กับข้าวเมนูนี้ เห็นทีจะต้องยืมมุกของพวกดาราตลกที่ชอบแซวทำเสียง อ.เชฟดังที่บอกว่า
"กินได้ก็กิน กินไม่ได้ก็ทิ้งไป" แต่ของผมคงจะซ๊อฟ ๆ ลงมาหน่อย โดยขอบอกว่า
"ชิมได้ก็ชิม ชิมไม่ได้ก็ผ่านไปก่อน รอเมนูอื่นก็แล้วกัน"
"ถั่วเน่าซา" เป็นคำเรียกของท้องถิ่นจ.แม่ฮ่องสอน อาจมีคำเรียกที่แตกต่างกันออกไปบ้าง
ของท้องถิ่น จังหวัดอื่นทางเมืองเหนือ
"ถั่วเน่าซา" ทำจากเมล็ดถั่วเหลือง คนเหนือจะเรียกถั่วเหลืองว่าถั่วเน่า เหมือนทางภาคกลาง
เรียกถั่วเหลืองที่นำฝักไปต้ม ว่าถั่วแระนั้นแหละ
ไปเดินกาดศุกร์ เจอแม่ค้าเอาวางขาย เป็นห่อแบบโบราณ (ปกติจะเห็นในกะละมังพูน ๆ ที่เขาห่อ
หรือใส่ถุงขาย)
แม่ค้าบอกห่อละ 10 บาท จัดการซื้อ 2 ห่อ ซื้อความเป็นโบราณของแพ็กเกจนั่นแหละ
ผู้รู้บอกว่าตอนแรกเขาห่อด้วยใบสักสด ๆ แล้วปล่อยทิ้งไว้จนใบสักเปลี่ยนสี ซึ่งมันจะบอกได้ว่า
พร้อมที่จะนำมาปรุงอาหารหรือยัง (กรรมวิธีการนึ่ง การหมัก ผมขอโอนให้พี่กูเป็นผู้ให้รายละเอียด
ก็แล้วกัน)
ถั่วเน่าซา บ่มได้ที่จะเกิดราสีขาวติดตามผิวเมล็ดถั่วเหลืองและมีกลิ่นอ่อน ๆ เฉพาะตัวเขา
(โปรดสังเกตร่องรอยความสดของใบสักที่ใช้ห่อยังเหลืออยู่)
ดูตามภาพนี้ เจ้าเงาะชัด ๆ ดูอย่างไรก็ไม่ดูดี
เป็นอาหารของพื้นบ้านทางแม่ฮ่องสอน ที่ผมจะนำเสนอในวันนี้อาจมีประยุกต์ ดัดแปลงเล็ก ๆ น้อย ๆ
เพื่ให้ถูกปากตัวเอง
"คั่วถั่วเน่าซา" เครื่องประกอบที่ต้องเตรียม
พริกหนุ่ม หอมแดง ไข่ไก่ หมูสับ
ใบมะกรูดกับผักชีฝรั่งซอยฝอย
ถั่วเน่าซา
กากหมู (วันนี้ผมซื้อมันหมูมาเจียวเอาน้ำมันหมู เลยได้กากหมูเยอะแยะ) จากมันหมู 70 บาท
เตรียมผัด วันนี้ผัดด้วยน้ำมันหมู หมูบดลงผัดก่อน ตามด้วยหอมแดงพริก
ผัดพอสุกนิ่ม ใส่เจ้าเงาะลงไป เตรียมถอดร่าง
การผัดที่แห้ง ๆ ทางเมือง ๆ จะเรียกคั่ว คั่วต่อไปให้แห้งไม่มีการเติมน้ำ
ใส่ไข่ดิบลงไป 1 ฟอง ให้ไปเคลือบ ไปประสานเครื่องปรุงกับเมล็ดถั่วเหลือง
ผมปรุงรสด้วยเกลือป่นอย่างเดียว แห้งได้ที่เอาไข่ที่ผัดยีสุกแล้วลงคลุก
ตามด้วย ผักปรุงกลิ่น ใส่ลงไปปิดไฟ คนคลุกเคล้า
จะถือว่าเจ้าเงาะถอดรูปเงาะแล้วกลายเป็นสังข์ทอง พอได้ไหม? จับแต่งองค์ทรงเครื่อง
โรยด้วย หอมเจียว พริกขี้หนูทอด กากหมู ต้นหอมผักชี ดูดีขึ้นมาทีเดียวเชียว
แอบเผยความลับเบื้องหลังการถ่ายทำหน่อย
ถ้าถามผมว่ามันอร่อยไหม? ผมว่า มันแล้วแต่คนชอบ แต่ขอกระซิบบอกว่าถ้าได้ชิมสักครั้ง
รับรองติดใจแน่นอน
ยังมี อีก 1 รายการ กะจัดให้จบไปเลยทีเดียวในกระทู้นี้ครับ โปรดติดตาม
"ถั่วเน่าซา" เจ้าเงาะขี้เหร่
"กินได้ก็กิน กินไม่ได้ก็ทิ้งไป" แต่ของผมคงจะซ๊อฟ ๆ ลงมาหน่อย โดยขอบอกว่า
"ชิมได้ก็ชิม ชิมไม่ได้ก็ผ่านไปก่อน รอเมนูอื่นก็แล้วกัน"
"ถั่วเน่าซา" เป็นคำเรียกของท้องถิ่นจ.แม่ฮ่องสอน อาจมีคำเรียกที่แตกต่างกันออกไปบ้าง
ของท้องถิ่น จังหวัดอื่นทางเมืองเหนือ
"ถั่วเน่าซา" ทำจากเมล็ดถั่วเหลือง คนเหนือจะเรียกถั่วเหลืองว่าถั่วเน่า เหมือนทางภาคกลาง
เรียกถั่วเหลืองที่นำฝักไปต้ม ว่าถั่วแระนั้นแหละ
ไปเดินกาดศุกร์ เจอแม่ค้าเอาวางขาย เป็นห่อแบบโบราณ (ปกติจะเห็นในกะละมังพูน ๆ ที่เขาห่อ
หรือใส่ถุงขาย)
แม่ค้าบอกห่อละ 10 บาท จัดการซื้อ 2 ห่อ ซื้อความเป็นโบราณของแพ็กเกจนั่นแหละ
ผู้รู้บอกว่าตอนแรกเขาห่อด้วยใบสักสด ๆ แล้วปล่อยทิ้งไว้จนใบสักเปลี่ยนสี ซึ่งมันจะบอกได้ว่า
พร้อมที่จะนำมาปรุงอาหารหรือยัง (กรรมวิธีการนึ่ง การหมัก ผมขอโอนให้พี่กูเป็นผู้ให้รายละเอียด
ก็แล้วกัน)
ถั่วเน่าซา บ่มได้ที่จะเกิดราสีขาวติดตามผิวเมล็ดถั่วเหลืองและมีกลิ่นอ่อน ๆ เฉพาะตัวเขา
(โปรดสังเกตร่องรอยความสดของใบสักที่ใช้ห่อยังเหลืออยู่)
ดูตามภาพนี้ เจ้าเงาะชัด ๆ ดูอย่างไรก็ไม่ดูดี
เป็นอาหารของพื้นบ้านทางแม่ฮ่องสอน ที่ผมจะนำเสนอในวันนี้อาจมีประยุกต์ ดัดแปลงเล็ก ๆ น้อย ๆ
เพื่ให้ถูกปากตัวเอง
"คั่วถั่วเน่าซา" เครื่องประกอบที่ต้องเตรียม
พริกหนุ่ม หอมแดง ไข่ไก่ หมูสับ
ใบมะกรูดกับผักชีฝรั่งซอยฝอย
ถั่วเน่าซา
กากหมู (วันนี้ผมซื้อมันหมูมาเจียวเอาน้ำมันหมู เลยได้กากหมูเยอะแยะ) จากมันหมู 70 บาท
เตรียมผัด วันนี้ผัดด้วยน้ำมันหมู หมูบดลงผัดก่อน ตามด้วยหอมแดงพริก
ผัดพอสุกนิ่ม ใส่เจ้าเงาะลงไป เตรียมถอดร่าง
การผัดที่แห้ง ๆ ทางเมือง ๆ จะเรียกคั่ว คั่วต่อไปให้แห้งไม่มีการเติมน้ำ
ใส่ไข่ดิบลงไป 1 ฟอง ให้ไปเคลือบ ไปประสานเครื่องปรุงกับเมล็ดถั่วเหลือง
ผมปรุงรสด้วยเกลือป่นอย่างเดียว แห้งได้ที่เอาไข่ที่ผัดยีสุกแล้วลงคลุก
ตามด้วย ผักปรุงกลิ่น ใส่ลงไปปิดไฟ คนคลุกเคล้า
จะถือว่าเจ้าเงาะถอดรูปเงาะแล้วกลายเป็นสังข์ทอง พอได้ไหม? จับแต่งองค์ทรงเครื่อง
โรยด้วย หอมเจียว พริกขี้หนูทอด กากหมู ต้นหอมผักชี ดูดีขึ้นมาทีเดียวเชียว
แอบเผยความลับเบื้องหลังการถ่ายทำหน่อย
ถ้าถามผมว่ามันอร่อยไหม? ผมว่า มันแล้วแต่คนชอบ แต่ขอกระซิบบอกว่าถ้าได้ชิมสักครั้ง
รับรองติดใจแน่นอน
ยังมี อีก 1 รายการ กะจัดให้จบไปเลยทีเดียวในกระทู้นี้ครับ โปรดติดตาม