้สึกที่เปลี่ยนไป ก๋องแก๋งสุดๆ

อย่างโฟะเซร์ สัตย์ประหลาดบุกนะเห้ย เเต่ ทำเหมือนกับเรื่องเล็กภายในโลกเรียน

อย่างล่าสุดไกมุ อ่ะ  ทั้งดีไซด์อะไร ไม่ไหวจริง


ชอบเนื้อเรืองแบบคูกะ คือ มีฆ่ากันจริง  เป็นเรื่องระดับชาติ(สัตย์ประหลาดบุกนิ) สังหารพลเรือน สังหารปีศาส  มีตำรวจร่วมวงไลล่าด้วย

เเต่พอยุคหลังๆเหมือนคนใส่ชุดเกราะต่อยกับสัยต์ประหลาดตัวๆอ่ะ ชนะก็เออ คือถ่ายทอดออกไม่ไม่ได้เลยอ่ะ ว่าสัย์ประหลาดบุก

คือแบบ อธิบายยากอ่ะ  เอาง่ายๆ อยากได้แบบ ไฟซ์ คูกะ หรือ อากิโตะ  เบลด ก็พอได้  บุกก็บุกทั่วเมืองเลย ตลบกันไปมา

ส่วนคาบูโตะ เหมือนยังชิวๆอยู่ อาจเพราะพระเอกเทพไป


สรุป ที่หายไปในไรเดอร์ยุคหลังๆ คือความหดหู่ที่เเท้จริง  ออกโทนดาร์คๆ หน่อย  ผิดกับช่วงหลังส่าวจ่า  เเม้เเต่อาวุธ หรือเข็มๆ  ผมเห็นเเล้วยังส่ายหน้าหนีเลย  ยิ่งเข็มขัดไกมุ หรือโฟเซะ  ยิ่งดาบไกมุยิ่งเเล้วใหญ่ เฮ้อๆ อธิบายไม่เก่งอ่ะน่ะ  ไม่รู้จะกลั้มออกมายังไงเเล้ว  จากที่ติดตามไรเดอร์มาตลอด  หลังๆเริ่มเฟลจริงๆน่ะ


___________________

Edit

ผมเขียนอยู่ยาวเลย จนกระทั่งเจอ คห 18-1 เหมือนย่อความในใจผมที่นึกไปออกมาเลย  บางคนบอกเเนวกู้โลก บ้าบอ เเต่ที่จะสื่อมันไม่ใช่

"ผมไม่ได้อยากให้ตัวร้ายบ้าพลังยึดครองโลกหรอก(ยุคเฮย์เซย์มีแค่ไม่กี่เรื่องเอง ที่ตัวร้ายคิดจะยึดครองโลก)

แต่บ่นเรื่องความซีเรียสของเนื้อเรื่องน่ะ จากที่เนื้อดราม่าสูง กลายเป็นเฟอะฟะ ทีเล่นทีจริง"

คือมันออกทีเล่นทีจริงซะมากกว่า เเต่ก็ดีครับ  น่าจะตรงกับกลุ่มเป้าหมายของเค้า  โตเอะได้ทุน บันไดขายของ

ส่วนเด็กโข่ง  คอตก  T_T