ขอระบายหน่อยนะคะ ดิฉันวิเคราะห์การศึกษาไทยจากตัวเอง จากสิ่งที่ตัวเองเจอ
ตั้งแต่เล็กจนโต ดิฉันโทษตัวเองมาตลอด ที่เป็นคนไม่ได้ความ ทำกิจกรรมเข้าจังหวะไม่ได้ เล่นกีฬาก็ไม่เก่ง ศิลปะไม่ได้ความ
พอเข้ามหาลัย เรียนอินเตอร์ จีน กับอังกฤษ พอเรียนจบ กลับสื่อสารกับเจ้าของภาษานั้นๆไม่ได้
ตลอดเวลา หลายสิบปีที่ผ่านมา ดิฉันโทษแต่ตัวเองมาเสมอ ที่ไม่พยายาม ที่ไม่ตั้งใจ ทำอะไรก็ไม่ได้ความ สมองซึกขวาไม่มีศักยะภาพ
กีฬา กิจกรรม ดนตรี ศิลปะ ห่วยแตก มีดีแค่เรียน วิชาการเก่ง จำเร็ว เอาตัวรอดเก่ง ดิฉันพยายามคิดมาตลอด เพราะอะไรเราถึงต่างจากคนอื่น ทำไม อย่างไร จึงพอสรุปได้ดังนี้ค่ะ
อนุบาล
ดิฉันเกลียดโรงเรียนอนุบาล
ไม่ได้เกลียดตั้งแต่เด็กๆนะคะ เพิ่งมาเกลียด หลังจากตัวเองมีลูกแล้ว ทำไมเหรอคะ ดิฉันนึกย้อนไปสมัยอนุบาลเลย (อนุบาล ประถมเรียนที่เดียวกัน) โรงเรียนเป็นโรงเรียน เทศบาลประจำจังหวัด ตอนอนุบาล สอง จำได้เลยว่า คุณครูชื่อกบ ชอบตีเด็กมาก แค่ยืนหัวไหล่ยื่นออกมาจากแถว มันก็ตี คือทำไมต้องตี และตีแรงด้วย ทำไมไม่บอกดีๆ จำได้เลย ครูไม่พูด ไม่สอน ตีอย่างเดียว โหดร้ายมาก ตอนเด็กๆดิฉันเลยไม่ชอบไปโรงเรียน เกลียดโรงเรียนมาก
สมัยประถมต้น
โรงเรียนเดิมอีกแล้ว ไม่เคยดีใจเลยที่ได้ไป พอขึ้น ป.1 ความทรงจำที่จำได้คือ ครูชอบใช้ไปล้างจานที่ครูกินเหลือมาก เนื่องจากบ้านเราไม่ได้มีฐานะเหมือนคนอื่นๆ หรือ พ่อแม่เราไม่ค่อยโผล่มาประจบครูมั้ง ไม่ได้บริจาคเงินมั้ง การปฎิบัติกับเด็กในห้องของครู จึงมีชั้นวรรณะ เด็กที่พ่อแม่รวย ครูจะโอ๋มาก ไม่เคยแตะ ให้ขนมตลอด เด็กแบบเราครูส่งไปล้างจาน ตอนสอบไล่ จำได้เลย ครูมาบอก ข้อสอบเป็นข้อ เช่น ข้อ 1 ก ไก่ ข้อ 2 ข ไข่ เราก็จดใส่กระดาษ จดๆ แล้วครูประจำชั้นเดินออกไป ครูคนใหม่มาคุม ทำไมจำได้เหรอคะ เพราะเราโดนจับได้ไงคะ แล้วครูตี ได้ 0 เด็ก ป 1 อย่างตู จะเอาโพยมาจากไหนว่ะ บอกว่าครูประจำชั้นมาบอก เค้าคงไม่อยากมีปัญหากัน เลยตีมึนมาลงกะเด็ก มีเพื่อนๆเราโดนจับได้อีกหลายคน
ประถมปลาย
โรงเรียนเดิมอีกแล้วค่ะ อาจารย์สอนศิลปะ ดนตรีไทย นาฎศิลป์ พละศึกษา อาจารย์พวกนี้ควรจะมีสามัญสำนึกในสมองใช่ไหมคะ ว่ากิจกรรมพวกนี้ นักเรียนควรทำด้วยความเพลิดเพลิน ปล่าวเลยค่ะ โรงเรียนดิฉัน อาจารย์พวกนี้ ยังกะยักษ์มาอวตารมาจุติ
เริ่มด้วยครูดนตรี นาฎศิลป์ ยักษ์ชัดๆค่ะ เด็กทำไม่ได้ ก็ตี ก็ฟาดค่ะ ดิฉัน ยิ่งโดนตีโดนฟาดยิ่งทำไม่ได้ ผลเหรอค่ะ เชื่อไหมคะ ดิฉันไม่สามารถเต้นรำได้เลย เล่นดนตรีก็ไม่ได้ ที่สำคัญ ตบมือให้เข้าจังหวะก็ไม่ได้ เป็นมาจนถึงทุกวันนี้ค่ะ อะไรที่ต้องใช้สมองซีกขวาทำ ดิฉันห่วยค่ะ ขับรถ ทำกับข้าว พับกระดาษ จะต้องใช้เวลาฝึกมากกว่าคนอื่นหลายเท่า วิชา ศิลปะ ดิฉันวาดรูปได้ทักษะ เด็ก ป.1 มากค่ะ วาดไม่ได้เลย เพราะตอนเด็กๆ พ่อแม่ไม่ได้ดูแลใกล้ชิด อุปกรณ์ ศิลปะ ก็ขาดๆเกินๆ เวลาไปเรียน อุปกรณ์ขาดบ้าง ก็โดนครูฟาด พอมีอุปกรณ์ครบ วาดรูปไม่สวย ได้ควรปรับปรุง ก็โดนฟาดโดนตี จนโตมาตอนนี้ ดิฉันวาดรูปไม่ได้เลย ส่งผลให้เวลาทำอะไรตามใคร ทำไม่ได้เลย แม้แต่อ่านคู่มือไปด้วยทำไปด้วยก็ทำไม่ได้ วิชาพละศึกษาก็เหมือนกันเลยค่ะ ทำไม่ได้ก็โดนตี นี่คือส่ิงที่โรงเรียนประถมเฮงซวยประจำจังหวัด ปลูกฝังดิฉันมา
การศึกษาไทย ห่วย จนไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว อยากให้พ่อแม่ได้อ่าน ไม่อยากให้รุ่นลูกเจออย่างนี้เลย
ตั้งแต่เล็กจนโต ดิฉันโทษตัวเองมาตลอด ที่เป็นคนไม่ได้ความ ทำกิจกรรมเข้าจังหวะไม่ได้ เล่นกีฬาก็ไม่เก่ง ศิลปะไม่ได้ความ
พอเข้ามหาลัย เรียนอินเตอร์ จีน กับอังกฤษ พอเรียนจบ กลับสื่อสารกับเจ้าของภาษานั้นๆไม่ได้
ตลอดเวลา หลายสิบปีที่ผ่านมา ดิฉันโทษแต่ตัวเองมาเสมอ ที่ไม่พยายาม ที่ไม่ตั้งใจ ทำอะไรก็ไม่ได้ความ สมองซึกขวาไม่มีศักยะภาพ
กีฬา กิจกรรม ดนตรี ศิลปะ ห่วยแตก มีดีแค่เรียน วิชาการเก่ง จำเร็ว เอาตัวรอดเก่ง ดิฉันพยายามคิดมาตลอด เพราะอะไรเราถึงต่างจากคนอื่น ทำไม อย่างไร จึงพอสรุปได้ดังนี้ค่ะ
อนุบาล
ดิฉันเกลียดโรงเรียนอนุบาล
ไม่ได้เกลียดตั้งแต่เด็กๆนะคะ เพิ่งมาเกลียด หลังจากตัวเองมีลูกแล้ว ทำไมเหรอคะ ดิฉันนึกย้อนไปสมัยอนุบาลเลย (อนุบาล ประถมเรียนที่เดียวกัน) โรงเรียนเป็นโรงเรียน เทศบาลประจำจังหวัด ตอนอนุบาล สอง จำได้เลยว่า คุณครูชื่อกบ ชอบตีเด็กมาก แค่ยืนหัวไหล่ยื่นออกมาจากแถว มันก็ตี คือทำไมต้องตี และตีแรงด้วย ทำไมไม่บอกดีๆ จำได้เลย ครูไม่พูด ไม่สอน ตีอย่างเดียว โหดร้ายมาก ตอนเด็กๆดิฉันเลยไม่ชอบไปโรงเรียน เกลียดโรงเรียนมาก
สมัยประถมต้น
โรงเรียนเดิมอีกแล้ว ไม่เคยดีใจเลยที่ได้ไป พอขึ้น ป.1 ความทรงจำที่จำได้คือ ครูชอบใช้ไปล้างจานที่ครูกินเหลือมาก เนื่องจากบ้านเราไม่ได้มีฐานะเหมือนคนอื่นๆ หรือ พ่อแม่เราไม่ค่อยโผล่มาประจบครูมั้ง ไม่ได้บริจาคเงินมั้ง การปฎิบัติกับเด็กในห้องของครู จึงมีชั้นวรรณะ เด็กที่พ่อแม่รวย ครูจะโอ๋มาก ไม่เคยแตะ ให้ขนมตลอด เด็กแบบเราครูส่งไปล้างจาน ตอนสอบไล่ จำได้เลย ครูมาบอก ข้อสอบเป็นข้อ เช่น ข้อ 1 ก ไก่ ข้อ 2 ข ไข่ เราก็จดใส่กระดาษ จดๆ แล้วครูประจำชั้นเดินออกไป ครูคนใหม่มาคุม ทำไมจำได้เหรอคะ เพราะเราโดนจับได้ไงคะ แล้วครูตี ได้ 0 เด็ก ป 1 อย่างตู จะเอาโพยมาจากไหนว่ะ บอกว่าครูประจำชั้นมาบอก เค้าคงไม่อยากมีปัญหากัน เลยตีมึนมาลงกะเด็ก มีเพื่อนๆเราโดนจับได้อีกหลายคน
ประถมปลาย
โรงเรียนเดิมอีกแล้วค่ะ อาจารย์สอนศิลปะ ดนตรีไทย นาฎศิลป์ พละศึกษา อาจารย์พวกนี้ควรจะมีสามัญสำนึกในสมองใช่ไหมคะ ว่ากิจกรรมพวกนี้ นักเรียนควรทำด้วยความเพลิดเพลิน ปล่าวเลยค่ะ โรงเรียนดิฉัน อาจารย์พวกนี้ ยังกะยักษ์มาอวตารมาจุติ
เริ่มด้วยครูดนตรี นาฎศิลป์ ยักษ์ชัดๆค่ะ เด็กทำไม่ได้ ก็ตี ก็ฟาดค่ะ ดิฉัน ยิ่งโดนตีโดนฟาดยิ่งทำไม่ได้ ผลเหรอค่ะ เชื่อไหมคะ ดิฉันไม่สามารถเต้นรำได้เลย เล่นดนตรีก็ไม่ได้ ที่สำคัญ ตบมือให้เข้าจังหวะก็ไม่ได้ เป็นมาจนถึงทุกวันนี้ค่ะ อะไรที่ต้องใช้สมองซีกขวาทำ ดิฉันห่วยค่ะ ขับรถ ทำกับข้าว พับกระดาษ จะต้องใช้เวลาฝึกมากกว่าคนอื่นหลายเท่า วิชา ศิลปะ ดิฉันวาดรูปได้ทักษะ เด็ก ป.1 มากค่ะ วาดไม่ได้เลย เพราะตอนเด็กๆ พ่อแม่ไม่ได้ดูแลใกล้ชิด อุปกรณ์ ศิลปะ ก็ขาดๆเกินๆ เวลาไปเรียน อุปกรณ์ขาดบ้าง ก็โดนครูฟาด พอมีอุปกรณ์ครบ วาดรูปไม่สวย ได้ควรปรับปรุง ก็โดนฟาดโดนตี จนโตมาตอนนี้ ดิฉันวาดรูปไม่ได้เลย ส่งผลให้เวลาทำอะไรตามใคร ทำไม่ได้เลย แม้แต่อ่านคู่มือไปด้วยทำไปด้วยก็ทำไม่ได้ วิชาพละศึกษาก็เหมือนกันเลยค่ะ ทำไม่ได้ก็โดนตี นี่คือส่ิงที่โรงเรียนประถมเฮงซวยประจำจังหวัด ปลูกฝังดิฉันมา