เหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ค่ะ แต่เพิ่งจะมาเขียนวันนี้ เพราะเมื่อวานยุ่งๆ อยากนำมาแชร์ค่ะ
เนื่องจากชีวิตทุกๆ เช้าเราจะขึ้นมอเตอร์ไซค์จากซอยเราไปลงตรงโชว์รูมโตโยต้าหน้าปากซอยลาดพร้าว 98/1 ที่มีพื้นที่ว่างที่มอเตอร์ไซค์หลายคันจะจอดส่งลูกค้าได้
และเมื่อวานก็เช่นเคยค่ะ นั่งซ้อนมอเตอร์ไซค์ไปตามปรกติ แต่ทีนี้มอเตอร์ไซค์เข้าเลนซ้ายไม่ได้ เพราะรถเมล์แน่นเลนเลย หาทางแทรกไม่ได้ เลยไปส่งลงตรงหน้าปากซอยลาดพร้าว 98 ถัดไป ซึ่งปกติก็จะไม่มีปัญหาอะไรหรอกค่ะ
แต่! เมื่อวานมันมีปัญหานิดนึงคือ เค้าส่งเราหมิ่นถนนมากกกกกกกก เราบอกไม่ถูกค่ะ คืออีกนิดนึง รถเมล์จะชนท้ายรถแล้ว แต่เราคิดว่าเค้าคงกะขับย้อนขึ้นฟุตปาธไป เราก็แบบ อ้ำอึ้ง แต่ก็เอาวะ ลงก็ลงค่ะ ก่อนจะลงก็ถามเขาว่า
“พี่จะให้หนูลงตรงนี้เหรอคะ” วินมอเตอร์ไซค์ไม่ได้ตอบอะไรค่ะ แต่ยิ้ม………อือยิ้มอีก แล้วดูสภาพเราสิคะ
ตัวเราก็แบบ รีบลงรีบควักแบงค์ 20 ให้เขา แล้วระหว่างที่ก้าวเท้าลงนั้น เท้าซ้ายลงได้ค่ะ เหยียบถนนดี
แต่เท้าขวาพลันไปติดไอ่ตรงร่องถนนแตกตามรูปค่ะ เค้าส่งเราลงตรงนั้นแหละค่ะ
โห ตอนนั้นหน้าซีดดดดดดดดดดดดดดดดด เราใส่รองเท้าแตะฟิตฟลอบอยู่ คือห้วงนั้นไม่ได้เสียดายรองเท้า แต่กลัวเท้าจะเป็นอะไร ก็รีบหมุนเท้าไปหมุนเท้ามา จนเอาเท้าออกมาได้ เหมือนเล่นเกมอะไรสักอย่าง
เหตุการณ์มันเกิดขึ้นชั่วไม่กี่วินาทีค่ะ เพราะเราก็ต้องรีบ ตอนนั้นเห็นวินมอเตอร์ไซค์หน้าเสียนะคะ แต่เขาก็ไม่ได้พูดไร เราจ่ายเงินแล้วก็เหมือนจบกันแล้ว
เอาเท้าออกมาได้ โอโห ดำปิ๊ด รองเท้าเยินเลย โคลนติดตรงส้นเท้า นิ้วเท้าดำน่าเกลียดมากค่ะ แต่ก็ยังโชคดีที่ไม่เลือดออกหรือเจ็บอะไร เราก็รีบแจ้นเข้าเซเว่นที่ใกล้เคียงกันค่ะ จะเห็นได้จากในภาพ พอเข้าไปปุ๊บเราก็รีบซื้อทิชชู่เปียกค่ะ จ่ายเงินเสร็จหลบๆมุม ก้มๆเงยๆจะนั่งก็เกรงใจ
เงยหน้ามาเจอพี่วินมอเตอร์ไซค์ซอยลาดพร้าว 98 ที่เราเคยใช้บริการพี่เขาค่ะ
เขาก็ถามเรา “น้องเจ็บไหม เป็นอะไรมากมั้ย ไปล้างได้นะ ตรงซอย 98 มีก๊อกน้ำอยู่”
เราก็ยิ้ม ๆ “ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณนะคะ เดี๋ยวหนูเช็ดเอา”
สักพักมีเสียงผู้ชายมาพูดกับเราข้างหน้าว่า..
“พี่ครับ จะล้างมั้ยครับ เดี๋ยวผมพาไปเข้าห้องน้ำ”
เรานี่แบบบบบบบบบบบบบบ เงยหน้าขึ้นไป โหน้อง ออร่าคนดีมีน้ำใจกระจายใส่ น้องหล่อจุงเบย เราก็รีบถาม
“ล้างได้เหรอคะ งั้นรบกวนหน่อยเถอะค่ะ T^T” คือตรงนี้มันสะดวกกว่าจะเดินย้อนไปในซอย
เราก็เดินตามน้องเข้าไปในประตูที่ติดป้ายว่าเฉพาะพนักงานเท่านั้น อิอิ น้องพาขึ้นไปชั้นสอง
เจอพนักงานเซเว่นผู้หญิงอีกคนนึงกำลังจัดแจงเรียงของอยู่ น้องผู้ชายเขาก็บอกกับน้องผู้หญิงคนนั้นว่า “ฝากดูลูกค้าด้วยนะ”
แล้วเขาก็หันมายิ้ม เปิดประตูห้องน้ำให้ เราซาบซึ้งมาก เข้าไปเราก็ไม่กล้าทำห้องน้ำเขาเลอะ ก็ใช้ทิชชู่เปียกที่ซื้อมาเช็ดจนจะหมดห่อ แล้วก็ทิ้งขยะเอา เสร็จแล้วก็แค่ล้างมือ แล้วก็รีบลงไปชั้นล่าง เห็นน้องเขายืนอ่านหนังสืออยู่แถวหน้าประตู
เราก็รีบถามน้องเขาว่า “น้องชื่ออะไรคะ”
น้องไม่ได้ตอบอะไร แต่ยิ้มๆ แล้วจับป้ายชื่อให้ดู ‘พนักงานฝึกงาน’ กวาดสายตาลงมาอีกเป็นชื่อน้องเขา
‘ธารธารา’
ในใจตอนนั้นเราแบบ น้องคะน้องชื่อเพราะมากค่า มีน้ำใจมากค่า ขอบคุณมากค่า 555555555
เราก็รีบบอกเขาว่า “ขอบคุณมากค่ะน้อง” แล้วก็เดินไปจะผลักประตูแถวๆที่เขายืน น้องเขาก็แบบ
“เอ่อ ประตูอยู่ทางนั้นครับพี่” คือเราจะไปผลักกำแพงหรือยังไง เขาก็นำเราออกไป เราก็ขอบคุณเขาซ้ำๆ
ออกมาจากเซเว่นเท้าสะอาด รู้สึกดีขึ้น แต่น้ำตาจะไหลค่ะ มานึกได้อีกทีว่าแบงค์ 20 ที่เราจ่ายวินมอเตอร์ไซค์ไป มันใหม่มาก
แบงค์มันติดกันไป 2 ใบ เท่ากับว่า เขาได้ไป 40 บาท แต่ก็ได้มาเจอน้ำใจเด็กฝึกงานนี่แหละค่ะ ทำให้ความรู้สึกซวยๆ แต่เช้าเรามันดีขึ้นได้มาก กับน้ำใจที่มีให้ลูกค้าอย่างเรา
ถ้าข้อความนี้ส่งถึงน้องเขา พี่อยากจะบอกว่า
ขอบคุณมากค่ะน้อง พี่ขอให้น้องก้าวหน้า ประสบความสำเร็จในการทำงานและการเรียนนะคะ..
"น้ำใจจากเด็กฝึกงานเซเว่น"
เนื่องจากชีวิตทุกๆ เช้าเราจะขึ้นมอเตอร์ไซค์จากซอยเราไปลงตรงโชว์รูมโตโยต้าหน้าปากซอยลาดพร้าว 98/1 ที่มีพื้นที่ว่างที่มอเตอร์ไซค์หลายคันจะจอดส่งลูกค้าได้
และเมื่อวานก็เช่นเคยค่ะ นั่งซ้อนมอเตอร์ไซค์ไปตามปรกติ แต่ทีนี้มอเตอร์ไซค์เข้าเลนซ้ายไม่ได้ เพราะรถเมล์แน่นเลนเลย หาทางแทรกไม่ได้ เลยไปส่งลงตรงหน้าปากซอยลาดพร้าว 98 ถัดไป ซึ่งปกติก็จะไม่มีปัญหาอะไรหรอกค่ะ
แต่! เมื่อวานมันมีปัญหานิดนึงคือ เค้าส่งเราหมิ่นถนนมากกกกกกกก เราบอกไม่ถูกค่ะ คืออีกนิดนึง รถเมล์จะชนท้ายรถแล้ว แต่เราคิดว่าเค้าคงกะขับย้อนขึ้นฟุตปาธไป เราก็แบบ อ้ำอึ้ง แต่ก็เอาวะ ลงก็ลงค่ะ ก่อนจะลงก็ถามเขาว่า
“พี่จะให้หนูลงตรงนี้เหรอคะ” วินมอเตอร์ไซค์ไม่ได้ตอบอะไรค่ะ แต่ยิ้ม………อือยิ้มอีก แล้วดูสภาพเราสิคะ
ตัวเราก็แบบ รีบลงรีบควักแบงค์ 20 ให้เขา แล้วระหว่างที่ก้าวเท้าลงนั้น เท้าซ้ายลงได้ค่ะ เหยียบถนนดี
แต่เท้าขวาพลันไปติดไอ่ตรงร่องถนนแตกตามรูปค่ะ เค้าส่งเราลงตรงนั้นแหละค่ะ
โห ตอนนั้นหน้าซีดดดดดดดดดดดดดดดดด เราใส่รองเท้าแตะฟิตฟลอบอยู่ คือห้วงนั้นไม่ได้เสียดายรองเท้า แต่กลัวเท้าจะเป็นอะไร ก็รีบหมุนเท้าไปหมุนเท้ามา จนเอาเท้าออกมาได้ เหมือนเล่นเกมอะไรสักอย่าง
เหตุการณ์มันเกิดขึ้นชั่วไม่กี่วินาทีค่ะ เพราะเราก็ต้องรีบ ตอนนั้นเห็นวินมอเตอร์ไซค์หน้าเสียนะคะ แต่เขาก็ไม่ได้พูดไร เราจ่ายเงินแล้วก็เหมือนจบกันแล้ว
เอาเท้าออกมาได้ โอโห ดำปิ๊ด รองเท้าเยินเลย โคลนติดตรงส้นเท้า นิ้วเท้าดำน่าเกลียดมากค่ะ แต่ก็ยังโชคดีที่ไม่เลือดออกหรือเจ็บอะไร เราก็รีบแจ้นเข้าเซเว่นที่ใกล้เคียงกันค่ะ จะเห็นได้จากในภาพ พอเข้าไปปุ๊บเราก็รีบซื้อทิชชู่เปียกค่ะ จ่ายเงินเสร็จหลบๆมุม ก้มๆเงยๆจะนั่งก็เกรงใจ
เงยหน้ามาเจอพี่วินมอเตอร์ไซค์ซอยลาดพร้าว 98 ที่เราเคยใช้บริการพี่เขาค่ะ
เขาก็ถามเรา “น้องเจ็บไหม เป็นอะไรมากมั้ย ไปล้างได้นะ ตรงซอย 98 มีก๊อกน้ำอยู่”
เราก็ยิ้ม ๆ “ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณนะคะ เดี๋ยวหนูเช็ดเอา”
สักพักมีเสียงผู้ชายมาพูดกับเราข้างหน้าว่า..
“พี่ครับ จะล้างมั้ยครับ เดี๋ยวผมพาไปเข้าห้องน้ำ”
เรานี่แบบบบบบบบบบบบบบ เงยหน้าขึ้นไป โหน้อง ออร่าคนดีมีน้ำใจกระจายใส่ น้องหล่อจุงเบย เราก็รีบถาม
“ล้างได้เหรอคะ งั้นรบกวนหน่อยเถอะค่ะ T^T” คือตรงนี้มันสะดวกกว่าจะเดินย้อนไปในซอย
เราก็เดินตามน้องเข้าไปในประตูที่ติดป้ายว่าเฉพาะพนักงานเท่านั้น อิอิ น้องพาขึ้นไปชั้นสอง
เจอพนักงานเซเว่นผู้หญิงอีกคนนึงกำลังจัดแจงเรียงของอยู่ น้องผู้ชายเขาก็บอกกับน้องผู้หญิงคนนั้นว่า “ฝากดูลูกค้าด้วยนะ”
แล้วเขาก็หันมายิ้ม เปิดประตูห้องน้ำให้ เราซาบซึ้งมาก เข้าไปเราก็ไม่กล้าทำห้องน้ำเขาเลอะ ก็ใช้ทิชชู่เปียกที่ซื้อมาเช็ดจนจะหมดห่อ แล้วก็ทิ้งขยะเอา เสร็จแล้วก็แค่ล้างมือ แล้วก็รีบลงไปชั้นล่าง เห็นน้องเขายืนอ่านหนังสืออยู่แถวหน้าประตู
เราก็รีบถามน้องเขาว่า “น้องชื่ออะไรคะ”
น้องไม่ได้ตอบอะไร แต่ยิ้มๆ แล้วจับป้ายชื่อให้ดู ‘พนักงานฝึกงาน’ กวาดสายตาลงมาอีกเป็นชื่อน้องเขา
‘ธารธารา’
ในใจตอนนั้นเราแบบ น้องคะน้องชื่อเพราะมากค่า มีน้ำใจมากค่า ขอบคุณมากค่า 555555555
เราก็รีบบอกเขาว่า “ขอบคุณมากค่ะน้อง” แล้วก็เดินไปจะผลักประตูแถวๆที่เขายืน น้องเขาก็แบบ
“เอ่อ ประตูอยู่ทางนั้นครับพี่” คือเราจะไปผลักกำแพงหรือยังไง เขาก็นำเราออกไป เราก็ขอบคุณเขาซ้ำๆ
ออกมาจากเซเว่นเท้าสะอาด รู้สึกดีขึ้น แต่น้ำตาจะไหลค่ะ มานึกได้อีกทีว่าแบงค์ 20 ที่เราจ่ายวินมอเตอร์ไซค์ไป มันใหม่มาก
แบงค์มันติดกันไป 2 ใบ เท่ากับว่า เขาได้ไป 40 บาท แต่ก็ได้มาเจอน้ำใจเด็กฝึกงานนี่แหละค่ะ ทำให้ความรู้สึกซวยๆ แต่เช้าเรามันดีขึ้นได้มาก กับน้ำใจที่มีให้ลูกค้าอย่างเรา
ถ้าข้อความนี้ส่งถึงน้องเขา พี่อยากจะบอกว่า
ขอบคุณมากค่ะน้อง พี่ขอให้น้องก้าวหน้า ประสบความสำเร็จในการทำงานและการเรียนนะคะ..