จินนี่หนีไปอยู่บนหลังคา ----> โซฟาเล็ก

พี่ชายแฮรี่และน้องสาวจินนี่เป็นลูกเหมียวที่แม่เหมียวมาคลอดแถวบ้าน ให้อาหาร จนกลายเป็นแมวบ้านไปโดยปริยาย
แต่ทั้งพี่ชายและน้องสาวยังชอบเที่ยว จึงให้อยู่ในบ้านเวลากลางวัน (มีอาหารและห้องน้ำพร้อมเสร็จสรรพ)
หลังสี่ทุ่มเปิดประตูให้พี่ชายและน้องสาว (ทำหมันแล้ว) ได้ออกเที่ยวตามประสาเหมียว
ตอนเช้าตีห้าครึ่ง เปิดประตูรับให้เข้าบ้าน ซึ่งทั้งพี่ชายและน้องสาวก็รออยู่แถวๆ หน้าบ้านหรือนอนอยู่ใต้ท้องรถรอ

เหตุการณ์เป็นปกติมาทุกวัน จนเมื่อเช้าวันพฤหัสที่ผ่านมาจินนี่หายไป เราก็คิดว่าคงเที่ยวเพลินลืมกลับบ้าน
ตอนเย็นจินนี่ก็ยังไม่มาร้องขอเข้าบ้าน ศุกร์เช้าจึงเดินเรียกเหมียวๆ อยู่ข้างบ้าน แล้วก็ได้ยินเสียงมาจากที่สูง
เมื่อเงยหน้ามองขึ้นไป อั๊ยย่ะ

ไม่แน่ใจว่าจินนี่ขึ้นไปได้ยังไง (เคยไปติดอยู่ชั้น 2 บ้านหลังอื่นมาแล้วหนนึง คราวนั้น 3 วันกว่าจะหาเจอ แต่เธอก็ไม่เข็ด)
เดาว่าคงโดนแมวตัวอื่นไล่ เนื่องจากคุณแม่ต้องรีบไปทำงานจึงโทรศัพท์บอกรปภ. ให้ช่วยเหมียวที
ตอนเย็นกลับมา พี่รปภ. นำบันไดมาพาดบ้านข้างๆ เพื่อนำจินนี่ลงมา
แต่ผลปรากฎว่า น้องจินนี่ตกใจ กระโดดลงเองได้ซะงั้น


หลังจากหนีพี่รปภ. ลงมาได้ซักพัก ก็มาร้องขอเข้าบ้าน พี่ชายแฮรี่คิดถึงน้องมาก
ถึงขั้นมานอนเบียดที่นอนเดียวกัน (ครั้งแรกที่เป็นแบบนี้ ปกติเล่นด้วยกัน แต่เวลานอนจะนอนคนละที่)
แล้วทั้งสองหน่อก็ทำตาละห้อยฟ้องคุณแม่ว่า โซฟามันแคบแล้วนะครับ คุณแม่ซื้ออีกอันได้ป่ะ


แต่คุณแม่ทำเฉยและนั่งขำ บ้านกว้างมาก แต่ชอบทำตัวเป็นเหมียวกระจุก
ดูต่อไปว่าจะทำยังไงกัน
สุดท้าย แฮรี่ก็ยอมรับสภาพ ผมนอนกับน้องแบบนี้ก็ได้ฮับคุณแม่

แต่อีกไม่นาน ทั้งสองตัวก็แยกย้ายค่ะ คงหลับไม่สบายตัวเพราะน้องแมวนอนดิ้นกันมาก