สิ่งดีๆที่ไม่ต้องพูดออกเสียง

วันนี้ระหว่างที่ผมขี่เจ้า Z ออกมาจากที่ทำงานกำลังจะเลี้ยวไปถนนใหญ่ ก็มี CB500F สีแดง แซงผมไปทางโค้ง แล้วแกก็ซัดทางตรงยาวๆเลย คือผมชอบรุ่นนี้เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ไหนๆๆ ขี่ตามดูหน่อยสิ ตามไม่ทันครับ แกทิ้งหายเลย สักพักก็เจอไฟแดง ผมก็จอด ไม่เจอเค้าแล้ว สงสัยว่าจะเลยแยกไปแล้ว

               ระหว่างรอ พี่แกมาจากไหนไม่รู้ก็ค่อยๆกระดึบๆมาจากเลนกลาง (อ่าวแล้วเมื่อกี้ไปไหนมานิ) แกก็จอดเลนกลาง ผมอยู่เลนซ้าย ซักพักเค้ามองมาที่ผม แล้วหันกลับ แล้วมองหันมามองอีกอย่างรวดเร็ว (เหมือนแกจะเห็นแว้บนึงแล้วหันกลับไปคิด เลยหันมามองอีก) ทีนี้จ้องผมเลย ผมผงกหัวให้ แล้วทำตายิ้มๆ พี่แกเห็นดังนั้น ผงกหัว ผงกตัวกลับ ทำตายิ้มคืนมา เช้ดดดดดดดทักกลับด้วย ได้ทักทายกันสบายใจละ รอไฟแดงต่อ แต่ระหว่างที่รอไฟแดง ผมก็รู้สึกว่าพี่แกยังมองผมอยู่ ผมจึงหันกลับไป เค้าชี้มาที่รถผม แล้วยกนิ้วโป้งให้ ผมพยักหน้าขอบคุณครับ แล้วชี้ไปที่รถเค้า แล้วยกนิ้วโป้งให้คืน(ผมโคตรชอบ CB500F โดยเฉพาะสีดำ)

               ไฟเขียวแล้ว ... พี่แกออกตัว ผมก็ตามพี่แกไปเลยทีนี้ เลยมาแยกกันตรงทางเลี้ยว ซึ่งเค้าเปิดไฟเลี้ยวละ ผมจึงขับไปเทียบแล้วยกนิ้วโป้งให้ ซึ่งพี่แกก็กำลังจะเลี้ยว งึกๆงักๆเลย (จะยกมือแต่ก็จะเลี้ยว) แกเลยพยักหน้ากลับมายิ้มๆครับ แล้วผมก็ขี่แซงมาเลย
               
                ไว้เจอกันครั้งหน้า ที่ไฟแดง ผมจะขอไลน์ติดต่อ ไว้มามีตติ้งกัน 555 ที่มาเล่าผมก็รู้สึกว่ามันก็เป็นเรื่องธรรมดานะ แต่กับครั้งนี้ผมรู้สึกว่าผมดีอย่างบอกไม่ถูก จนต้องมาเล่าต่อ ใครเคยมีความรู้สึกดีๆร่วมแชร์กันหน่อยนะครับบ