เวลาเปิดตามเวปมหาวิทยาลัย บ่อยครั้งที่เจออ.ที่อายุ 50 อัพ เป็นรศ.ดร.
แต่พอลองเอาชื่ออาจารย์เป็นภาษาอังกฤษไปเซิซในกูเกิล กลับไม่ปรากฏชื่อว่าเป็นที่รู้จักหรือปรากฏในวารสารวิชาการ หรืองานประชุมวิชาการระดับนานาชาติเลย เจอแค่ผลงานตอนทำป.เอก...
ผมเจออย่างนี้หลายคนมาก
ในขณะเดียวกัน ผมเห็นคนรู้จัก (ไม่สนิท) หลายคนที่ทำงานหลายปีแล้ว แต่ยังเป็นแค่ผศ.ดร.
ทั้งๆที่มีผลงานวิชาการระดับนานาชาติเยอะมาก นับรวมได้ประมาณ 50 เปเปอร์
คำถามคือมีเหตุผลอะไรที่เป็นไปได้บ้างที่ทำให้รศ.ดร.หลายท่านที่ผมเจอ ไม่มีผลงานวิชาการปรากฏในปัจจุบันเลยนอกจากงานตอนตัวเค้าเองทำป.เอก
ในขณะที่อีกหลายท่านที่มีผลงานวิชาการเยอะมาก แต่อายุยังไม่เยอะเท่าไร แต่ผ่านเกณฑ์อายุงานขั้นต่ำในการขอรศ.แล้ว แต่ยังเป็นแค่ผศ.อยู่
อยากให้ท่านที่มีประสบการณ์มาแสดงความเห็นกันครับ
เหตุผลหนึ่งที่ผมลองคิดเอาเองคือ เป็นไปได้มั๊ยครับ ว่าในอดีต การขอตำแหน่งวิชาการง่ายกว่าในปัจจุบันมาก ขอบคุณครับ
ป.ล. คำถามเน้นเจาะจงสายวิทยาศาสตร์นะครับ
(เน้นสายวิทย์) ทำไมอ.บางท่านมีเปเปอร์เยอะมาก แต่ยังเป็นแค่ผศ.อยู่ ในขณะที่รศ.อาวุโสหลายท่านกลับมีผลงานในอดีตน้อยนิด
แต่พอลองเอาชื่ออาจารย์เป็นภาษาอังกฤษไปเซิซในกูเกิล กลับไม่ปรากฏชื่อว่าเป็นที่รู้จักหรือปรากฏในวารสารวิชาการ หรืองานประชุมวิชาการระดับนานาชาติเลย เจอแค่ผลงานตอนทำป.เอก...
ผมเจออย่างนี้หลายคนมาก
ในขณะเดียวกัน ผมเห็นคนรู้จัก (ไม่สนิท) หลายคนที่ทำงานหลายปีแล้ว แต่ยังเป็นแค่ผศ.ดร.
ทั้งๆที่มีผลงานวิชาการระดับนานาชาติเยอะมาก นับรวมได้ประมาณ 50 เปเปอร์
คำถามคือมีเหตุผลอะไรที่เป็นไปได้บ้างที่ทำให้รศ.ดร.หลายท่านที่ผมเจอ ไม่มีผลงานวิชาการปรากฏในปัจจุบันเลยนอกจากงานตอนตัวเค้าเองทำป.เอก
ในขณะที่อีกหลายท่านที่มีผลงานวิชาการเยอะมาก แต่อายุยังไม่เยอะเท่าไร แต่ผ่านเกณฑ์อายุงานขั้นต่ำในการขอรศ.แล้ว แต่ยังเป็นแค่ผศ.อยู่
อยากให้ท่านที่มีประสบการณ์มาแสดงความเห็นกันครับ
เหตุผลหนึ่งที่ผมลองคิดเอาเองคือ เป็นไปได้มั๊ยครับ ว่าในอดีต การขอตำแหน่งวิชาการง่ายกว่าในปัจจุบันมาก ขอบคุณครับ
ป.ล. คำถามเน้นเจาะจงสายวิทยาศาสตร์นะครับ