เพลงจบของ The Sixth Sense ซีซั่น 2 อย่างกับมีฝนไหลรินมาจากตา...

ที่รัก ในวันนี้ฉันขอเรียกเธอเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่เธอจะเดินจากฉัน ไปยังเดินแดนที่แสนไกล ได้ไหม ที่รัก พรุ่งนี้ สิ่งที่เหลือคงมีแค่กลิ่นหอม ของเธอที่ตรงที่นอน และคงไม่มีอีกแล้วคำหวาน ก่อนฉันเข้านอ

ถ้ามีฝน ตกมา ในหน้าหนาว ฉันคงเศร้า ปวดร้าว ไปถึงใจ คงสุดกลั้น น้ำตา อย่ารินไหล มิบอกใคร ให้ห่วงหา อาทรเลย แม้เหน็บหนาว จนกายสั่น สะท้านทั่ว ขอเก็บตัว อยู่ในมุม มิเปิดเผย จะทนหนาว ร้าวใจ ให้มันเคย น้ำต

The Sixth Sense ตอนนั้นมาก่อนข่าวหรือหลังข่าวทำไมมีหลายEPจัง แล้วกระแสตอนนั้นเป็นไงบ้าง คือดูEPแรกชอบมากเลยอ่ะ

คือเราเป็นคนที่กลัวเสียงฟ้าร้องฟ้าผ่าตั้งแต่เด็กจนตอนนี้18แล้วก็ยังไม่หายกลัวเลยค่ะ ช่วงหน้าฝนเวลาวันหยุดหรือตอนเลิกเรียนจะหนีเข้าห้างตลอดเลยค่ะทำแบบนี้ตั้งแต่ม.3จนตอนนี้ยังไม่เลิกทำเลยค่ะ พอตกกลางคืน

คือทุกครั้งที่ฝนกำลังจะตก ลมพัดแรงเราก็กลัวแล้วค่ะ แต่ไม่กลัวเท่าตอนฟ้าผ่า ทุกครั้งที่ได้ยินเสียงฟ้าเรามีอาการมือสั่น เหงื่อแตกทั้ง ๆ ที่อากาศตอนฝนตกก็ไม่ได้ร้อน แล้วเราก็ใจเต้นเร็วมาก เหมือนจะร้องไห้

“จากผ้าห่ม…สู่ท้องฟ้า”ตอนเด็ก…ฉันกลัวฝน กลัวฟ้าร้องทุกครั้งที่ฟ้าแลบแสงเสียงน่ากลัว ฉันจะวิ่งหนีเข้าไปซุกอยู่ใต้ผ้าห่มผืนเดิมเชื่อสุดหัวใจว่าผ้าผืนนี้จะช่วยปกป้องฉันจากอันตรา