ผมว่าปัญหาที่เด็กออกบ่อยๆ ส่วนหนึ่งก็เพราะบริษัทเองด้วยหละครับ

บริษัทเห็นเด็กจบใหม่มาก็กดเงินเดือนเด็ก ไม่ยอมให้ตาม rate ที่เด็กควรได้ พอผ่านโปร ก็ไม่ปรับเงินให้ตามเรทปกติทั่วๆ ไป แถมบางครั้งก็ไม่คิดสอนงาน สอนระบบบริษัทเพราะคิดว่าสอนมากเดียวมันก็ย้ายอยู่ดี ( อันนี้เรื่องจริงผมถามคนระดับหัวหน้ามามีคนคิดแบบนี้จริงๆ ) บางบริษัทก็ไม่จริงใจกับคนที่สมัคร จ้างมาทำงานชั่วคราวบาง ทำไม่ตามข้อตกลงบาง เช่น เรียกเงินเดือนไป 15,000 มันก็ให้ฐานที่ 13,000 หละ บวกค่าตำแหน่งไปอีก 3,000 เพื่อให้จ่ายประกันสังคมน้อยลง อุปกรณ์การทำงานก็ไม่คิดปรับปรุง Cut cost เต็มที่ การจ่ายประกันสังคมก็ไม่โปร่งใส สวัสดิการมีเป็นรายการยาวเป็นหางเหว้า แต่ใช้จริงไม่มีได้ซักอย่าง

  สุดท้ายเด็กมันก็ต้องเปลี่ยนงาน เพราะ เงินก็ไม่พอใช้ (ก็ตอนรับเข้ามาก็กดเงินเค้านิ) สภาพแวดล้อมการทำงานก็ไม่ดี  

สุดท้ายผู้ประกอบการบางคนก็มักจะบอกให้ไปดูคนอื่นที่ทนได้ คนทนได้ก็ต้องรับเงินน้อย เรียกว่าพอยอมนายจ้างแทนที่นายจ้างบางคนจะเห็นใจ ไม่หรอกครับ ถ้าไม่เรียกร้อง เจ้านายก็ทำเนียนบางทีก็ไม่ปรับเงินเดือนให้ สุดท้ายก็ต้องทนทำงานต่อไป เงินเดือนไม่ขึ้น แต่ค่าครองชีพขึ้นจนจะมิดหัวอยู่แล้ว

  ผมเห็นหลายคนบอกบางคนได้น้อยกว่าอีก ให้ดูคนที่ได้น้อยกว่าสิ ใช่ครับ กินมาม่าทั้งเดือน มันก็อยู่ได้ครับ แต่เค้าเรียกได้ว่าเป็นคุณภาพชีวิตที่ดีรึเปล่านี้อีกเรื่องนะครับ เงินเหลือจะเลี้ยงพ่อแม่ยังไม่มีเลย คือถ้าเกิดคนเรามีปัญหาอะไรขึ้นมาแล้วให้มองแต่คนที่มีปัญหามากกว่าแล้วปลงเนี่ยคงไม่ช่วยอะไรในชีวิตหละมั้งครับ

แถมให้อีกเรื่อง ผู้ประกอบการบางคนก็แปลก มีเงินไปกินเหล้าทุกวัน ไปเที่ยวสาวทุกวัน แต่ไม่มีเงินมาปรับปรุงออฟฟิต ไม่มีเงินมาจ่ายโบนัสพนักงาน ติดหนี้ซัพพลายเออ แต่ก็ไปเที่ยวได้ เออเนอะคนเรา