เป็นหัวหน้างานในหน่วยงานราชการครับ ลูกน้องส่วนใหญ่ก็เป็น ป้าๆ น้าๆ รุ่นคราวพ่อคราวแม่ ไม่มีการกระทบกระทั่งระหว่างเจ้านายลูกน้อง
โดยรวมหน่วยงานก็ราบรื่นดีครับ แต่ผมเริ่มสังเกตแล้วว่า งานทั่วไปเค้าก็ให้ความร่วมมือดี แต่ถ้าเป็นงานที่ต้องเด็ดขาด เค้าไม่กลัวเราเลย
เคยมีคนมาบอกว่า เพราะเราใจดีเกินไป ลูกน้องเลยไม่กลัว
อันนี้ก็แน่นอนครับ ผมมานั่งนึกทบทวนตัวเอง ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีอาการเลือดขึ้นหน้าเลย พูดง่ายๆ คือไม่เคยโมโห โกรธใครสุดๆ อย่างมากก็โกรธสักนาที สองนาที แป็บเดียวก็หาย ไม่เคยด่าใคร จะทำโทษใครก็ไม่กล้า (แต่ถ้าเป็นเรื่องโกง อันนี้ต้องจัดการ แต่ไม่ได้ทำด้วยวาจา เป็นหนังสือแทน)
ผมเริ่มชักอยากเป็นคนที่สู้คนซะแล้วดิ โกรธ โมโหร้ายบางทีอาจเป็นประโยชน์ในสถานการณ์อย่างนี้ก็ได้
ควรฝึกตัวอย่างไรดีครับ
เง่อ เหนื่อยจังกับการที่เป็นคนบุคลิกใจดีอย่างนี้
โดยรวมหน่วยงานก็ราบรื่นดีครับ แต่ผมเริ่มสังเกตแล้วว่า งานทั่วไปเค้าก็ให้ความร่วมมือดี แต่ถ้าเป็นงานที่ต้องเด็ดขาด เค้าไม่กลัวเราเลย
เคยมีคนมาบอกว่า เพราะเราใจดีเกินไป ลูกน้องเลยไม่กลัว
อันนี้ก็แน่นอนครับ ผมมานั่งนึกทบทวนตัวเอง ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีอาการเลือดขึ้นหน้าเลย พูดง่ายๆ คือไม่เคยโมโห โกรธใครสุดๆ อย่างมากก็โกรธสักนาที สองนาที แป็บเดียวก็หาย ไม่เคยด่าใคร จะทำโทษใครก็ไม่กล้า (แต่ถ้าเป็นเรื่องโกง อันนี้ต้องจัดการ แต่ไม่ได้ทำด้วยวาจา เป็นหนังสือแทน)
ผมเริ่มชักอยากเป็นคนที่สู้คนซะแล้วดิ โกรธ โมโหร้ายบางทีอาจเป็นประโยชน์ในสถานการณ์อย่างนี้ก็ได้
ควรฝึกตัวอย่างไรดีครับ