ขอท่านผู้รู้กรุณาช่วยตอบคำถามที่เป็นทุกข์อยู่ในใจดิฉันด้วยเถิดค่ะ

เมื่อช่วงฝนตกหนักที่ผ่านมานี้ หมาแม่ลุกอ่อนโดนน้ำท่วม แล้วเค้าพาลูกเข้ามาอาศัยที่โรงรถหน้าบ้านดิฉันโดยที่ดิฉันเปิดประตูหน้าบ้านแง้มไว้ให้เข้ามาหลบฝน และได้เอาผ้าขนหนูมาปูให้อยู่กันหลายตัว แล้วเค้าก็ทิ้งลูกไว้ตรงนั้น ดิฉันได้ช่วยเหลือหมาแม่ลูกอ่อนตามที่สามารถจะช่วยได้ ลูกหมาน้อยอายุราว 1 เดือนกว่าๆ น่ารักมาก แม่หมาจะเอานมมาส่งให้ลุกเป็นระยะ บางทีก้ สองครั้งต่อวัน หรือ หนึ่งครั้งต่อวัน แล้วในที่สุดแม่หมาก็มาล่อหลอกเอาลูกไปอยู่ที่อื่นในวันที่ฝนไม่ตกแล้ว แต่มีอยู่ตัวนึงไม่ยอมไป ไม่ว่าแม่จะล่อด้วยนม ล่อให้คาบนม แล้วพอลูกเริ่มดูด ก็โดดหนี เพื่อให้ลูกเดินตาม แต่มันก็ไม่ไป หลายวันก้ไม่ไป จนปแม่หมาค่อยๆหายไป ดิฉันอาบน้ำ ทายา และเอานมสุนัขให้กิน เค้าติดดิฉันมาก นึกว่าเป็นแม่มั้ง ดิฉันมีหมามินิเจอร์อยู่ก่อนแล้ว เค้างอนตลอดแต่ไม่กัดน้อง เค้าได้แต่มองอยู่ห่างๆ ทีนี้เรื่องมันก็เกิดจากที่ดิฉันได้เอาหมาของดิฉันไปอาบน้ำที่ร้านประจำ แล้วเล่าให้เจ้าของร้านฟังว่ามีน้องมาที่เอามาดูแล แต่ดิฉันคงเลี้ยงเค้าไม่ได้ เพราะบ้านไม่มีบริเวณพอ เค้าเป็นหมาพันธิ์พ่อโกลด์เด้นท์แม่ไทย เค้าเหมือนพ่อมาก น่ารักมาก ทีนี้ สัตวแพทย์ ที่รู้จักกับร้านอาบน้ำสุนัข เค้าอยากได้มาก เพราะบ้านเค้ากว้างหลายไร่ เค้าชอบ เลยขอ ดิฉันคิดว่า ดีกว่าปล่อยให้เค้าอยู่กับแม่ แบบหมาจรจัด ชีวิตคงจะดีกว่าแน่นอน เพราะเค้ารักสัตว์ และเป็นหมอ จึงตัดสินใจเอาหมาน้อยให้เค้าไป เค้าดีใจมาก แล้วพอดิฉันกลับมาบ้าน ตอนเย็น (หลังจากได้ไปช่วยปล่อยลิงที่โดนขังไว้ในกรง มาหลายปีจนพิการให้เจ้าหน้าที่เอาไปรักษาและเลี้ยงดูในสถานที่ที่สมควรแล้ว  )  ดิฉันเห็นแม่หมามาเมียงมองที่หน้าบ้าน ดิฉันรีบวิ่งออกไป แล้วนั่งลง เรียกเขา แต่เค้ากลัวๆ ไม่เข้ามา ดิฉันขอโทษ กล่าวคำขอโทษต่อแม่หมา ดิฉันน้ำตาร่วงรู้สึกผิดมากมาย เสียใจ ปวดแปลบไปหมดทั้งตัว นี่ดิฉันทำอะไรลงไป เอาลูกเขาไปให้คนอื่น ดิฉันพรากลูกพรากแม่เขา โอ้ว..พระเจ้า ดิฉันร้องให้ไม่หยุด เสียใจ และรีบโทรกลับไปหาหมอ บอกว่าอยากได้น้องหมาคืน หมอบอกว่า ลูกสาวเอากลับไปบ้านที่ตัวเมืองชลบุรีแล้ว ...พระเจ้าช่วย ดิฉันระล่ำระลัก บอกว่า ขอดทษ ช่วยเอามาคืนแม่เค้าได้มั้ยคะ หมอก็ปลอบว่า คุณไม่ต้องเสียใจหรอก เพราะบ้านเรารักสัตว์ แลัเราจะดูแลเค้าอย่างดีที่สุด คุณไม่บาปหรอก เพราะคุณช่วยหนึ่งชีวิตที่หากอยู่กะแม่อาจจะลำบาก และอาจจะไม่รอด เพราะอันตรายรอบตัว แม่ก็เป็นหมาจรจัด อาจเป็นขี้เรื้อน เป็นโรคสารพัด ฯ วางใจเถอะเราสัญญา ว่าจะดูแลน้องเค้าอย่างดี..ค่ะ..T__T ดิฉันจึงว่าหูไป น้ำตาร่วงแม้แต่ตอนนี้ก็ยังเจ็บมากมาย ช่วยตอบดิฉันทีเถอค่ะว่า ดิฉันบาปมากมั้ย ? ดิฉันจะทำอย่างไรดีคะ ยังทำใจไม่ได้เลยค่ะ  ทุกข์ใจเหลือเกินแล้ว สงสารเค้า มันผูกพันธ์อย่างบอกไม่ถูก เค้าติดดิฉันมากด้วย ว่านอนสอนง่าย..ภาพมันติดตาค่ะ นมเค้าก็ยังเหลืออยู่ แชมพูก็ยังอยู่ เห็นของแล้วมันปวดหัวใจค่ะ T__T