ความดีของสีน้ำตาล (คนสวน)

กระทู้สนทนา

แต่งนิทาน แต่งนิยาย แต่งเรื่องสั้น เรื่องสั้น

วันนี้อากาศโปร่ง ฟ้าหลังฝน เมื่อคืนฝนตกเปาะแป่ะแต่ตกทั้งคืนเลยนะ การที่มันตกอย่างนี้ทำให้เราไม่ได้คิดถึงเรื่องอื่นใดนอกจากใจที่คิดถึงเรื่องของฉันกับเธอ …ทั้งคืน

ตื่นมาพร้อมกับตาบวมๆไม่รู้เมื่อคืนฝันอะไรไป ไกลต่อไหนถึงไหน จำไม่ได้สักอย่างว่าภาพมันเป็นอย่างไร แต่ภายในมันบอกว่าเพราะเธอ เพราะเธอคนเดียว …ได้แต่ภาวนาและฝากบทความนี้ไปให้ถึงเธอคนนั้น ด้วยความรัก ความคิดถึง ความห่วงใย ในความกลัวและกังวลใจอยู่ลึกๆ

ถึงแดดที่แผดเผาและอากาศที่แสนอบอ้าวในเที่ยงวัน นั่งพักจากการกวาดลานกว้างอยู่โดดเดี่ยว นายทำให้ฉันเหม่อลอยถึงวันก่อนวันเก่าที่ฉันเคยเป็น ด้วยลมร้อน ด้วยเสียงของใบไม้แห้งร่วงหล่นกระทบผิวพื้น ทีวีเก่าแก่เท่าอายุของฉัน ทุกวันนี้มันยังใช้การได้ดี เด็กตัวน้อยตื่นหกโมงรีบวิ่งลงบันไดมาดูการ์ตูน แม่เรียกไม่ยอมลุก แม่ใช้ไม่ยอมทำ แม่บอกไม่ยอมฟัง ได้แต่นั่งเปลี่ยนช่อง

หนึ่งในเมนูข้าวเช้าจะต้องมีไข่ ไม่ไข่ดาวก็ไข่เจียวและผักลวกของพ่อที่แสนเบื่อ ถึงเวลาไปเล่นซนก็จะวิ่งไปกับเพื่อนสองสามคน เหรียญห้าบาทและหนังยางมัดไว้กับกางเกง เราตะลอนๆไปทั่วระแวกบ้าน เล้าไก่ บ้านคุณตาตัดผม ตลาดเล็ก โรงคัดขิง และบ้านคุณยายจันทร์ เหนื่อยก็พักกินน้ำจากห้างน้ำตามบ้านต่างๆ ทุกคนรู้ชื่อของพวกเราดี

ขนมปังแผ่น กรอบๆ หอมๆ รูปเด็กหน้าฝรั่งยิ้มสวมหมวกแก็ป อันละ 2 บาทฉันยังจำได้ดี พอเหลือ 3 บาทก็จะเป็นถุงน้ำแดง รู้สึกว่ามันชุ่มช่ำและละลายความเหนียวจากแป้งขนมปังในคอได้ดี ..สูตรนี้อย่าบอกเด็กกลุ่มอื่นเชียวล่ะ เฉพาะกลุ่มเราเท่านั้น! จริงเหร๋อ แต่เห็นคนอื่นก็ซื้อกินงี้กันเต็ม

วันนี้ผักลวกกลับอร่อยกว่าเมนูอื่นๆ ไม่ว่าจะฟักทอง ฟักเขียว ถั่วฝักยาว หัวกะหล่ำปลีใหญ่ๆ เด็ดกินกับน้ำพริกสารพัดที่บ้านฝรั่งเขาอิจฉา ฉันชอบสวมรองเท้าบูธสีน้ำตาลเข้ม หรือกางเกงยีนส์สีน้ำตาล อะไรก็ได้สักชิ้นที่มีสีน้ำตาลผสมอยู่ก็รู้สึกอบอุ่น ฉันชอบเครื่องหนัง เมื่อสวมใส่มันแล้วรู้สึกถึงวันเก่า ความอบอุ่นของพ่อกับแม่ที่มีให้ฉัน การได้วิ่งเล่นกับพี่น้องและเพื่อนๆ การได้นอนใต้ร่มไม้ใหญ่กับไอหมูตุ้ยหมารัก การได้ขี่หลังพ่อ การแกล้งน้องสาวจนร้องไห้ การได้แอบหนีเที่ยวและโดนไม้แขวนเสื้อของคุณแม่ฟาดเข้าที่น่อง น้ำตาไหล ทั้งฉันกับพี่ชาย การได้เดินป่าที่แม่แตง มีพ่อ แม่ พี่ชาย น้องสาว และฉัน

เมื่อครั้งนั้นยังสดใส ยิ้มรับ ร่าเริง อ่อนไหว วันนี้นึกถึงวันเก่าทีไรก็ยังยิ้มและเสียดาย …ทุกภาพในวันนั้นถูกย้อมเป็นสีน้ำตาล ช่างน่าอาลัยหาเสียจริง

สำหรับฉัน สีน้ำตาลไม่ได้ความรู้สึกว่าแก่ หรือมีอายุ แต่สีน้ำตาลคือสีของความหลังที่เรายังรู้สึกถึงมัน เป็นครู เป็นบทเรียน และเป็นประสบการณ์ที่แสนอบอุ่นให้กับฉันเหลือเกิน

The Alzheimer Man
คนสวน