เวลาอ่านข่าวแต่ก่อน มักมีกูรูมาบอกว่าเศรษฐกิจไทยดีอย่างโน้น อย่างนี้ ส่งออกข้าว ยางพารา เป็นอันดับหนึ่ง นักเรียนนักศึกษาไทยไปแข่งขันระดับโลกใด้รางวัลเยอะแยะไปหมด ด้านฝืมือแรงงานไทยก็ผู้ผลิตสินค้าอิเล็คทรอนิกส์ และสิ่งทอ ติดอับดับโลก มีแบรนด์ต่างประเทศมาจ้างผลิตมากมาย เราจะเป็นฮับหรือศูนย์อันโน่นอันนี่ของเอเชียหรืออาเซียน แล้วยังใง? ทุกวันนี้ตามที่อ่านข่าว ยางส่งออกเยอะก็จริงแต่ส่งเป็นน้ำยางดิบและขี้ยาง ไม่มีการแปรรูป หรือคิดทำอะไรที่เพิ่มมูลค่าแล้วได้ราคาดีกว่าขายเป็นน้ำยาง ราคาน้ำยางตกต่ำ แต่ราคายางรถยนต์มีแต่แพงขึ้น แถมจำนวนไม่เพียงพอต่อความต้องการอีก พอจีนลดการนำเข้า ขายน้ำยางได้น้อย ก็เพิ่งมาคิดได้ว่าเราต้องทำการแปรรูป จะจัดตั้งโรงงานผลิต คิดช้าไปหรือเปล่า ? เรื่องการศึกษาก็เหมือนกัน เพิ่งจะมาตื่นก็ตอนที่เขาจัดอันดับการศึกษาแพ้กระทั่ง เขมร และเวียดนาม แต่ก่อนมองแต่เขาว่าด้อยการศึกษากว่าเราเยอะ อย่าว่าแต่การศึกษาเลยครับ แม้แต่ข้าวที่แต่ก่อนเราบอกว่าเป็นผู้นำในทุก ๆ ด้าน ทุกวันมีข้อมูลสำรวจแล้วบอกว่า เรื่องการเพิ่มผลผลิตต่อไร่ เราแพ้ลาว และเวียดนาม แสดงว่าที่ผ่านมาไม่เคยพัฒนาอะไรเพิ่มเติมแลย นี่ยังไม่รวมเรื่องรถไฟไทย ผมเคยทราบมาว่าเมื่อ 40-50 ปีก่อนจีนเคยมาศึกษาและดูงานการรถไฟไทย ทุกวันนี้เขามีรถไฟความเร็วสูงใช้แล้ว แต่ของไทยเรามีอายุเลย 100 ปีไปแล้วยังช้า และตกรางอยู่เหมือนเดิม  ที่บรรยายมาก็ไม่มีอะไรมากมายหรอกครับ เพียงแต่ว่าคนไทยมีคนเก่งมากมาย แต่ว่าเรื่องง่าย ๆ ที่ไม่ต้องด็อกเตอร์ทำไมคิดไม่ออกหรือไม่ยอมทำ หรือประเทศไทยจะสิ้นคนเก่ง และดีจริง ๆๆๆๆ