ดูสุภาพบุรุษลูกผู้ชายแล้วอยากให้สังคมไทยของเรามีคนแบบ หรั่ง นาคำ มากๆ

"หรั่ง พี่จะสอนอะไรแกอย่างหนึ่ง ถ้าแกคิดจะเจริญน่ะ ก็ก้มหน้าก้มตาทำงานของตัวเองให้ดี คนอื่นจะทำอะไรก็ช่างเขา เอาหูไปนาเอาตาไปไร่ อย่าหาเรื่องเดือดร้อนใส่ตัวจะดีกว่า"

คำพูดนี้พี่ยามที่ธนาคารพูดกับหรั่ง (ตอนแรกของละคร) ตอนที่หรั่งกำลังสงสัยพนง.คนนึงที่โกงเงินธนาคาร และอยากหาทางบอกให้ผู้จัดการรู้...

มันสะกิดเรามากๆค่ะ ชอบจริงๆ (จนต้องจดไว้) สังคมไทยเราเป็นสังคมที่ธุระไม่ใช่มากเกินไป ขาดจิตสำนึกสาธารณะ ถ้าเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับตัวเอง ยากที่จะแสดงตัว ออกหน้า เพราะว่ากลัวเปลืองตัว เพราะเป็นแบบนี้ คนไม่ดีมากมายถึงมีที่ยืนอยู่ได้ในสังคม ช่างน่าเศร้า...

ถ้ามีคนแบบหรั่งสักคน สังคมเราก็คงน่าอยู่มากขึ้น รู้สึกแบบนี้ค่ะ

ขอบคุณละครเรื่องนี้ จะติดตามดูไปเรื่อยๆ หลังจากที่ดูแต่เกาหลีมานาน