สวัสดีครับ....



ที่ผมหายหน้าหายตาจากคลับ รสก.ไปหลายวัน เนื่องจากมีภารกิจไปร่วมงานสัมมนาของสำนักที่จัดขึ้นกับลุ่มน้ำต่างๆ ทั่วประเทศ ซึ่งเลือกสถานที่จัดได้เหมาะเหม็งในความรู้สึกของคนที่ไม่เคยไป คือที่ อ.ชะอำ จ.เพชรบุรี

ใครๆ ก็ได้ยินชื่อว่าชะอำควบคู่กับหัวหินมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว และมีเขตเทศบาลที่ยาวที่สุดในประเทศไทย คือตั้งแต่ตัวอำเภอไปจนถึงสุดชายเขตจังหวัดเพชรบุรี จดกับเขต อ.หัวหิน จ.ประจวบคีรีขันธ์ เลยทีเดียว

พอไปถึงชะอำเข้าจริงๆ แล้ว รู้สึกถึงความเป็นกันเองมากกว่าที่พัทยา เลยลงไปวักน้ำทะเลหน้าที่พักเล่นสักหน่อย พอให้รู้ว่าฉันมาถึงชะอำแล้ว แต่ให้ถึงขั้นใส่ขวดกลับมาบ้านนั้น เกรงว่าผู้คนที่พบเห็นเขาจะทักว่าเพิ่งมาจากดอยเรอะ ? เลยชะงักไว้ก่อน

เคยได้ยินเขาว่า กรมประชาสงเคราะห์ในอดีต พาชาวเขามาเที่ยวชายทะเลเป็นครั้งแรกในชีวิต หลายคนเห็นทะเลเข้าถึงกับเป็นลมเลยก็มี เพราะกว้างเวิ้งว้าง กลัวน้ำจะท่วมหาด และหลายคนกล่าวว่า ถ้าลูกตกต้นไม้ตาย เขาจะไม่เสียใจเท่ากับจมน้ำทะเลตาย เพราะไม่มีกิ่งก้านให้ยึดเหนี่ยวครับ

แต่วักน้ำทะเลเล่นไม่ทันไร  ฝนเทลงมาแล้ว และตกสลับหยุดจนกระทั่งกลับจากชะอำ