ที่โรงเรียนได้มอบหมายโปรเจ็ควิชา Travel&Tourism ให้ไปสัมภาษณ์กลยุทธ Marketing จากผู้จัดการของสถานที่ท่องเที่ยว ซึ่งผมก็ได้เลือก เชียงXXXฟารี ซึ่งขึ้นชื่อว่าเป็นสถานที่ท่องเที่ยวและสถานที่ให้ความรู้ที่ใครๆก็รู้จัก ตอนแรกผมก็คิดว่าคงจะไม่หิน เพราะมันเป็นสถานที่ที่ควรจะให้ความรู้แก่เยาวชนอยู่แล้ว ผมคิดผิดถนัดเมื่อเรื่องเกิดขึ้น
ตอนแรกผมโทรไปที่ Call operator ของเชียงXไนท์Xฟารี เรื่องต้องทำยังไงบ้างถ้าจะสัมภาษณ์ผู้จัดการฝ่าย Marketing เพื่อประโยชน์ทางด้านการศึกษา Call operator จึงโอนสายไปให้เลขานุการของผู้จัดการฝ่าย Marketing เพื่อทำการนัด ทางนั้นต้องการจดหมายจากโรงเรียน
ซึ่งผมได้ขอใบจากโรงเรียนและส่งให้คนที่อยู่ตำแหน่งเลขาฯ(ขอเรียกสั้นๆว่า เลียขา) ของไนท์ซาฟารีทาง E-mail แล้วตั้งแต่วันอังคาร คุณเลียขาบอกว่า "เดี๋ยวจะนัดผู้จัดการให้ แล้วจะโทรกลับค่ะ" แต่ก็ไม่มีการติดต่อกลับเกิดขึ้น
วันพุธผมก็เลยโทรไปถามคุณเลียขาอีก เธอบอกว่า "ยังไม่ได้เช็คค่ะ แล้วจะติดต่อกลับอีกนะคะ" และแล้วก็เช่นเคยไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมก็คิดว่าเขาคงยุ่งอยู่เลยไม่โทรไปจี้ จนกระทั่งตอนเย็นก็โทรไปอีกครั้ง คุณเลียขาก็ยังบอกว่า "เลิกงานแล้ว ยังไม่ได้เช็คพรุ่งนี้จะดูให้"
โอเค วันพฤหัสแล้ว ผมมั่นใจว่าต้องมีอะไรคืบหน้า ผมจึงโทรไปหาอีกครั้ง (ไม่โทรมาเลย ต้องโทรไปตลอด) คุณเลียขาคนเดิมเสียงเดิมตอบว่า "ไม่เห็นได้รับเลยค่ะ ส่ง Fax มาที่เบอร์ XXXXXXXX นะคะ" ผมก็เริ่มของขึ้นแล้ว จะไม่ส่งได้ไง เปิดหน้า sent แล้วก็เห็นว่าไฟล์แนบจดหมายขออนุญาตถูกส่งไปที่ E-mail ที่หล่อนให้มาแต่แรก แถมเสิชใน google ก็พบว่า E-mail นี้ก็เป็นของXXฟารีอยู่แล้ว แต่ด้วยความอดกลั้นผมก็จำใจส่ง Fax ไปให้ตอนบ่าย ตอนเย็นจึงโทรไปอีกครั้งว่าส่ง Fax ไปแล้ว คุณเลียขาตอบด้วยเสียงเดิมที่เต็มไปด้วยความเกียจคร้านและเบื่อหน่าย "ยังไม่ได้เช็คเลยค่ะ ไว้จะดูให้และติดต่อกลับไปค่ะ (ใครกันแน่ที่ต้องติดต่อไป)"
ตอนนี้เริ่มโมโหแล้ว สรุปคุณเลียขาถูกจ่ายให้มาทำอะไรวะครับเนี่ย! แต่ด้วยความที่เป็นผู้เยาว์กว่าและพอคิดถึงความจริงที่ว่าเราต้องง้อเค้า เลยเออออตอบไปว่าถ้าได้รับแล้วกรุณาติดต่อกลับด้วยนะครับ ด้วยภาษาสุภาพอ่อนน้อมถ่อมตน แม้ว่าจิตใจจะเต็มไปด้วยความรำคาญและคำพูดกร่นด่าที่เตรียมเอาไว้ก็ตามที
วันศุกร์มาถึง ฮึบ! วันนี้จะได้ทำอะไรให้คืบหน้าเสียที ตอนสิบโมงเช้าจึงโทรไปด้วยเสียงแจ่มใสที่เบอร์คุณเลียขาคนเดิม เธอตอบว่า "ยังไม่เห็นเลยค่ะ ต้องติดต่อที่แผนกธุรการนะคะ เพราะถ้าส่ง Fax ไปแล้ว ทางนั้นจะทำการต่อเองค่ะ"
แล้วทำไมคุณยื้อเวลาตั้งนาน บอกว่าจะเช็คให้ จะดูให้ แล้วสุดท้ายก็โยนไปให้ฝ่ายอื่น ตอนนี้เริ่มงงแล้วในเมื่อเบอร์โทรของสถานที่ท่องเที่ยวไม่มีให้ติดต่อฝ่ายธุรการ เลยตัดสินใจบุกไปสถานที่เพื่อจะไปทำอะไรให้ชัวร์ๆไปเลย ไปถึงจึงถามที่บูธ Information Center ว่าจะติดต่อกับผู้จัดการฝ่าย Marketing ผ่านทางเลขานุการอย่างไร และฝ่ายธุรการอะไรเนี่ยติดต่อทางไหน ไม่ว่าจะติดต่อกับใครก็ได้ ขอให้ได้รู้ซะทีว่าจะให้สัมภาษณ์หรือไม่ ทาง Information Center ก็บอกว่าเขาไม่รู้เรื่องนี้ แต่ต้องขอดูใบอนุญาติของน้อง ซึ่งไม่ได้เอาติดมาด้วย จึงบึ่งกลับบ้านและกลับมาอีกรอบ พอให้เจ้าหน้าที่ Information Center ดูเสร็จเธอก็ตอบด้วยน้ำเสียงเห็นใจสั้นๆว่า "เลยเวลาทำการไปแล้วค่ะ ไว้กลับมาติดต่อวันจันทร์ก่อนห้าโมงนะคะ"
สรุป ผมควรจะต้องทำอย่างไรครับ ติดต่อใครก็ไม่ได้เรื่องเลย โดยเฉพาะคุณเลียขา ทำไมถึงไม่ทำอะไรให้แน่นอนเช่น ช่วยโทรมาวันนู้นนี้นั้นบลาๆๆๆ ทำไมถึงบอกว่า "ยังไม่ได้เช็คค่ะ เดี๋ยวดูให้นะ" แล้วสุดท้ายก็ไม่เช็ค แล้วค่อยโยนไปให้ฝ่ายอื่น
ความหมายของการศึกษามีค่าแค่ไหนในสายตาของพวกเขากัน หรือเพราะเราทำแล้วได้เกรด เขานอกจากไม่ได้เกรดแล้วยังต้องมาทำงานเพิ่มอีกจึงไม่ทุ่มเทหรือใส่ใจในงานที่ทำ
การศึกษามีค่ามากแค่ไหนในสายตาของคนไทย(บางคน)
ตอนแรกผมโทรไปที่ Call operator ของเชียงXไนท์Xฟารี เรื่องต้องทำยังไงบ้างถ้าจะสัมภาษณ์ผู้จัดการฝ่าย Marketing เพื่อประโยชน์ทางด้านการศึกษา Call operator จึงโอนสายไปให้เลขานุการของผู้จัดการฝ่าย Marketing เพื่อทำการนัด ทางนั้นต้องการจดหมายจากโรงเรียน
ซึ่งผมได้ขอใบจากโรงเรียนและส่งให้คนที่อยู่ตำแหน่งเลขาฯ(ขอเรียกสั้นๆว่า เลียขา) ของไนท์ซาฟารีทาง E-mail แล้วตั้งแต่วันอังคาร คุณเลียขาบอกว่า "เดี๋ยวจะนัดผู้จัดการให้ แล้วจะโทรกลับค่ะ" แต่ก็ไม่มีการติดต่อกลับเกิดขึ้น
วันพุธผมก็เลยโทรไปถามคุณเลียขาอีก เธอบอกว่า "ยังไม่ได้เช็คค่ะ แล้วจะติดต่อกลับอีกนะคะ" และแล้วก็เช่นเคยไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมก็คิดว่าเขาคงยุ่งอยู่เลยไม่โทรไปจี้ จนกระทั่งตอนเย็นก็โทรไปอีกครั้ง คุณเลียขาก็ยังบอกว่า "เลิกงานแล้ว ยังไม่ได้เช็คพรุ่งนี้จะดูให้"
โอเค วันพฤหัสแล้ว ผมมั่นใจว่าต้องมีอะไรคืบหน้า ผมจึงโทรไปหาอีกครั้ง (ไม่โทรมาเลย ต้องโทรไปตลอด) คุณเลียขาคนเดิมเสียงเดิมตอบว่า "ไม่เห็นได้รับเลยค่ะ ส่ง Fax มาที่เบอร์ XXXXXXXX นะคะ" ผมก็เริ่มของขึ้นแล้ว จะไม่ส่งได้ไง เปิดหน้า sent แล้วก็เห็นว่าไฟล์แนบจดหมายขออนุญาตถูกส่งไปที่ E-mail ที่หล่อนให้มาแต่แรก แถมเสิชใน google ก็พบว่า E-mail นี้ก็เป็นของXXฟารีอยู่แล้ว แต่ด้วยความอดกลั้นผมก็จำใจส่ง Fax ไปให้ตอนบ่าย ตอนเย็นจึงโทรไปอีกครั้งว่าส่ง Fax ไปแล้ว คุณเลียขาตอบด้วยเสียงเดิมที่เต็มไปด้วยความเกียจคร้านและเบื่อหน่าย "ยังไม่ได้เช็คเลยค่ะ ไว้จะดูให้และติดต่อกลับไปค่ะ (ใครกันแน่ที่ต้องติดต่อไป)"
ตอนนี้เริ่มโมโหแล้ว สรุปคุณเลียขาถูกจ่ายให้มาทำอะไรวะครับเนี่ย! แต่ด้วยความที่เป็นผู้เยาว์กว่าและพอคิดถึงความจริงที่ว่าเราต้องง้อเค้า เลยเออออตอบไปว่าถ้าได้รับแล้วกรุณาติดต่อกลับด้วยนะครับ ด้วยภาษาสุภาพอ่อนน้อมถ่อมตน แม้ว่าจิตใจจะเต็มไปด้วยความรำคาญและคำพูดกร่นด่าที่เตรียมเอาไว้ก็ตามที
วันศุกร์มาถึง ฮึบ! วันนี้จะได้ทำอะไรให้คืบหน้าเสียที ตอนสิบโมงเช้าจึงโทรไปด้วยเสียงแจ่มใสที่เบอร์คุณเลียขาคนเดิม เธอตอบว่า "ยังไม่เห็นเลยค่ะ ต้องติดต่อที่แผนกธุรการนะคะ เพราะถ้าส่ง Fax ไปแล้ว ทางนั้นจะทำการต่อเองค่ะ"
แล้วทำไมคุณยื้อเวลาตั้งนาน บอกว่าจะเช็คให้ จะดูให้ แล้วสุดท้ายก็โยนไปให้ฝ่ายอื่น ตอนนี้เริ่มงงแล้วในเมื่อเบอร์โทรของสถานที่ท่องเที่ยวไม่มีให้ติดต่อฝ่ายธุรการ เลยตัดสินใจบุกไปสถานที่เพื่อจะไปทำอะไรให้ชัวร์ๆไปเลย ไปถึงจึงถามที่บูธ Information Center ว่าจะติดต่อกับผู้จัดการฝ่าย Marketing ผ่านทางเลขานุการอย่างไร และฝ่ายธุรการอะไรเนี่ยติดต่อทางไหน ไม่ว่าจะติดต่อกับใครก็ได้ ขอให้ได้รู้ซะทีว่าจะให้สัมภาษณ์หรือไม่ ทาง Information Center ก็บอกว่าเขาไม่รู้เรื่องนี้ แต่ต้องขอดูใบอนุญาติของน้อง ซึ่งไม่ได้เอาติดมาด้วย จึงบึ่งกลับบ้านและกลับมาอีกรอบ พอให้เจ้าหน้าที่ Information Center ดูเสร็จเธอก็ตอบด้วยน้ำเสียงเห็นใจสั้นๆว่า "เลยเวลาทำการไปแล้วค่ะ ไว้กลับมาติดต่อวันจันทร์ก่อนห้าโมงนะคะ"
สรุป ผมควรจะต้องทำอย่างไรครับ ติดต่อใครก็ไม่ได้เรื่องเลย โดยเฉพาะคุณเลียขา ทำไมถึงไม่ทำอะไรให้แน่นอนเช่น ช่วยโทรมาวันนู้นนี้นั้นบลาๆๆๆ ทำไมถึงบอกว่า "ยังไม่ได้เช็คค่ะ เดี๋ยวดูให้นะ" แล้วสุดท้ายก็ไม่เช็ค แล้วค่อยโยนไปให้ฝ่ายอื่น
ความหมายของการศึกษามีค่าแค่ไหนในสายตาของพวกเขากัน หรือเพราะเราทำแล้วได้เกรด เขานอกจากไม่ได้เกรดแล้วยังต้องมาทำงานเพิ่มอีกจึงไม่ทุ่มเทหรือใส่ใจในงานที่ทำ