1. ครอบครัวคุณเป็นแบบนี้บ้างมั้ยค่ะ
ชนชั้นกลางธรรมดานะ ทำธุรกิจครอบครัว แต่ ต่างคนต่างอยู่ ทำแต่งาน เลิกงานก็ต่างคนต่างไปกับครอบครัวตัว
ไม่เคยถามสารทุกข์สุขดิบ อยากจะปรึกษาเรื่องอื่นก็ไม่รู้จะแทรกจังหวะไหน เพราะ busy กันตลอด คุยกับเซลส์ มั่ง ลูกค้ามั่ง
เลิกงาน รีบพาลูกเมียไปกินข้าว เพราะเดี๋ยวลูกกลับมาทำการบ้านช้า หรือแม่หิวมากรอไม่ไหวแล้ว ก่อนนอนห้ามบอก จะนอนไม่หลับ
เวลาเล่าความทุกข์หรือปัญหาจะบอกแต่ มันเป็นยังงั้นแหละ หรือใครๆก็เจอ แล้วก็ต่างคนต่างไป แต่ถ้าเล่าความสุขจะหัวเราะสนุกสนาน
คนที่แยกครอบครัวไป นานๆโทรมาเล่าเรื่องลูกตัวเป็นไง แล้ววางไป บางครั้งรอดูมันจะถามมั้ยว่าเราเป็นไง ไม่มีอะ
เวลารวมตัวกันกินข้าวไม่มีอะไรจะคุยกัน สั่งอาหารก็เกี่ยงกันสั่ง กินกันเงียบเชียว กินจบก็จบกัน เราอึดอัดมาก ที่ต้องหาเรื่องคุยแต่ตอนนี้เลิกละ
..เหนื่อย เราต้องอยู่กับป้าอัลไซเมอร์ ที่เค้าค่อยจะไม่เหลียวแลกัน เวลามีปัญหาเค้าก็ไม่ฟังกัน
2. เพื่อนแบบนี้เรียกเห็นแก่ตัว หรือเป็นโรคโลกหมุนรอบตัวเองเท่านั้น
เขาโทรมาเล่าแต่เรื่องตัว คิดแต่ปัญหาของตัว วนเวียนถามแต่ จะได้ไปทำงานต่างประเทศมั้ย จะได้แต่งงานมั้ย
เงินจะพอใช้มั้ย เดือนนี้ใช้บัตรเครดิตไปกี่บาท เราก็อดทนฟัง พอสมควรแก่เวลาหนึ่งชั่วโมง เวลาเราบอกว่าดึกแล้วไปนอนกันเถอะ
เขาก็คุยต่อเรื่องอื่น ก็เรื่องเขานั่นแหละไปเรื่อยๆๆๆๆ จนเราต้องบอกรอบ 2 รอบ 3 ถึงวางกันไป สุดท้ายเรานอนไม่หลับทุกที
เพราะประสาทมันตื่น บอกเขาแล้วเรามีปัญหาการนอน เขาก็ไม่นำพา บอกอีกแน่ะว่าเขานอน 5 ทุ่มตื่น 7 โมง โอเคมาก
เคยมีครั้งนึง เราปวดขา จะไปนวด เขาบอกจะโทรมาปรึกษาแต่ไม่โทร เราเลยsms บอกว่าเราจะไปนวดแล้วนะ ค่อยโทรมาวันหลัง
แล้วกัน เขารีบโทรมาเลย แล้วก็เม้าๆๆๆๆๆๆ จนเราอดไปนวด เขาบอกเดี๋ยวเราออกจากบ้านไปไม่ได้เม้า. เม้าไรว่ะเห็นพูดอยู่คนเดียว
หาช่องบอกกรูปวดขายังไม่ได้เลย เขาไม่คำนึงบ้างเหรอว่าเราจะไปนวดนะ ปวดขาน่ะ เราก็ไม่กล้าพูดอะไรหักหาญนำ้ใจมาก คนเคยสนิท
ดีๆกันสมัยเรียน
มีคำถาม 2 ข้อ รบกวนด้วยค่ะ
ชนชั้นกลางธรรมดานะ ทำธุรกิจครอบครัว แต่ ต่างคนต่างอยู่ ทำแต่งาน เลิกงานก็ต่างคนต่างไปกับครอบครัวตัว
ไม่เคยถามสารทุกข์สุขดิบ อยากจะปรึกษาเรื่องอื่นก็ไม่รู้จะแทรกจังหวะไหน เพราะ busy กันตลอด คุยกับเซลส์ มั่ง ลูกค้ามั่ง
เลิกงาน รีบพาลูกเมียไปกินข้าว เพราะเดี๋ยวลูกกลับมาทำการบ้านช้า หรือแม่หิวมากรอไม่ไหวแล้ว ก่อนนอนห้ามบอก จะนอนไม่หลับ
เวลาเล่าความทุกข์หรือปัญหาจะบอกแต่ มันเป็นยังงั้นแหละ หรือใครๆก็เจอ แล้วก็ต่างคนต่างไป แต่ถ้าเล่าความสุขจะหัวเราะสนุกสนาน
คนที่แยกครอบครัวไป นานๆโทรมาเล่าเรื่องลูกตัวเป็นไง แล้ววางไป บางครั้งรอดูมันจะถามมั้ยว่าเราเป็นไง ไม่มีอะ
เวลารวมตัวกันกินข้าวไม่มีอะไรจะคุยกัน สั่งอาหารก็เกี่ยงกันสั่ง กินกันเงียบเชียว กินจบก็จบกัน เราอึดอัดมาก ที่ต้องหาเรื่องคุยแต่ตอนนี้เลิกละ
..เหนื่อย เราต้องอยู่กับป้าอัลไซเมอร์ ที่เค้าค่อยจะไม่เหลียวแลกัน เวลามีปัญหาเค้าก็ไม่ฟังกัน
2. เพื่อนแบบนี้เรียกเห็นแก่ตัว หรือเป็นโรคโลกหมุนรอบตัวเองเท่านั้น
เขาโทรมาเล่าแต่เรื่องตัว คิดแต่ปัญหาของตัว วนเวียนถามแต่ จะได้ไปทำงานต่างประเทศมั้ย จะได้แต่งงานมั้ย
เงินจะพอใช้มั้ย เดือนนี้ใช้บัตรเครดิตไปกี่บาท เราก็อดทนฟัง พอสมควรแก่เวลาหนึ่งชั่วโมง เวลาเราบอกว่าดึกแล้วไปนอนกันเถอะ
เขาก็คุยต่อเรื่องอื่น ก็เรื่องเขานั่นแหละไปเรื่อยๆๆๆๆ จนเราต้องบอกรอบ 2 รอบ 3 ถึงวางกันไป สุดท้ายเรานอนไม่หลับทุกที
เพราะประสาทมันตื่น บอกเขาแล้วเรามีปัญหาการนอน เขาก็ไม่นำพา บอกอีกแน่ะว่าเขานอน 5 ทุ่มตื่น 7 โมง โอเคมาก
เคยมีครั้งนึง เราปวดขา จะไปนวด เขาบอกจะโทรมาปรึกษาแต่ไม่โทร เราเลยsms บอกว่าเราจะไปนวดแล้วนะ ค่อยโทรมาวันหลัง
แล้วกัน เขารีบโทรมาเลย แล้วก็เม้าๆๆๆๆๆๆ จนเราอดไปนวด เขาบอกเดี๋ยวเราออกจากบ้านไปไม่ได้เม้า. เม้าไรว่ะเห็นพูดอยู่คนเดียว
หาช่องบอกกรูปวดขายังไม่ได้เลย เขาไม่คำนึงบ้างเหรอว่าเราจะไปนวดนะ ปวดขาน่ะ เราก็ไม่กล้าพูดอะไรหักหาญนำ้ใจมาก คนเคยสนิท
ดีๆกันสมัยเรียน