เมื่อวานน้องมีอาการหายใจตื้นถี่ๆหนัก เลยพาไปหาหมอ. ตอนแรกสันนิษฐานว่าปอดชื้น ก็เลยทำการเอกซ์เรย์
ปรากฎว่าข่าวร้ายกว่านั้นค่ะ. คือหมอบอกว่าน้องเป็นโรคหัวใจ. ตอนนี้หัวใจโต แล้วก็มีของเหลวในปอด
ถามหมอ หมอบอกว่าไม่สามารถบอกได้ว่าจะอยู่ได้อีกนานเท่าไหร่. เพราะหัวใจเต้นแรงและถี่มาก อาจจะช็อคเสียชีวิตเข้าสักวัน. หรือถ้าไม่ช็อคอาจเป็นอัมพาตท่อนล่าง
น้องแข็งแรงที่สุดในบ้านเมื่อเทียบกับพี่ของมันอีกตัวค่ะ. รู้สึกเสียใจมาก
หมอบอกว่าถ้าอยากยืดอายุน้องไปอีกก็ให้ไปทำแอ็คโค่. ซึ่งมีค่าใช้จ่ายสูงมาก.
ตัวเราเองก็ยังไม่ได้ทำงานก็เลยคิดหนัก. อีกอย่างไม่รู้ว่าทำไปแล้วน้องจะยืดเวลาได้อีกนานแค่ไหน
ตอนนี้หมอให้ยาลดอาการเต้นของหัวใจเป็นยาเม็ดมากิน. ป้อนยายากมากเหมือนกันค่ะ
อาหารที่น้องเคยชอบก็เริ่มไม่กิน จากที่ก่อนไปหาหมอยังทานอยู่. เหมือนเค้าจัรู้แล้วว่าตัวเองเป็นอะไร
ซึมแล้วก็นั่งเฉยๆ มองอีกตัวเล่นไปมา. ซึ่งปกติน้องจะเล่นซนมากกว่าซะอีก.
อาหารที่ชอบก็เริ่มไม่กิน. จากที่ชอบเล่นก็เริ่มไม่เล่น. ทำใจไม่ได้เลยค่ะ. สงสารมาก
แล้วอนาคตน้องต้องทรมานมากชึ้นเรื่อย. เพราะตอนนี้เพิ่งเริ่มต้น
คิดเหมือนกันนะคะ ว่าจะปล่อยให้เค้าไปตามธรรมขาติ หรือจะพยายามยื้อชีวิตเค้าไว้ จะทรมานนานกว่า
มีความคิดด้านมืดในหัวเหมือนกันว่าอยากจะพาน้องไปฉีดยาให้หลับสบายไปตลอดการ จะได้ไม่เหมือนตายทั้งเป็น
แต่ก็กลัวบาปค่ะ
ห่วงอีกตัวด้วยค่ะ ติดกันรักกันมาก ถ้าอีกตัวจากไปต้องตรอมใจแน่ๆ จะทำยังไงดี
ช่วยให้คำปรึกษาทีค่ะ. เศร้ามาก เครียดมาก หา างออกไม่เจอเลยค่ะ ไม่กล้าไปตัดสินชีวิตของเค้า
น้องแมวเป็นโรคหัวใจค่ะ เครียดมาก
ปรากฎว่าข่าวร้ายกว่านั้นค่ะ. คือหมอบอกว่าน้องเป็นโรคหัวใจ. ตอนนี้หัวใจโต แล้วก็มีของเหลวในปอด
ถามหมอ หมอบอกว่าไม่สามารถบอกได้ว่าจะอยู่ได้อีกนานเท่าไหร่. เพราะหัวใจเต้นแรงและถี่มาก อาจจะช็อคเสียชีวิตเข้าสักวัน. หรือถ้าไม่ช็อคอาจเป็นอัมพาตท่อนล่าง
น้องแข็งแรงที่สุดในบ้านเมื่อเทียบกับพี่ของมันอีกตัวค่ะ. รู้สึกเสียใจมาก
หมอบอกว่าถ้าอยากยืดอายุน้องไปอีกก็ให้ไปทำแอ็คโค่. ซึ่งมีค่าใช้จ่ายสูงมาก.
ตัวเราเองก็ยังไม่ได้ทำงานก็เลยคิดหนัก. อีกอย่างไม่รู้ว่าทำไปแล้วน้องจะยืดเวลาได้อีกนานแค่ไหน
ตอนนี้หมอให้ยาลดอาการเต้นของหัวใจเป็นยาเม็ดมากิน. ป้อนยายากมากเหมือนกันค่ะ
อาหารที่น้องเคยชอบก็เริ่มไม่กิน จากที่ก่อนไปหาหมอยังทานอยู่. เหมือนเค้าจัรู้แล้วว่าตัวเองเป็นอะไร
ซึมแล้วก็นั่งเฉยๆ มองอีกตัวเล่นไปมา. ซึ่งปกติน้องจะเล่นซนมากกว่าซะอีก.
อาหารที่ชอบก็เริ่มไม่กิน. จากที่ชอบเล่นก็เริ่มไม่เล่น. ทำใจไม่ได้เลยค่ะ. สงสารมาก
แล้วอนาคตน้องต้องทรมานมากชึ้นเรื่อย. เพราะตอนนี้เพิ่งเริ่มต้น
คิดเหมือนกันนะคะ ว่าจะปล่อยให้เค้าไปตามธรรมขาติ หรือจะพยายามยื้อชีวิตเค้าไว้ จะทรมานนานกว่า
มีความคิดด้านมืดในหัวเหมือนกันว่าอยากจะพาน้องไปฉีดยาให้หลับสบายไปตลอดการ จะได้ไม่เหมือนตายทั้งเป็น
แต่ก็กลัวบาปค่ะ
ห่วงอีกตัวด้วยค่ะ ติดกันรักกันมาก ถ้าอีกตัวจากไปต้องตรอมใจแน่ๆ จะทำยังไงดี
ช่วยให้คำปรึกษาทีค่ะ. เศร้ามาก เครียดมาก หา างออกไม่เจอเลยค่ะ ไม่กล้าไปตัดสินชีวิตของเค้า