ตอนแรกหลงใหลในตัว พอร์ช ศรัณย์ แต่ 4 ตอนที่ผ่านไป กลับหลงรัก หรั่ง นาคำ

#กระทู้นี้อาจจะมีเนื้อหาไม่ตรงกับหัวข้อกระทู้ (แต่ก็มีเกี่ยวเนื่องบ้าง)


"สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย" เวอร์ชั่นแรกเกิดทันแต่ได้ดูผ่านๆ เพราะว่าตอนนั้นยังเด็กมาก (ตอนนี้อายุ 20) ถ้าใครอายุเท่ากันคงจะจำได้แบบคับคล้ายคับคาเหมือนกัน พึ่งรู้ว่าเป็นละครรีเมคตอนที่ละครออนแอร์ไปตอนแรกแล้วเข้ามาที่ห้องเฉลิมไทย แล้วเห็นกระทู้มากมายเลยตามมาเรื่อยๆ เข้ายูทูปจึงพอถึงบางอ้อว่า เอ่ออ สมัยเด็กเราเคยดูนี่หว่าา

ตอนแรกชอบตั้งแต่เห็นทีเซอร์แล้วค่ะ ละครเท่มากกกกกกกกกก แล้วเพลงประกอบก็เพราะ

ชอบจังหวะในการใส่เพลง ช่วงอารมณ์นั้นของตัวละครมันใช่เลยจริงๆ แล้วอินตามไปบางซีนนี้ขนลุก(โดนเฉพาะซีนอาเหลียงกับเพลงโกหกหน้าตาย) รู้จักเพลงนี้ตอนรายการเดอะว้อยซ์ในวันอาทิตย์ พอวันอังคารเปิดตัวอาเหลียงมีเพลงนี้มาด้วยยิ่งชอบใหญ่เลย

#เข้าเรื่องตามหัวกระทู้
ปกติก็เป็นเด็กติดเน็ตติดโลกโซเชียลปกติ ละครเลยไม่ค่อยได้ดูเลยตั้งแต่เข้าเรียนมหาลัยฯมา ตอนนี้ก็อยู่ปี 2 แล้ว ละครเรื่องนี้คือเรื่องแรกที่ได้ดูจริงจังและติดตามจริงจัง ตามอ่านกระทู้ตลอดหลังจากละครจบหรือในวันถัดไป ฮ่าๆๆ แล้วโดยพื้นฐานเป็นติ่ง คือเป็นแฟนคลับดารา ศิลปินทั่วไป แน่นอนว่าก็ต้องชอบพระเอกหล่อๆเท่ๆแบบ พี่พอร์ช คือไม่ต้องอะไรมาก หล่ออย่างเดียวพอประมาณนี้ เลยตัดินใจว่าเอ่อ เรื่องนี้พอร์ชหล่อ พอร์ชเท่ ดู!!

แต่ละครเริ่มดำเนินเรื่องไปเรื่อยๆ กลับกลายเป็นว่าเห้ย! ทำไมหรั่งเป็นคนดีจังเลย ละครที่เคยดูมาทั้งชีวิต "หรั่ง" นายคือใช่เลยอ่ะ ถึงจะเป็นแค่ตัวละคร แต่มันก็ทำให้เรารู้สึกดีไปกับมันด้วยได้ เป็นคนที่รักความยุติธรรม ความถูกต้อง ถึงต่อให้ไม่ใช่เรื่องของเราแต่เรารับรู้มันแล้วเราก็อยากช่วยเค้าเพราะเห็นใจเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ซึ่งโดยปกติแล้วโลกแห่งความเป็นจริงคนแบบนี้หายาก (ถึงจะไม่รู้จักโลกกว้างมากเท่าไหร่ เพราะชีวิตยังไม่เจออะไรเยอะแยะแต่เราก็รู้สึกได้ตามสังคมโดยรอบที่เราอยู่ รู้สึกมีแต่คนเห็นแก่ตัว)

พอถึงตอนนี้มันก็เป็นแรงบันดาลใจในการทำดีของเรา ถ้าเยาวชนรุ่นใหม่อายุรุ่นหนูได้ดูละครเรื่องนี้เหมือนหนู แล้วสะท้อนกลับมามองตัวเราเองได้คงจะเป็นเรื่องที่ดีมากๆ อยากให้เริ่มจากการมีใครสักคนเป็นตัวอย่าง ถึงแม้มันจะเป็นแค่จากตัวละครแต่มันก็สามารถสะท้อนชีวิตในความเป็นจริงของเราได้ ไม่กลัวที่จะทำความดี ทำประโยชน์ให้สังคมและคนรอบข้าง

และสุดท้ายในเรื่องของเทคนิคการถ่ายทำ หนูชอบมาก แน่นอนว่าทุกกระทู้ต้องกล่าวถึงคือภาพสวย! มุมกล้องเทพ เหมือนกำลังดูภาพยนตร์ ซึ่งนั้นมันก็แปลกใหม่มากๆ มันเพิ่มความน่าสนใจเป็นที่สุด ขอบคุณ คุณตั้ว ศรัณยู วงษ์กระจ่าง มากๆนะคะ ที่ทำละครดีๆแบบนี้มาให้เราได้ดูกัน ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังให้ คุณตั้ว และพี่ๆทีมงานทุกคนสร้างสรรค์ผลงานดีๆแบบนี้ตลอดไปนะคะ ตอนนี้หนูเรียนนิเทศศาสตร์ ปี 2 ในอนาคตข้างหน้าถ้าหนูมีโอกาสได้ทำตามความฝันที่หนูตั้งใจหนูก็จะทำมันให้ดีที่สุดและให้กลายเป็นที่น่าชื่นชมแบบพี่ๆนะคะ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่