คือการศึกษาญี่ปุ่นพัฒนาไปไกลมาก คือรู้จากนิยาย โต๊ะโตะจัง

ผมรู้สึกว่า การศึกษาญี่ปุ่นพัฒนาไปไกลมาก ไปได้ทั้งความคิด จินตนาการ และความฝัน มันเหมือนมีอุดมคติที่ไปไกลมาก ผมรู้สึกอย่างนี้นะ พอดีผมอ่านหนังสือนิยายเรื่อง โต๊ะโตะจัง เด็กหญิงข้างหน้าต่างแล้วสนุกมาก ถึงแม้การศึกษาญี่ปุ่นย้อนไปสมัยเก่า แต่การสอนและวิธีคิดเขาดีมากเลยครับ เขาสอนให้เด็กเรียนสิ่งที่ชอบก่อน คือมันสำคัญมาก ที่จะให้เด็กค้นหาความฝันตัวเองว่าชอบอะไร เป็นเรื่องการศึกษาที่ญี่ปุ่นที่ดีมาก อ่านแล้วยังติดใจเลยครับว่าทำไมการศึกษาของไทยยังเรียนอัดและเต็มไปด้วยข้อมูลแต่เด็กไทยกลับไม่เข้าใจสิ่งที่เรียนแถมชั่วโมงก็เยอะ แบบนี้การศึกษาไทยจะพัฒนาไปถึงไหน
ใครที่อ่านหนังสือ โต๊ะโตะจัง มีความรู้สึกยังไงบ้าง และช่วยกันแชร์ความคิดเห็นอย่างไรกับการศึกษาญี่ปุ่นบ้างครับ

ขอบคุณครับ